فضای رواق دارالمرحمه صبح سه‌شنبه ۲۷ آبان ماه حال و هوای متفاوتی از شور و نشاطی کودکانه در کنار غمی بزرگ از شهادت حضرت زهرا(س) داشت. ۴هزار دانش‌آموز پسر دوره دوم ابتدایی، با سربندهای سبز و سفید منقش به نام «یا فاطمه الزهرا(س)» در صفوف منظم نشسته بودند. هر کدامشان با چهره‌ای معصوم و پر از شوق آمده بودند تا در کنار امام مهربانی‌ها، حضرت
علی بن موسی الرضا(ع)، یاد مادر سادات را گرامی بدارند. این اجتماع عظیم، یک تجربه تربیتی و فرهنگی بود که کودکان را با فرهنگ فاطمی و آموزه‌های اهل بیت(ع) آشنا می‌کرد.
لحظه‌ای که رواق دارالمرحمه از همهمه صلوات‌های کودکانه پر شد
صدای دلنشین محمدعلی فروغی از قاریان حرم مطهر، آغازگر مراسم بود. با شروع تلاوت آیاتی از کلام‌الله مجید، سکوتی عمیق بر فضای رواق حاکم شد. دانش‌آموزان با ادب و احترام، بی‌حرکت نشسته بودند و نگاه‌هایشان به سمت قاری دوخته شده بود. پس از پایان تلاوت، همگی با صدایی واحد و هماهنگ، صلوات خاصه امام رضا(ع) را زمزمه کردند، لحظه‌ای که رواق دارالمرحمه از همهمه صلوات‌های کودکانه پر شد و فضای معنوی حرم مطهر را دوچندان کرد. در ادامه، خوراکیان، مدیر عالی حرم مطهر رضوی به جمع نوگلان خوشامد گفت. او با بیانی گرم و صمیمی، حضور دانش‌آموزان را در این مراسم باشکوه ستود و تأکید کرد: این اجتماع نشانه‌ای از پیوند نسل جدید با فرهنگ اهل بیت(ع) است.
سوگواره فاطمی و روایت سبک زندگی حضرت زهرا(س)
پس از خیرمقدم، نوبت به اجرای سوگواره فاطمی رسید. «عمو جعفری» مجری‌کارشناس حرم منور رضوی با زبان قصه و داستان، سیره و سبک زندگی حضرت زهرا(س) را برای کودکان روایت کرد. او با شعرهای ساده و دلنشین، مفاهیم عمیق فاطمی را به زبان کودکانه بیان می‌کرد و دانش‌آموزان با دقت گوش می‌دادند و هر جا که لازم بود، با همخوانی اشعار، همراهیشان را نشان می‌دادند. در ادامه، گروه سرود «گلدسته‌های حرم» با اجرای قطعه‌ای ویژه، فضای رواق را آکنده از حزن و معنویت کرد. صدای هماهنگ کودکان در سرود، با اشک‌های بی‌اختیار برخی از آنان همراه شد و حال و هوای مراسم را به اوج رساند. سپس مداح اهل بیت(ع)، امیراحمد نیا با ذکر مصیبت شهادت حضرت زهرا(س)، دل‌های کوچک و بزرگ را به گریه نشاند. صدای همخوانی اشعار در وصف شهادت حضرت زهرا(س) مانند موجی از عشق و ارادت در میان ستون‌های رواق پیچید. اشعار ساده اما پرمعنای کودکان- کودکانه اما عمیق- نشان می‌داد این مراسم توانسته قلب‌های پاک آنان را به حقیقتی بزرگ پیوند دهد؛ حقیقتی که در اشک‌ها و زمزمه‌هایشان جلوه‌گر شده بود.
