شناسهٔ خبر: 75849129 - سرویس بین‌الملل
نسخه قابل چاپ منبع: ایمنا | لینک خبر

وقتی پول، اقلیم را نجات می‌دهد

گزارشی تازه از بانک مرکزی سنگاپور نشان می‌دهد که حذف سریع حدود یک‌سوم نیروگاه‌های زغال‌سنگ آلاینده در بیش از ۱۲ کشور آسیایی می‌تواند سالانه نزدیک به یک میلیارد تن دی‌اکسیدکربن را کاهش دهد که معادل یک‌سوم کل انتشار گازهای گلخانه‌ای اتحادیه اروپا در سال ۲۰۲۴ است.

صاحب‌خبر -

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در مراسم افتتاحیه پاویون سنگاپور در اجلاس کا پ۳۰ در شهر بلم برزیل، سفیر اقدام اقلیمی سنگاپور اعلام کرد که استفاده از اعتبارهای انتقالی می‌تواند به کاهش چشمگیر انتشار کربن در آسیا کمک کند. این اعتبارها نوعی جدید از بازار کربن هستند که با هدف تسریع در تعطیلی نیروگاه‌های زغال‌سنگ جوان منطقه طراحی شده‌اند. بازارهای کربن به تأمین مالی پروژه‌های کاهش انتشار کمک می‌کنند که بدون این سازوکار هرگز اجرا نمی‌شدند. سازوکارهای مالی ترکیبی نیز سرمایه‌های دولتی، خصوصی و خیریه را برای حمایت از پروژه‌های اقلیمی گرد هم می‌آورد.

زغال‌سنگ همچنان بزرگ‌ترین منبع انتشار کربن در جهان است و در آسیا یک‌سوم کل انتشار منطقه را به خود اختصاص داده است. در این قاره حدود دو هزار نیروگاه زغال‌سنگ فعال هستند که بخش عمده آن‌ها در چین قرار دارد. میانگین عمر این نیروگاه‌ها تنها ۱۵ سال است، در حالی که طول عمر معمول آن‌ها تا ۵۰ سال ادامه دارد. همین جوان بودن ناوگان زغال‌سنگ آسیایی، تعطیلی زودهنگام آن‌ها را دشوار اما حیاتی کرده است.

وقتی پول، اقلیم را نجات می‌دهد

سازوکار اجرای اعتبارهای انتقالی کربن

زمانی که یک نیروگاه زغال‌سنگ پیش از موعد تعطیل شود، انتشار گازهای گلخانه‌ای آینده آن متوقف می‌شود. این صرفه‌جویی به‌صورت اعتبارهای انتقالی به فروش می‌رسد و درآمد حاصل، انگیزه مالی کافی برای مالکان نیروگاه فراهم می‌کند تا زودتر به تعطیلی اقدام کنند. شرط اصلی این پروژه‌ها آن است که نیروگاه‌های تعطیل‌شده با نیروگاه‌های تجدیدپذیر جایگزین شوند و مالکان متعهد شوند نیروگاه زغال‌سنگ جدیدی نسازند.

بانک مرکزی سنگاپور در سال ۲۰۲۳ «ائتلاف اعتبارهای انتقالی» موسوم به «ترکشن» را با مشارکت بیش از ۳۰ سازمان شامل بانک‌ها، سازمان‌های غیردولتی و شرکت‌های خدمات کربن پایه‌گذاری کرد. هدف این ائتلاف، توسعه و گسترش استفاده از اعتبارهای انتقالی برای تسریع در تعطیلی نیروگاه‌های زغال‌سنگ و جایگزینی آن‌ها با انرژی‌های تجدیدپذیر است. تاکنون دو پروژه پایلوت در فیلیپین شناسایی شده است؛ یکی در جنوب لوزون که با وجود پیشرفت، همچنان با چالش‌هایی همچون تأمین شغل جایگزین برای حدود ۲۰۰ کارگر نیروگاه روبه‌روست و دیگری در مینداناو که به‌دلیل نیاز موقت به ادامه فعالیت نیروگاه در زمان تعمیر سدهای برق‌آبی، اجرای آن به تعویق افتاده است.

بانک مرکزی سنگاپور در دهم نوامبر خلاصه اجرایی گزارش نهایی ترکشن را منتشر و اعلام کرد که علاوه‌بر فیلیپین، وضعیت کشورهایی همچون بنگلادش، هند، اندونزی، کره‌جنوبی و تایوان را نیز بررسی می‌کند و راهکارهایی عملی برای گسترش اعتبارهای انتقالی در سطح منطقه ارائه می‌دهد.

چالش‌ها و الزامات اجتماعی

موفقیت اعتبارهای انتقالی تنها به کاهش انتشار محدود نمی‌شود؛ بلکه باید دسترسی مردم به انرژی ارزان و پایدار حفظ شود. آسیا هنوز وابستگی زیادی به زغال‌سنگ دارد و زیرساخت‌های انرژی تجدیدپذیر و شبکه‌های برق کافی نیستند. یکی از راهکارها، تعطیلی تدریجی واحدهای بویلر نیروگاه‌هاست تا ثبات شبکه برق حفظ شود.

پروژه‌های ترکشن باید معیشت جوامع محلی را در نظر بگیرند. درآمد حاصل از فروش اعتبارها می‌تواند برای بازآموزی و اشتغال مجدد کارگران و نیز جبران هزینه‌های بالاتر نیروگاه‌های تجدیدپذیر و ذخیره‌سازی باتری استفاده شود. شفافیت در تخصیص این درآمدها برای جلب اعتماد عمومی و سرمایه‌گذاران حیاتی است.

در کنار سرمایه‌های تجاری، استفاده از سرمایه کاتالیزوری شامل منابع دولتی و خیریه می‌تواند به حمایت از جوامع در مراحل اولیه کمک کند، همچنین ایجاد ائتلاف خریداران اعتبارهای انتقالی می‌تواند تقاضای پایدار و درآمد قابل پیش‌بینی برای این پروژه‌ها فراهم کند. ابزارهای نوین همچون بیمه اعتبار کربن نیز در حال توسعه هستند تا ریسک‌های سیاسی و مقرراتی را کاهش دهند و اعتماد سرمایه‌گذاران را افزایش دهند. در بیانیه‌ای که همزمان با انتشار گزارش ترکشن صادر شد، ۲۱ سازمان عمومی و خصوصی از جمله بانک توسعه آسیایی، شرکتگرب و اشنایدر حمایت خود را از اعتبارهای انتقالی اعلام کردند.

وقتی پول، اقلیم را نجات می‌دهد

این ابتکار سنگاپور نشان می‌دهد که با استفاده از سازوکارهای نوین مالی و همکاری بین‌المللی، امکان کاهش سالانه یک میلیارد تن دی‌اکسید کربن از طریق تعطیلی زودهنگام نیروگاه‌های زغال‌سنگ در آسیا وجود دارد که می‌تواند نقطه عطفی در مسیر گذار جهانی از سوخت‌های فسیلی به انرژی پاک باشد.