به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست نخست از سلسله نشست‌های تخصصی کتاب پژوهی، همزمان با سی‌وسومین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران به نقد و بررسی کتاب «محبوب القلوب» که توسط پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری منتشر شده است، اختصاص یافت. در این نشست که به همت مرکز معرفی فرهنگی پژوهشگاه و به دبیری پریسا شجاعی برگزار شد، داریوش ذوالفقاری مصحح کتاب «محبوب القلوب» و عضو هیأت علمی پژوهشگاه با معرفی کتاب از برگزار کنندگان این نشست قدردانی کرد، در ادامه حسین یزدانی دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور و احسان‌الله شکراللهی رئیس انتشارات کتابخانه مجلس نیز که به عنوان منتقد در این نشست حضور داشتند به بیان نقطه نظراتشان پرداختند.
این نشست همچنین با حضور محمدرضا مهراندیش مشاور رئیس پژوهشگاه و سرپرست مرکز معرفی فرهنگی، مرضیه صناعتی رئیس پژوهشکده زبان‌شناسی، کتیبه‌ها و متون، اعضای هیأت علمی پژوهشگاه و پژوهشگران این حوزه همراه بود.
کتاب محبوب‌القلوب اثری اخلاقی و حکمت‌آمیز از مولفی ناشناخته در سده هشتم هجری است که با تصحیح و تحقیق داریوش ذوالفقاری توسط پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری منتشر شده است. این کتاب در چهار فصل تدوین شده و موضوعاتی همچون مذمت دنیا، پرهیز از دلبستگی‌های دنیوی، شیوه‌های حکمرانی و شناخت صلاح و فساد، و همچنین مباحث مربوط به دوستی‌ها را در بر می‌گیرد. مولف که خود از عالمان شیعی بوده، با نگاهی زاهدانه و تربیتی، مجموعه‌ای پندهای اخلاقی، حکایات، احادیث و اشعار فارسی و عربی را گردآوری کرده است.
نسخه خطی اصلی که در کتابخانه حالت افندی ترکیه نگهداری می‌شود به خط نسخ کهن کتابت شده و از نظر زیبایی شناسی و دقت و کاتب، بسیار ارزشمند است.
داریوش ذوالفقاری در تصحیح کتاب، علاوه بر مطابقت با منابعی چون مرزبان‌نامه، سیاست نامه و کیمیای سعادت، به اختلاف ضبطهای فراوان موجود در اشعار پرداخته است. بسیاری از ابیات، برگرفته از شاعران بزرگ چون فردوسی، ناصر خسرو، انوری، سنایی، ظهیر فاریابی، خاقانی، ازرقی هروی، نظامی، سعدی و مولوی است. بررسی نشان می‌دهد که مولف اغلب اشعار را از حافظه نقل کرده و در مواردی تغییراتی ایجاد کرده است؛ تغییری که گاه اصالت شعری را کمرنگ کرده اما بار اخلاقی و آموزنده کتاب را پررنگ تر ساخته است
این تصحیح علمی افزون بر بازنمایی ارزش ادبی و فکری اثر، سهمی در شناخت سبک نگارش فنی و جایگاه آثار اخلاقی سده هشتم هجری دارد و اکنون به‌عنوان منبعی مهم درحوزه پژوهش‌های ادبی و میراث مکتوب معرفی می‌شود.
∎