به گزارش خبرگزاری تسنیم از نهاوند، در عصری که سرعت و فناوری و فضای مجازی شکل زندگی‌ها را دگرگون کرده، گاهی لازم است مکث کنیم و به ریشه‌ها بنگریم. آنجا که بوی خاک تازه با عطر میوه‌های پاییزی درهم می‌آمیزد، زیر سایه درختانی که عمری به درازای خاطرات یک شهر دارند، خاطراتی از تداوم، از اشتراک و از زنده‌نگاه‌داشتن آیین‌هایی که نه در صفحه‌های مجازی، که در دل طبیعت و در کنار همسایگان معنا می‌یابد.

در این گزارش به سراغ داستانی از جنس خاک، درخت و میوه به نهاوند سفر کرده‌ایم، شهری کهن با حیاط‌باغ‌های رازآلود و درختانی کهن. در آستانه فصل سرما و در آذرماه، رسمی دیرپا جان دوباره گرفته است: نخستین مراسم برداشت خرمالو از حیاط‌باغ‌های قدیمی نهاوند. این تنها یک مراسم کشاورزی نیست، بلکه آیینی است فرهنگی و اجتماعی که می‌کوشد زنجیره پیوند انسان با طبیعت، گذشته با حال، و فرد با جامعه را استحکام بخشد.

محسن جانجان رئیس اداره میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری شهرستان نهاوند گفت: با هدف ترویج و احیای فرهنگ و سنت و رسوم خوب کهن شهرستان نهاوند نخستین مراسم برداشت خرمالو از حیاط باغ های شهرستان نهاوند به منظور معرفی توانمندی های شهرستان در عرصه احیای سنن قدیمی و معرفی ظرفیت های فرهنگی و اجتماعی برگزار شد.

وی افزود: در حالی که بیشتر شهرستانها و از جمله شهرستان نهاوند تبدیل به آپارتمان با فضاهای کوچک شده است اما هنوز حیاط باغ های قدیمی موجود می باشند که طراوت ویژه ای به کهن شهر نهاوند می دهند و این برنامه با هدف احیای سنت قدیمی برداشت میوه های پاییزی در حیاط باغ های قدیمی با درختان توت، به،سیب، گلابی، گردو، انواع مو و خرمالو که بعضی از انها قدمت بیش زا 100 سال دارند برگزار شد.

رئیس اداره میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری شهرستان نهاوند بیان کرد: در شهرستان نهاوند بیش از 120 حیاط باغ قدیمی با درختانی کهن وجود که مساحت انها از 200 تا هزار متر می باشند. در فصل پاییز و آذرماه با سرد شدن هوا  خرمالو رسیده و مردم بر اساس یک سنت و باور قدیمی این میوه را سمبل پایداری مقاومت و وحدت در برابر سختی‌های زندگی می دانند و یکی از خوشمزه‌ترین میوه های یلدا به شمار می‌رود.

وی گفت: در شهرستان افرادی که دارای حیاط باغ های قدیمی هستند پس از برداشت این میوه آنرا به همسایگان و افراد کم بضاعت به عنوان یکی از بهترین میوه های شب یلدا اهدا می کنند و این کار باعث حس دوستی و محبت در بین اهالی محل می شود.

جانجان افزود: در کنار بسیاری از حیاط باغ های قدیمی کارهایی مانند پخت نان ساجی در گوشه ای از حیاط همراه تنور پخت نان محلی بافت قالی و گلیم و جاجیم و گیوه بافی و چای اتشی و مشک و درست کردن ماس  دوغ  و کره محلی هم به راه بوده است.

انتهای پیام/