"این است فرجام ستمکار" این جمله ای بود که  جان ویلکس بوث بازیگر تئاتر و هوادار کنفدراسیون با صدای بلند گفت زمانی که آبراهام لینکلن را ترور کرد. در واقع ماجرا به زمانی برمی گشت که فقط چند روز از پایان جنگ داخلی آمریکا می گذشت؛ لینکلن که به همراه همسرش به دیدن نمایشی در سالن تئاتر رفته بود توسط بوث کشته شد. در حقیقت بوث، بازیگر مشهوری بود که هر چند در ارتش کنفدراسیون خدمت نکرده بود ولی به عنوان جاسوس با متفقین ارتباط داشت. او و همکارنش در ابتدا قصد داشتند لینکلن را بدزدند تا در قبال آزادی اسیران جنوب، او را معاوضه کنند ولی در نهایت و پس از پاره ای از اقدامات لینکلن تصمیم به قتل او گرفته شد.

     آبراهام لینکلن سیاستمرد و وکیل آمریکایی، شانزدهمین رئیس جمهور ایالات متحده بود که توانست آمریکا را در جریان جنگ داخلی و همچنین بزرگ‌ترین چالش های عصرش رهبری کند. او در کنار حفظ اتحادیه و تقویت سیستم فدرال، موفق به الغای برده داری شد تا بدانجا که برخی او را پیشگام مدرن سازی ایالات متحده می دانند. هر چند که لینکلن در مقطعی سیاست را ترک کرد و به وکالت روی آورد ولی پس از پنج سال دوباره وارد جهان سیاست شد. از آنجایی که جنوب آمریکا در آن مقطع طرفدار برده داری بود و لینکلن را مخالف خود می دیدند، در نهایت تجزیه ایالات متحده را خواستار شدند. از همین رو بود که ایالات موتلفه آمریکا یا همان کنفدراسیون تشکیل شده و آتش جنگ داخلی آمریکا روشن شد. به دنبال همین ماجراها نیز لینکلن شروع به تجمیع نیرو به منظور سرکوب این ائتلاف کرد. 

     لینکلن که جمهوری خواهی میانه رو بود با کیاست خاصی جناح های مختلف حزب را نیز همسو کرد تا بدانجا که طیفی از دموکرات ها که حتی مخالف جمهوری خواهان بودند به لینکلن پیوستند. از آنجایی که لینکلن قصد داشت سیاست هایش دقیقا اجرا شود شخصا ژنرال ها را انتخاب می کرد. او با زیرکی خاصی که داشت در بحبوحه جنگ اعلامیه آزادی بردگان را صادر کرد؛ لینکلن حتی اعلام کرد که ارتش اتحادیه نه تنها از بردگان سابق محافظت خواهد کرد بلکه آنها می توانند به استخدام ارتش نیز درآیند؛ لینکلن در این مسیر حتی ایالت های بی طرف را نیز به سمت خود کشاند. در نهایت او موفق شد با شکست ارتش جنوب، آمریکا را یک پارچه کند ولی از نقشه ای که در کنار گوش او طرح ریزی شده بود خبری نداشت و سرانجام نیز کشته شد. هر چند به دنبال این واقعه و قریب به دوهفته بعد ماموران محل اختفا بوث را یافته و در نهایت او را کشتند ولی برخی شخصیت ها معتقد بودند که بوث فرار کرده و مدت ها با اسمی مستعار زندگی می کرد.