آمارهای جدید نشان میدهد ایران با ترکیبی از تجربه، هماهنگی داخلی و مسیر سفر مناسب، یکی از تیمهای کمخطر از نظر فرسودگی در مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۲۶ خواهد بود.
یکی دیگر از نکات قابل توجه، میزان حضور لژیونرها در تیم ملی است. در جام جهانی ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲، بخش بزرگی از استخوانبندی تیم ایران از بازیکنان خارج از لیگ داخلی تشکیل میشد، اما در فهرست نهایی جام جهانی ۲۰۲۶، تنها ۲۸.۶ درصد بازیکنان لژیونر هستند. این یعنی ایران بیشتر به ستارگان لیگ داخلی خود اتکا دارد و میتواند ترکیبی از هماهنگی و شناخت داخلی را در زمین ارائه کند.
ا بررسی سه شاخص مهم میانگین سنی، میزان لژیونرها و سفرهای تیمها، میتوان گفت ایران ترکیبی از تجربه و هماهنگی داخلی دارد که میتواند به نفع تیم باشد. میانگین سنی بالا، هر چند تجربه بازیکنان را نشان میدهد، ممکن است در بازیهای فشرده چالش ایجاد کند، اما اتکا به بازیکنان داخلی و مسیر کوتاه سفر، مزیتهای مهمی برای تیم ملی محسوب میشوند.
در نهایت، این دادهها نشان میدهند که ایران با برنامهریزی دقیق و مدیریت مناسب انرژی بازیکنان، میتواند در گروه خود عملکرد قابل توجهی ارائه کند و شانس خود را برای عبور از مرحله گروهی افزایش دهد. ترکیب تجربه، هماهنگی و استراتژی، میتواند نقطه تمایز ایران در جام جهانی ۲۰۲۶ باشد.