منتقدان سرسخت روند مذاکرات هسته‌اي در جديد‌ترين اظهارنظر خود پيرامون مساله هسته‌اي اعلام كرده‌اند كه در زمان مذاكرات دردولت قبلي «كاري كرديم كه غربي‌ها و آمريكايي‌ها مولفه‌هاي توافق خوب و همين‌طور حق غني‌سازي را پذيرفتند» که به نظر مي‌رسد در واكنش به اين ادعا تنها بايد سكوت كرد. مذاكره‌كنندگان قبلي و اعضاي جبهه پايداري آزادند هر اظهارنظري درباره پرونده هسته‌اي انجام دهند و حتي اعلام كنند كه توافق وين محصول كار دوران آنهاست اما فقط اختلالي در روند به نتيجه رسيدن مذاكرات انجام ندهند و چوب لاي چرخ توافق وين قرار ندهند و حدود 20ماه زحمات طاقت‌فرسا و شبانه‌روزي آقاي ظريف را با حاشيه‌گويي و حاشيه‌پردازي از بين نبرند. حتي اگر هر كدام از اعضاي جبهه پايداري اعلام كردند كه غرب به خاطر ايستادگي ما بوده كه حاضر به پذيرش حق هسته‌اي ايران شده است نيز نبايد به اظهارات آنها واكنش نشان داد. منتقدان به سرانجام رسيدن پرونده هسته‌اي اساسا ممكن است روزي مذاكرات 11ساعته كري و ظريف را هم كتمان و اعلام كنند كه اين مذاكرات نتيجه شش‌سال مذاكره آنها بوده است نه 20ماه مذاكره آقاي ظريف و تیمشان. اما از منتقدان مذاكرات هسته‌اي خواهش مي‌كنيم همانطور كه در شش سال مذا كره در زمان دولت قبل سكوت كردند و مجلس يك بار در آن زمان از آقاي جليلی نپرسيد كه در طول مذاكرات روي چه چيز مذاكره صورت مي‌گيرد، الان هم مانند گذشته سكوت اختيار كنند و اجازه دهند كه اين پرونده به سرانجام برسد و گره كور هسته‌اي که در زمان آقاي احمدي‌نژاد زده شده بود با صبر و بردباري و دقت آقاي ظريف بازشود. واقعيت اين است تيم مذاكره کننده هسته‌اي کشورمان و طرفداران دولت بايد درباره اينگونه اظهارات سكوت كنند تا فرجام برجام در مجالس دو طرف مشخص شود و بار اين پرونده از دوش دولت و مردم برداشته شود. ديروز شخصا در جمع اساتيدي بودم كه اصل مذاكره و توافق وين را رد مي‌كردند و اين توافق را توافق خوبي نمي‌دانستند. من به عنوان يك موافق، اساتيد مخالف را مورد چالش قرار ندادم زيرا الان زمان اينگونه چالش كشيدن‌ها نيست چرا كه طرف مقابل ملاك و معيار خود را بر اساس منافع عمومی بيان نمي‌كند. متاسفانه منتقدان توافق در نظر نمي‌گيرند كه در شرايط فعلي منافع ملي ما چه چيزي مي‌طلبد. طرف مقابل توافق در حال حاضر احساس مي‌كند كه از نظر سياسي عقب افتاده و مي‌خواهد به شكلي اين عقب افتادگي سياسي خود را جبران كند لذا يك روز اعلام مي‌كند كه توافق هسته‌اي وين به معناي به وجود آمدن نقطه عطف بين ايران و آمريكا نيست و روز ديگر اعلام مي‌كند كه محال است تحريم‌ها برداشته شود يا اعلام مي‌كند كه امتياز‌ها عموما توسط طرف ايراني داده شده است. يك روز هم مانند منتقدان داخلی دولت و روند مذاکرات عنوان مي‌كنند كه تيم فعلي كاري انجام نداده و ايستادگي آنها بوده كه پرونده هسته‌اي را پيش برده است. لذا بايد در مقابل اظهارات اين افراد سكوت كرد و اظهارات آنها را پذيرفت تا برجام به فرجام برسد.
* استاد دانشگاه
2929
∎