به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، پس از انتشار گزارش این خبرگزاری درباره هزینه‌های همایش بیمه و توسعه و نسبت آن با وضعیت فعلی صنعت بیمه، پژوهشکده بیمه با ارسال نامه‌ای رسمی توضیحاتی ارائه کرد که طبق قانون مطبوعات منتشر می‌شود.

2.  در مورد هزینه‌ها و شفافیت مالی، مطابق بررسی‌های انجام‌شده، هزینه‌های این همایش به‌مراتب کمتر از سایر رویدادهای مشابه در کشور است. سال گذشته هزینه برگزاری حدود 7.5 میلیارد تومان بوده و امسال با حذف هزینه‌های جانبی و برگزاری پنل‌ها به‌صورت مجازی در محل پژوهشکده، رقم به‌مراتب کمتری صرف شده است. تمامی هزینه‌ها از محل بودجه پژوهشکده بیمه تأمین شده و هیچ‌گونه مشارکت مالی از سوی شرکت‌های بیمه دریافت نشده است. همچنین صورت‌حساب‌ها و گزارش‌های مالی همایش در چارچوب مقررات به نهادهای نظارتی ارائه می‌شود. شایان توجه که، در خبر یاد شده آمده است: "همایشی پرهزینه که طبق اسناد و روایت‌های متعدد، هزینه‌های مستقیمی تا مقیاس صدها میلیارد تومان .... به‌همراه داشته است»؛ در حالی‎که مجموع کل هزینه 31 همایش برگزار شده هم با عدد ذکر شده فاصله قابل توجهی دارد.

3. در ارتباط با پرداخت خسارت‌ها، طرح این موضوع که برگزاری همایش ارتباطی با تأخیر در پرداخت خسارت‌ها دارد، خلط دو موضوع متفاوت است. پرداخت خسارت وظیفه شرکت‌های بیمه است و ارتباطی با بودجه پژوهشکده یا برگزاری همایش ندارد. ضریب پرداخت خسارت در برخی رشته‌های بیمه‌ای حتی بالای 100 درصد است که نشان‌دهنده ایفای تعهدات صنعت در قبال بیمه‌گذاران است. بنابراین، همایش بیمه و توسعه بخشی از راه‌حل برای ارتقای عملکرد صنعت است، نه بخشی از مشکل.

4. امسال شرکت‌های بیمه مشارکت مالی در برگزاری همایش نداشته‌اند، که برخلاف برداشت مطرح‌شده، نشانه بی‌اهمیتی همایش نیست. بلکه سیاست درست بیمه مرکزی بوده است که برای کاهش فشار مالی بر شرکت‌ها، از آن‌ها خواسته نشود در تأمین هزینه‌ها مشارکت کنند. هزینه‌ها صرفاً از محل بودجه پژوهشکده بیمه تأمین شده است.

5. برگزاری رویدادهایی مانند «اکو بیمه» یا نمایشگاه‌های مشترک بورس، بانک و بیمه در کیش هیچ ارتباطی با بیمه مرکزی و پژوهشکده بیمه نداشته‌اند و بیمه مرکزی و پژوهشکده بیمه مطلقاً ریالی برای آن‌ها هزینه نکرده و صرفاً حامی معنوی برگزاری رویداد بوده است. همچنین بیمه مرکزی در سال گذشته و امسال در رویداد اینوکس کیش شرکت نکرده است.

6. در همایش امسال بیش از 500 مقاله در محورهای اصلی شامل «نظارت مبتنی بر ریسک»، «تحولات فناورانه در نظارت»، «تنظیم‌گری نوین و الزامات حقوقی» و «آینده‌نگری در صنعت بیمه» دریافت شد، که پس از داوری علمی، 21 مقاله در پنل‌های تخصصی و علمی ارائه گردید. این مباحث مستقیماً به بهبود عملکرد صنعت بیمه و ارتقای رضایتمندی بیمه‌گذاران مربوط می‌شود. خروجی‌های همایش شامل مقالات علمی، گزارش‌های سیاستی و پیشنهادهای اجرایی بوده که در اختیار نهاد ناظر و شرکت‌های بیمه قرار گرفته و در تصمیم‌سازی‌های کلان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 پژوهشکده بیمه ضمن احترام به دغدغه‌های رسانه‌ها و مردم، تأکید می‌کند که همایش بیمه و توسعه نه یک هزینه غیرضروری، بلکه سرمایه‌گذاری علمی و سیاستی برای ارتقای صنعت بیمه کشور است. این رویداد بستری برای تبادل نظر میان مدیران، پژوهشگران و فعالان اقتصادی فراهم می‌آورد و حذف آن به معنای محروم‌سازی صنعت از مهم‌ترین بستر علمی و سیاستی در سطح ملی خواهد بود. انتظار می‌رود رسانه‌ها در نقد و تحلیل، به تفکیک وظایف نهادها توجه داشته باشند و با انتشار اطلاعات دقیق، زمینه‌ساز افزایش اعتماد عمومی شوند.

پاسخ تحلیلی تسنیم به توضیحات پژوهشکده بیمه:

با وجود توضیحاتی که پژوهشکده بیمه ارائه کرده، چند نکته اساسی همچنان بی‌پاسخ باقی مانده و توضیحات ارسال‌شده، اصل ایراد مطرح‌شده در گزارش تسنیم را برطرف نمی‌کند.

