خبرگزاری حوزه، بسیاری از سوءتفاهم‌ها در روابط انسانی از حدس‌های بی‌اساس درباره‌ی ذهن دیگران آغاز می‌شود.

در ذهن خوانی، فرد از روی رفتار دیگران درباره عقائد آنان قضاوت می کند؛ مثلاً تصور می کند که دیگران او را دوست ندارند یا از او عصبانی هستند یا به او اهمیت نمی دهند بدون اینکه برای صحیح بودن تصورات خود شواهدی منطقی داشته باشد.

به عنوان مثال زمانی که برادرش تماس او را پاسخ نمی دهد، با خود فکر میکند که برادرم مرا دوست ندارد و برایش مهم نیستم.

افرادی که مبتلا به کمال گرایی افراطی هستند، کم و بیش به ذهن خوانی مبتلا می شوند و بر این اساس انتقادشان از دیگران زیاد می شود.

در حالی که لازم است به جای حدس زدن در مورد افکار و احساسات دیگران، احساسات خودمان را درباره رفتارهای دیگران با لحن مناسب بگوییم تا آنان یا توضیح دهند یا رفتارشان را اصلاح کنند.

برای مثال: «داداش، من دیروز سه بار با شما تماس گرفتم، نگران شدم که تماس هایم را پاسخ ندادی... آیا برایت مشکلی پیش آمده بود؟

منبع: کتاب «تلاش بانشاط»، ص۶۷