کلاس بزرگ تربیتی در سایه حرم منور رضوی
این همایش یک آیین عزاداری و فرصتی ارزشمند برای تقویت هویت دینی کودکان به شمار می‌رفت. حضور در حرم مطهر امام رضا(ع)، شنیدن قصه‌های فاطمی، همخوانی اشعار و سرودها، همه و همه در ذهن نوگلان، تصویری ماندگار از عشق به اهل بیت(ع) بر جای گذاشت. این اجتماع عظیم، در حقیقت کلاس بزرگی بود که کودکان در کنار یکدیگر، در فضایی معنوی و آموزشی با سیره و سبک زندگی حضرت زهرا(س) آشنا شدند. قصه‌ها، اشعار، سرودها و مرثیه‌ها مانند راه ارتباطی مؤثری میان دل‌های کوچک و آموزه‌های عمیق دینی عمل کردند و تصویری روشن از سبک زندگی فاطمی در ذهن آنان نقش بست.
روایت‌های کودکانه از دل‌های کوچک
گفت‌وگو با دانش‌آموزان در حاشیه مراسم نشان می‌داد این اجتماع عظیم تا چه اندازه بر ذهن و دل آنان اثر گذاشته است. هر کدام با زبان ساده و کودکانه، تجربه‌ای متفاوت از حضور در این آیین معنوی داشتند؛ تجربه‌ای که در عین سادگی، عمق و صداقت خاصی داشت. محمدرضا دانش‌آموز کلاس پنجم گفت: «امروز خیلی خوشحال شدم که با دوستانم آمدیم حرم. وقتی صلوات خاصه را با هم خواندیم، حس کردم همه ما یک دل شدیم. دوست دارم هر سال در این مراسم شرکت کنم». امیرعلی دانش‌آموز کلاس چهارم نیز که در کنار دوستش با سربندهایی زیبا سرودها را به زیبایی زمزمه می‌کردند، بیان کرد: «قصه‌های عموجعفری خیلی قشنگ بود. فهمیدم حضرت زهرا(س) چقدر مهربان بودند و چطور زندگی کردند. وقتی سرود خواندیم، حس کردم انگار خودمان داریم به حضرت زهرا(س) سلام می‌دهیم».
با پایان برنامه‌ها، سکوتی آمیخته با شکوه و معنویت بر فضای رواق حاکم شد. دانش‌آموزان همچنان در صفوف منظم نشسته بودند؛ برخی با نگاه‌های خیره به نام مبارک حضرت فاطمه زهرا(س)، انگار در عمق جان خود با آن نام مقدس پیوندی تازه می‌بستند. برخی دیگر با زمزمه‌های آرام «یا زهرا(س)» فضای مراسم را به نغمه‌ای روحانی آراسته بودند و لبخندهای کودکانه گروهی از نوگلان، گرمایی دلنشین به این محفل معنوی بخشیده بود. لحظه خروج آنان از رواق، با دریافت هدیه‌های متبرک و یادگارهایی که بوی معنویت و ماندگاری می‌داد، به صحنه‌ای فراموش‌نشدنی تبدل شد. این اجتماع باشکوه ۴هزار نفری، خاطره‌ای ماندگار در ذهن نوگلان مشهدی بر جای گذاشت و یاد شهادت حضرت زهرا(س) را در قلب‌های کوچک آنان زنده کرد و راهی مؤثر میان نسل جدید و فرهنگ رضوی ساخت. روایت‌های کودکانه‌ای که از دل‌های پاک و بی‌آلایش برآمده بود، نشان می‌داد این مراسم توانسته لحظه‌ای معنوی و تجربه‌ای تربیتی و فرهنگی را در جان و دل نوگلان حک کند؛ تجربه‌ای که آنان را با تاریخ، ایمان و هویت دینی‌شان پیوند می‌دهد. این پایان، در حقیقت آغاز راهی تازه بود؛ راهی که در آن نسل آینده با چراغ هدایت حضرت زهرا(س) و فرهنگ رضوی، مسیر زندگی خود را روشن‌تر و استوارتر خواهد پیمود.