نخست اینکه تأکید بر سابقه 32 ساله همایش و استمرار آن در دوران کرونا به‌تنهایی دلیل موجهی برای ادامه یک سنت نیست. استمرار یک رویداد علمی تنها زمانی ارزشمند است که در برابر هزینه‌کرد منابع عمومی، خروجی و اثر قابل اندازه‌گیری داشته باشد. پژوهشکده هیچ عدد، گزارش یا سند مشخصی درباره اثرسنجی همایش در بهبود عملکرد صنعت بیمه ارائه نکرده است؛ نه درباره اینکه این همایش چه مشکلی از صنعت حل کرده، نه اینکه چه تغییری در نظارت، ریسک‌سنجی، پرداخت خسارت یا اعتماد عمومی ایجاد کرده است. سابقه طولانی، جایگزین پاسخگویی نمی‌شود.

دوم، پژوهشکده اعلام کرده که هزینه سال گذشته حدود 7.5 میلیارد تومان بوده و امسال رقم کمتری خرج شده است. حتی اگر این ارقام را بپذیریم، بازهم پرسش اصلی پابرجاست: در صنعتی که با ناترازی شدید و شکایات گسترده درباره تأخیر در پرداخت خسارت مواجه است، اصل ضرورت خرج‌کرد چندمیلیاردی از بودجه عمومی برای برگزاری همایش پرزرق‌وبرق در برج میلاد چیست؟ اینکه هزینه‌کرد «کمتر از صدها میلیارد» است، پاسخ انتقاد نیست؛ چون سخن بر سر اولویت‌بندی منابع است، نه مقایسه با رویدادهای گران‌تر. مردم امروز با تاخیرهای چند هفته‌ای و چندماهه در دریافت خسارت روبه‌رو هستند و طبیعی است که بپرسند چرا همایش با هر سطح از هزینه اولویت دارد.

سوم، اینکه هزینه‌ها از محل بودجه پژوهشکده پرداخت شده و شرکت‌های بیمه مشارکت مالی نداشته‌اند، مسئله را حل نمی‌کند. بودجه پژوهشکده خود منابع عمومی است. این پاسخ درواقع تأیید می‌کند که هزینه همایش از جیب مردم به‌طور غیرمستقیم پرداخت شده است. اگر شرکت‌های بیمه مشارکت نکرده‌اند، این خود نشان می‌دهد حتی فعالان صنعت نیز این همایش را ضرورت فوری نمی‌بینند.

چهارم، پژوهشکده می‌گوید طرح موضوع تأخیر در پرداخت خسارت «خلط دو موضوع» است، زیرا پرداخت خسارت وظیفه شرکت‌هاست و ارتباطی با بودجه همایش ندارد. اما مسئله‌ای که افکار عمومی می‌پرسد بسیار ساده‌تر است: اگر صنعت بیمه در ایفای تعهدات به مردم مشکل دارد، چرا باید اولویت آن برگزاری همایش باشد؟ این پرسش، پرسش از سیاست‌گذاری و اولویت‌بندی است، نه از محل قانونی بودجه پژوهشکده. وقتی مردم برای دریافت خسارت درمان، شخص ثالث یا بدنه خودرو ماه‌ها در صف‌اند، فضای برگزاری همایش پرهزینه با بودجه محدود طبیعی است زیر سؤال برود.

پنجم، پژوهشکده از دریافت 500 مقاله و ارائه 21 مقاله سخن گفته، اما همچنان هیچ گزارشی درباره سرنوشت این خروجی‌ها ارائه نکرده؛ اینکه چه تعداد از پیشنهادها اجرایی شده، کدام سیاست‌ها بر مبنای این مقالات اصلاح شده، یا رجال صنعت چه اندازه این خروجی‌ها را مبنای تصمیم‌سازی قرار داده‌اند. صرف ارائه مقاله «خروجی» محسوب نمی‌شود مگر آنکه اثر عملی آن مشخص باشد. صنعت بیمه امروز با چالش اعتماد، تاخیر خسارت، ناترازی شرکت‌ها و ریسک نقدینگی روبه‌روست، اما پژوهشکده توضیح نداده همایش‌های 32 ساله چه سهمی در حل این مسائل داشته‌اند.

و نکته جدید و مهم آنکه شنیده شده معاون اول رئیس‌جمهور نیز قرار است در این همایش حضور یابد. این موضوع، ضرورت طرح دوباره یک پرسش اساسی را پررنگ‌تر می‌کند: در شرایطی که مردم برای دریافت خسارت‌های ساده در صف‌های طولانی معطل‌اند و شرکت‌های بیمه در اوج ناترازی قرار دارند، تا چه زمانی باید از جیب مردم برای برگزاری همایش‌هایی بدون ضرورت روشن هزینه شود؟ و چرا باید مقام‌های ارشد دولت وقت خود را صرف رویدادهایی کنند که کارنامه اثرگذاری آنها حتی از سوی برگزارکنندگان نیز شفاف نشده است؟

در مجموع، توضیحات پژوهشکده، اگر همه آنها پذیرفته شود، به اصل نقد واردشده پاسخ نمی‌دهد: صنعت بیمه امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند اصلاحات اساسی، شفافیت و بازنگری در اولویت‌هاست، نه تکرار هزینه‌کرد برای مراسمی که ضرورت آن هنوز روشن نشده است.

انتهای پیام/