قدس آنلاین: معاون مطالعات دفتر هیئت دولت گفت:« ۶۷ هزار پروژه نیمه‌تمام در کشور وجود دارد. پروژه‌هایی که بسیاری از آنها دیگر ضرورت اجرایی ندارند و به جای بهره‌وری و توسعه، سبب اتلاف منابع و کاهش اعتماد عمومی شده‌اند.» این وضعیت طرحی روشن پیش چشم ما می‌گذارد؛ اینکه چگونه می‌توان وعده‌ها و طرح‌های اجتماعی و اقتصادی را به شکل مؤثر و پایدار اجرایی کرد و اعتماد جامعه را بازسازی نمود.
متین رمضان‌خواه، در نشست «چالش‌های اجرایی مسئولیت اجتماعی در ایران» با تاکید بر همین نکته، گفت که مسئولیت اجتماعی در کشور عمدتاً سه رویکرد دارد: نگاه خیریه‌محور که فعالیت‌ها کوتاه‌مدت و اغلب مقطعی است، محوریت منابع انسانی که شرکت‌ها آن را برای بهبود برند خود به کار می‌گیرند، و رویکرد اصلاح محیطی که می‌تواند به توسعه محله‌ها و جامعه محلی کمک کند.
او ادامه داد: مسئولیت اجتماعی واقعی باید ابزاری برای ارتقای کیفیت زندگی در جوامع محلی باشد و تنها زمانی موثر خواهد بود که شرکت‌ها و جامعه با همکاری نزدیک، پروژه‌ها را اجرا کنند. دولت نیز نقش ناظر و تسهیل‌گر دارد و نباید مستقیماً در پروژه‌ها دخالت کند. این رویکرد می‌تواند باعث افزایش اعتماد عمومی، کاهش نارضایتی اجتماعی و تقویت مشارکت مردم در پروژه‌ها شود. رمضان‌خواه با یادآوری وضعیت ۶۷ هزار پروژه نیمه‌تمام هشدار داد که ادامه این روند می‌تواند شکاف میان دولت و جامعه را بیشتر کرده و مردم را از تحقق وعده‌ها ناامید کند. سپس ادامه داد: برای رفع این مشکل، نیازمند بازنگری در رویکردها و ایجاد سازوکارهای جدید هستیم؛ سازوکارهایی که دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی را در تصمیم‌گیری‌ها و اجرای پروژه‌ها مشارکت دهد.
در پایان، او بر اهمیت آموزش و آگاهی‌بخشی در حوزه مسئولیت اجتماعی تأکید کرد و گفت: با آموزش نسل‌های آینده در مدارس و دانشگاه‌ها، می‌توان آنها را آماده مشارکت فعال در توسعه پایدار و تحقق مسئولیت اجتماعی کرد؛ نسلی که می‌تواند اعتماد، بهره‌وری و پایداری اجتماعی را به همراه داشته باشد.