به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز؛ داستان زندگی چهره‌های زیادی تا به امروز بر پرده سینما نقش بسته است؛ اما کمتر کسی پیدا می‌شود که داستان زندگی‌اش به اندازه مهران کریمی ناصری مرموز و عجیب باشد.

مهران کریمی ناصری، مردی است که داستان زندگی‌اش استیون اسپیلبرگ را هم به تعجب واداشت. اسپیلبرگ با توجه به زندگی کریمی ناصری، فیلم ترمینال را ساخت و این فیلم به یکی از موفق‌ترین آثار سینمایی او بدل شد.

مهران کریمی ناصری، معروف به سر آلفرد مهران، در سال ۱۳۱۵ در مسجد سلیمان ایران متولد شد. پدر کریمی ناصری پزشکی ایرانی و مادر او پرستاری اسکاتلندی بود. کریمی ایام کودکی‌اش را در ایران سپری کرد. درحالی‌که ۲۳ سال سن داشت و به‌تازگی تحصیلاتش را در دانشگاه به اتمام رسانده بود، متوجه شد که مادر اصلی‌اش زنی که او فکر می‌کرده نیست. بعداز مرگ پدرش و طرد شدن از خانه، با تصمیم خانواده‌اش ایران را به مقصد انگلستان ترک کرد و مدتی را در آنجا به تحصیل مشغول شد. خیلی زود خانواده کریمی ناصری کمک هزینه تحصیل او را قطع کردند و او مجبور شد به ایران بازگردد.

با بازگشت به ایران، در سال ۱۳۵۶، به جرم حضور در اعتراضات علیه حکومت وقت، زندانی شد و با کمک خانواده‌اش و به این شرط که ایران را برای همیشه ترک کند، آزاد شد. پس‌از آزاد شدن از زندان، مجددا ایران را ترک کرد و به‌شکل همزمان به چندین کشور درخواست پناهندگی داد. در نهایت کشور بلژیک درخواست پناهندگی کریمی ناصری را پذیرفت و او برای مدتی راهی بلژیک شد.

بعداز مدتی پناهندگی در بلژیک، نهایتا راهی انگلستان شد و در راه مدارک پناهندگی‌اش را از بین برد. دولت انگلستان او را به بلژیک بازگرداند، اما این‌بار دولت بلژیک نیز از پذیرش کریمی ناصری سر باز زد. کریمی ناصری، در نهایت در این رفت‌وآمدهای مداوم، به‌شکل ناخواسته‌ای وارد فرانسه شد و دولت فرانسه او را دستگیر کرده و به‌مدت چهار ماه زندانی کرد.

پس‌از آزادی از زندان، درحالی‌که باید کشور فرانسه را ترک می‌کرد، به‌دلیل نداشتن مدارک هویتی، به‌نوعی در فرودگاه شارل دو گل پاریس حبس شد و به‌مدت ۱۸ سال اجازه خروج از این فرودگاه را پیدا نکرد. البته آنچه که مشخص است، اینکه خود ناصری هم علاقه‌ای به رفتن از فرودگاه نداشت و ترجیح می‌داد همان‌جا زندگی کند.

مهران کریمی ناصری از سال ۱۹۸۸ تا سال ۲۰۰۶ در فرودگاه شارل دو گل پاریس زندگی کرد. وسایلش را در چمدان‌هایی که مختص مسافران بودند نگه می‌داشت و شب‌ها روی صندلی‌های فرودگاه می‌خوابید. رفته‌رفته داستان زندگی کریمی ناصری بین مردم گشت و او به شهرتی باورنکردنی رسید. علاوه‌بر این، خود او نیز شروع به نوشتن داستان زندگی‌اش کرد و این مسئله بر شهرت او افزود.

استیون اسپیلبرگ با خواندن داستان زندگی کریمی ناصری تصمیم گرفت تا فیلمی براساس زندگی او بسازد. اسپیلبرگ در سال ۲۰۰۳ مبلغ ۳۰۰ هزار دلار بابت داستان زندگی کریمی ناصری به او پرداخت کرد و در ادامه فیلم ترمینال را با بازی تام هنکس ساخت.

نهایتا در سال ۲۰۰۶، مهران کریمی ناصری فرودگاه را ترک کرد. بااین‌حال، او در نهایت و چند ماه پیش‌از مرگش، مجددا به فرودگاه بازگشت و تا پایان عمر در آنجا ماند. او، در نهایت در ۲۱ آبان سال ۱۴۰۱ از دنیا رفت.

انتهایپیام/