مقالهای منتشرشده در روزنامه فایننشال تایمز میگوید هند و پاکستان به سوی یک مسابقه تسلیحاتی خطرناک پیش میروند که قدرتهای بزرگ آن را تغذیه میکنند، در حالی که این دو کشور به میانجیگری بینالمللی نیاز دارند تا از شعلهور شدن یک درگیری هستهای دیگر جلوگیری شود.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: طارق میر، خبرنگار ساکن سریناگر هند، به یک تناقض خطرناک که بار دیگر در جنوب آسیا شکل میگیرد اشاره میکند: تنها شش ماه پس از جنگ کوتاه هند و پاکستان در ماه مه گذشته، دو رقیب هستهای دوباره وارد رقابت شدیدی برای خرید سلاح شدهاند، بهجای آنکه مسیری واقعی برای تنشزدایی یا میانجیگری دنبال کنند.
بدتر آن است ــ بهگفتهٔ نویسنده ــ کشورهایی که نقشی اساسی در توقف آتشبسی پیشین داشتند، از ایالات متحده و بریتانیا گرفته تا چین و ترکیه، اکنون بهدنبال سود، به برجستهترین تأمینکنندگان سلاح برای هر دو طرف تبدیل شدهاند.
میر تأکید میکند که آرامش ظاهری در مرزها واقعیتِ وضعیتِ انفجاری در کشمیر را پنهان میکند. او میگوید این منطقه شاهد بالاترین سطح سرکوب از سوی دولت قومگرای نارندرا مودی، نخستوزیر هند، است و شمار زیادی از جوانان همچنان آمادگی برداشتن سلاح را دارند.
با ادامه درگیریها میان جنگجویانی که ــ به ادعای هند ــ از سوی پاکستان حمایت میشوند و ارتش هند، احتمال آغاز دور جدیدی از تنش تنها مسئلهٔ زمان است؛ بهویژه پس از انفجارهای خونین اخیر در دهلی نو و اسلامآباد، از نظر نویسنده.
معاملات تسلیحاتی
هند بهسمت فرانسه رفته تا بیش از ۱۰۰ فروند جنگنده رافال جدید از شرکت داسو خریداری کند، پس از آنکه پیشتر یک معامله شامل ۳۶ هواپیما به ارزش ۸.۷ میلیارد دلار انجام داده بود.
نیروی هوایی هند همچنین در حال بررسی خرید جنگندههای روسی سوخو-۵۷ یا آمریکایی اف-۳۵ است، اما تنش میان واشنگتن و دهلی نو ممکن است هند را به تکیه بیشتر بر روسیه سوق دهد؛ کشوری که بهطور تاریخی بزرگترین تأمینکنندهٔ هند است و امروز ۳۶٪ واردات تسلیحاتی دهلی نو را تشکیل میدهد، و پس از آن فرانسه با ۳۳٪ قرار دارد.
در مقابل ــ به نوشتهٔ مقاله ــ پاکستان عمدتاً بر چین تکیه دارد؛ کشوری که در جریان جنگ اخیر، جنگندههای J-10C (اژدهای قدرتمند) را در اختیار اسلامآباد قرار داد، جنگندههایی که بنا بر گزارشها توانستند چندین جت هندی را سرنگون کنند.
چین همچنین با تسریع تحویل ۴۰ فروند جنگنده پنهانکار J-35 به پاکستان موافقت کرده است، افزون بر بالگردهای تهاجمی Z-10ME که کمتر از دو هفته پس از دریافت بالگردهای آپاچی آمریکایی توسط هند، به پاکستان رسیدند.
نویسنده معتقد است که این رقابت تسلیحاتی ــ با پشتیبانی قدرتهای بزرگی که بهدنبال سود اقتصادی هستند نه ثبات منطقهای ــ جهان را روبهروی خطری فاجعهبار قرار داده است.
∎