در دیدار بزرگ هفته سیزدهم لیگ برتر انگلیس، استمفورد بریج شاهد یک درگیری نفس‌گیر بین دو تیم لندنی بود. چلسی میزبان آرسنال صدرنشین در بازیی که از هر نظر قابل توجه بود، در نهایت با نتیجه یک بر یک به کار خود پایان داد. این بازی که از اهمیت زیادی برای هر دو تیم برخوردار بود، از همان دقایق اول با حرارت زیادی همراه شد. چلسی که در خانه خودش مصمم به کسب سه امتیاز بود، در نیمه اول برتری نسبی داشت و چند موقعیت گلزنی را ایجاد کرد. با این حال، بی‌دقتی بازیکنان چلسی به‌ویژه ژوائو پدرو باعث شد این فرصت‌ها یکی پس از دیگری از دست برود. اما نقطه عطف بازی در دقیقه ۳۸ رخ داد وقتی مویسس کایسدو با تکل خطرناک روی میکل مرینو، کارت قرمز مستقیم از آنتونی تیلور گرفت و چلسی با ۱۰ بازیکن به نیمه دوم رفت.
شگفتی بازی وقتی کامل شد که چلسی ۱۰ نفره در آغاز نیمه دوم موفق به باز کردن دروازه آرسنال شد. روی ارسال ریس جیمز، ترها چالوبا با ضربه‌ای سرنشین توپ را از دسترس داویده رایا گذراند و میزبان را پیش انداخت. اما آرسنال که برای برد به استمفورد بریج آمده بود، تنها ۱۱ دقیقه بعد توسط میکل مرینو با یک گل ایستگاهی کار را به تساوی کشاند. این در حالی بود که ضربات ایستگاهی در این فصل یکی از نقاط قوت آرسنال محسوب می‌شده است. بازی در نیمه دوم با وجود یک بازیکن کمتر از چلسی، بسیار متعادل و پر از فرصت برای هر دو تیم بود. هر دو تیم می‌توانستند برنده بازی باشند، اما در نهایت هیچکدام نتوانستند گل پیروزی‌بخش را به ثمر برسانند. این تساوی برای آرسنال که امیدوار بود فاصله خود را با تعقیب‌کنندگانش حفظ کند، کمی ناامیدکننده بود، در حالی که چلسی با یک بازیکن کمتر راضی به کسب یک امتیاز شد. در ادامه، گزارش کامل این بازی پرهیجان و تحلیل عملکرد دو تیم را مرور می‌کنیم.
تاکتیک‌ها و ترکیب‌بندی دو تیم
موریشیو پوچتینو با ترکیب ۴-۲-۳-۱ برای چلسی وارد بازی شد که بر بازی تهاجمی و فشار بالا تأکید داشت. این تاکتیک در نیمه اول نتایج نسبتاً خوبی داشت. میکل آرتتا نیز با آرایش متداول ۴-۳-۳ آرسنال به میدان آمد. تمرکز آرسنال بر حفظ مالکیت توپ و بازی سازی از عمق بود. اختلاف اصلی در نحوه استفاده از بال‌ها بود؛ جایی که ریس جیمز برای چلسی خطرآفرین بود، در حالی که بال‌های آرسنال نتوانستند به خوبی در بازی تأثیرگذار باشند.
لحظات سرنوشت‌ساز و تصمیمات داوری
اخراج کایسدو در دقیقه ۳۸ نقطه عطف بازی بود. تکل او روی مرینو هرچند خطرناک بود، اما بحث‌برانگیزی درباره قرمز مستقیم بودن آن وجود دارد. گل چلسی در دقیقه ۴۸ نمایشی از قدرت بازی با یک بازیکن کمتر بود. ارسال دقیق ریس جیمز و حرکت هوشمندانه چالوبا برای این گل تحسین‌برانگیز بود. گل تساوی‌بخش آرسنال نیز حاکی از تمرینات دقیق ضربات ایستگاهی این تیم بود. اجرای دقیق مرینو و حرکت هوشمندانه بازیکنانش این گل را به ثمر رساند.
عملکرد بازیکنان کلیدی
ریس جیمز با ارسال‌های دقیق خود برای چلسی خطرآفرین بود. عملکرد او در نیمه دوم به ویژه قابل تحسین بود. ترها چالوبا نه تنها در دفاع مستحکم بود، بلکه با گل خود، توامان رهبری خود را به نمایش گذاشت. عملکرد او در شرایط سخت قابل تقدیر بود. میکل مرینو برای آرسنال بهترین بازیکن میدان بود. او نه تنها گل تساوی را به ثمر رساند، بلکه در تمام طول بازی تاثیرگذار بود.
تأثیر اخراج و تغییرات تاکتیکی
پس از اخراج کایسدو، پوچتینو مجبور به تغییر تاکتیک شد. او سیستم را به ۴-۴-۱ تغییر داد که بر دفاع جمعی و ضدحمله تأکید داشت. آرتتا نیز با این تغییر شرایط، مهاجمان بیشتری به میدان فرستاد. او با تعویض مارتین اودگارد و گابریل مارتینلی، به دنبال افزایش قدرت تهاجمی بود. تعویض ژوائو پدرو توسط لیام دلاپ نشان از تغییر استراتژی چلسی به بازی هوایی و استفاده از ضدحمله داشت.
پیامدهای این نتیجه برای هر دو تیم
این تساوی برای آرسنال فرصتی بود که از دست رفت. آنها می‌توانستند با برد فاصله خود را با منچسترسیتی بیشتر کنند. برای چلسی، این یک امتیاز ارزشمند در شرایط سخت بود. بازی با یک بازیکن کمتر در نیمه دوم و کسب امتیاز، از نظر روحی برای تیم مهم بود. این نتیجه موقعیت آرسنال در صدر جدول را حفظ کرد، اما فرصت افزایش فاصله را از آنها گرفت. برای چلسی نیز این امتیاز در مسیر بهبود روند فصل مفید خواهد بود.