امیرحسین احسنی، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان، درباره نقش بیماری‌ها و داروها در کاهش شنوایی سالمندان گفت: دیابت با ایجاد آنژیوپاتی و اختلال خون رسانی به حلزون گوش و عصب شنوایی، یکی از عوامل مهم در بروز کاهش شنوایی است. بیماران دیابتی معمولاً پاسخ ضعیف‌تری به درمان‌های دارویی و توانبخشی دارند.
احسنی افزود: داروهای شیمی‌درمانی مانند سیس‌پلاتین نیز با تولید رادیکال‌های آزاد، سلول‌های شنوایی را تخریب می‌کنند. به همین دلیل توصیه می‌شود بیماران تحت درمان سرطان به طور مرتب پایش شنوایی شوند.
وی تأکید کرد: پایش شنوایی می‌تواند با تست‌های ساده یا بررسی سلول‌های مویی خارجی گوش انجام شود تا آسیب‌ها زودتر شناسایی شوند.
این متخصص گوش، گلو و بینی با اشاره به اختلالات جدیدی که در سالمندان دیده می‌شود، گفت: برخی بیماران با وجود نوار گوش طبیعی، در فهم گفتار مشکل دارند. این اختلال به دلیل آسیب در سیناپس‌های بین سلول‌های مویی داخلی و فیبرهای عصب شنوایی رخ می‌دهد.
وی تصریح کرد: این بیماران صدای اطراف را می‌شنوند اما نمی‌توانند کلمات را درک کنند؛ موضوعی که زندگی روزمره آن‌ها را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.
احسنی در مصاحبه با رادیو سلامت خاطرنشان کرد: درمان اصلی همچنان استفاده از سمعک است، اما در موارد شدید یا حتی یک طرفه، کاشت حلزون جایگاه مهمی پیدا کرده است. در کشورهای پیشرفته این روش برای سالمندان نیز رایج شده تا از مشکلات شناختی و اجتماعی بعدی جلوگیری شود.
کارشناسان معتقدند توجه به پایش شنوایی سالمندان، به‌ویژه بیماران دیابتی و افراد تحت درمان سرطان، می‌تواند از بروز مشکلات جدی در آینده جلوگیری کند و کیفیت زندگی آنان را ارتقا دهد.