امیرحسین احسنی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه بیماری‌ها و داروها در کاهش شنوایی سالمندان نقش دارد، اظهار کرد: دیابت با ایجاد آنژیوپاتی و اختلال خون‌رسانی به حلزون گوش و عصب شنوایی، یکی از عوامل مهم در بروز کاهش شنوایی است. بیماران دیابتی معمولاً پاسخ ضعیف‌تری به درمان‌های دارویی و توانبخشی دارند.
وی افزود: داروهای شیمی‌درمانی سیس‌پلاتین نیز با تولید رادیکال‌های آزاد، سلول‌های شنوایی را تخریب می‌کنند و به همین دلیل توصیه می‌شود بیماران تحت درمان سرطان به طور مرتب پایش شنوایی شوند.
متخصص گوش، حلق و بینی گفت: پایش شنوایی می‌تواند با تست‌های ساده یا بررسی سلول‌های مویی خارجی گوش انجام شود تا آسیب‌ها زودتر شناسایی شوند.
وی با اشاره به اینکه اختلالات جدیدی در سالمندان مشاهده می‌شود، تصریح کرد: برخی بیماران با وجود نوار گوش طبیعی، در فهم گفتار مشکل دارند، این اختلال به دلیل آسیب در سیناپس‌های بین سلول‌های مویی داخلی و فیبرهای عصب شنوایی رخ می‌دهد.
احسانی اضافه کرد: این بیماران صدای اطراف را می‌شنوند اما نمی‌توانند کلمات را درک کنند و این موضوع زندگی روزمره آنان را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.
متخصص گوش و حلق و بینی خاطرنشان کرد: درمان اصلی در سالمندان استفاده از سمعک است، اما در موارد شدید و یک‌طرفه، کاشت حلزون جایگاه مهمی پیدا کرده است و در کشورهای پیشرفته این روش برای سالمندان رایج شده است و از مشکلات شناختی و اجتماعی بعدی جلوگیری شود.
وی گفت: کارشناسان معتقدند توجه به پایش شنوایی سالمندان، به‌ویژه بیماران دیابتی و افراد تحت درمان سرطان، می‌تواند از بروز مشکلات جدی در آینده جلوگیری کند و کیفیت زندگی آن‌ها را ارتقا دهد.