شفقنا- حجتالاسلام سید حسن خمینی در در مراسم پایانی جایزه امام خمینی (ره) ، با تجلیل از مقام شامخ بنیانگذار انقلاب اسلامی، به تبیین معیارهای سنجش بزرگی شخصیتهای تاریخی پرداخت و تأکید کرد: قضاوت نهایی درباره عظمت نهضت امام خمینی (ره) مستلزم گذشت زمان و نگاه تمدنی است.
به گزارش شفقنا، سید حسن خمینی در ابتدای سخنان خود با تشکر از برگزارکنندگان این نشست، بهویژه حجتالاسلام والمسلمین ایمانیپور، اظهار داشت: «خدمترسانی و کرنش در پیشگاه اندیشه امام راحل وظیفه همه ماست.»
وی همچنین با گرامیداشت یاد شهدای والامقامی که در سالهای اخیر در مسیر آرمانهای اسلام جانفشانی کردهاند، از حاضران خواست تا برای شادی روح امام و شهیدان فاتحهای قرائت کنند.
سید حسن خمینی با نقل خاطرهای از دوران تحصیل، به تبیین مفهوم «حجم شخصیت انسانها» پرداخت و گفت: «بزرگی یک انسان را میتوان با سه مؤلفه سنجید: میزان تأثیر، بازه زمانی تأثیر و گستره جغرافیایی تأثیر. اگر بخواهیم بدانیم یک شخصیت چقدر بزرگ است، باید ببینیم چه تحولی را در چه وسعتی و برای چه مدتی ایجاد کرده است.»
وی افزود: «بیتردید در صدر این فهرست، نام پیامبر گرامی اسلام (ص) قرار دارد؛ شخصیتی بینظیر که ۱۴۰۰ سال است نام و آموزههایش تمدنساز شده و تمامی مرزهای جغرافیایی را درنوردیده است.»
سید حسن خمینی با قرار دادن نام امام راحل در زمره بزرگترین شخصیتهای تاریخ معاصر، خاطرنشان کرد: «ما هنوز از نظر زمانی با دوران امام فاصله چندانی نگرفتهایم. شک نکنید که در قرنهای آینده، آیندگان از این بزرگوار بسیار بیش از آنچه ما امروز میگوییم، سخن خواهند گفت. برای تحلیل یک حادثه بزرگ تاریخی، نباید تنها به پیامدهای ۵۰ یا ۶۰ ساله آن نگریست.»
وی با مقایسه نهضت امام با حوادث صدر اسلام، به کجفهمیهای تاریخی اشاره کرد و گفت: در سال ۶۱ هجری و پس از واقعه عاشورا، شاید برخی تصور میکردند که این نهضت شکست خورده است، چرا که جانشینان ظاهری آن بنیامیه بودند. اما داستان اسلام فراتر از چند قرن رقم خورد.
یادگار امام در ادامه سخنان خود در مراسم اهدای جایزه بینالمللی امام خمینی (ره)، بزرگترین دستاورد انقلاب اسلامی را بازگشت دین به عرصه مدیریت جامعه و احیای هویت دینداران در جهان معاصر دانست.
حجتالاسلام والمسلمین سید حسن خمینی با ترسیم فضای حاکم بر جهان در سال ۱۳۵۷ اظهار داشت: «در آن دوران، فضای جهانی میان دو قطب مارکسیستی و لیبرالیستی تقسیم شده بود. فرد یا باید ماتریالیست و آزادیخواه در اردوگاه کمونیسم میبود و یا در قبیله سرمایهداری تعریف میشد. در آن زمان، دین امری کاملاً فردی تلقی میشد که به تعبیر مارکسیستی، “افیون تودهها” بود و دورانش به سر آمده بود.»
وی افزود: «در چنین شرایطی، ناگهان شخصیتی از قم برخواست و دین را به متن جامعه بازگرداند. پس از این حرکت، دینداران جهان اعم از شیعه، سنی و حتی مسیحی، دارای هویت و حرفی برای گفتن در عرصه عمومی شدند؛ این همان “جغرافیای تأثیر” امام است.»
سید حسن خمینی با بررسی عمق و وسعت این تأثیرگذاری در سطح بینالملل خاطرنشان کرد: در آفریقا شاهد جوشش دینداری با حضور شخصیتهایی همچون شیخ زکزاکی هستیم. در لبنان این اندیشه منجر به ظهور چهرههای بزرگی همچون شهید سید حسن نصرالله شد. در فلسطین تا پیش از انقلاب ایران، جریانهای مبارزاتی عمدتاً ماهیت «پانعربی» داشتند، اما بازگشت دین به عرصه، منجر به شکلگیری حماس و جهاد اسلامی و اتکا به اندیشه دینی در مسیر مبارزه شد.
یادگار امام با اشاره به فلسفه جایزه جهانی امام خمینی (ره) تأکید کرد: «این جایزه صرفاً برای تجلیل از یک نام نیست، هرچند این نام برای ما بسیار عزیز است».