به گزارش ایرنا، دست‌ها در سالن گلشن بجنورد با شور و اشتیاق می‌کوبید و نگاه‌ها، مشتاق و پرنور، هر صحنه را می‌کاویدند؛ این تصویر نخستین روز بیستمین جشنواره تئاتر استانی خراسان شمالی بود.
رسانه‌های استان طی سال‌های اخیر با تلاش مستمر، تئاتر را به یک مطالبه عمومی تبدیل کرده‌اند و حالا سالن‌ها پر از جمعیتی است که از تئاتر جان گرفته و دل به اجراها سپرده‌اند.
تنها در سال گذشته بیش از ۲۰ هزار نفر از سالن‌های تئاتر استان بازدید کردند، آماری که نشان از شور و علاقه مردم به هنر نمایش دارد.
جشنواره امسال با اجرای نمایش «گلنار» به نویسندگی و کارگردانی آرین حقانی آغاز شد و فضایی سرشار از امید و هیجان به سالن کاج آورد.
در مرحله اول جشنواره، ۳۵ نمایش در ۲ بخش صحنه‌ای و خیابانی بازبینی شدند و از میان آن‌ها ۱۰ اثر صحنه‌ای و چهار اثر خیابانی به مرحله نهایی راه یافتند تا رقابت اصلی از روز نخست در فضایی پرشور و پراحساس آغاز شود.
برنامه روز نخست با نمایش‌هایی همچون «ملانکولیا» از شرمین شهیدی‌زاده، «جعبه سیاه» از زهرا رحیمی، «پلنگ» اثر محمد یحیی‌آبادی، «مفت‌خورها» نوشته و کارگردانی جلال محمدزاده و «آسمان روزهای برفی» از عرفان فروتن، حال و هوای متفاوتی به سالن بخشید.
هر نمایش دریچه‌ای بود به جهان ذهن و تخیل هنرمندان استان، جایی که تماشاگر نه تنها می‌بیند، بلکه حس می‌کند، می‌اندیشد و با اثر همراه می‌شود.
روز دوم جشنواره نیز با اجرای نمایش‌های «کماله دیوان» از آیدا گیلانی، «تابوت آخر» اثر حمید عابدی، «چاقوی دم‌کرده شب» به کارگردانی امیر نجاری، «زیرزمین» از محمد مهدی شاهی‌پناه، «هناس» اثر مهدی فخرانی، «درخت‌هایی که نمی‌ریزند» از سهیل سعادت‌فر و «آخال خونین» نوشته محمد داورپناه ادامه خواهد یافت و مخاطبان را در دنیای متفاوتی از احساس و روایت غرق خواهد کرد.
در روز پایانی، نمایش «آنگاه که من همه مردگان بودم» به نویسندگی و کارگردانی ایمان فرحی روی صحنه می‌رود و آیین اختتامیه برگزار خواهد شد.
در این جشنواره، ۴۰ گروه نمایشی با ۴۰۰ هنرمند خراسان شمالی حضور دارند؛ مجموعه‌ای از استعدادهای جوان و پیشکسوت که هر یک با شور و عشق، هنر نمایش را در استان زنده نگه داشته‌اند.
خراسان شمالی با جمعیتی حدود یک میلیون نفر، در شمال شرق کشور واقع است و ۴۴ درصد جمعیت آن در روستاها سکونت دارند.
این جشنواره، بیش از آنکه رقابتی باشد، محفل بزرگی است برای پیوند مردم با هنر، احیای خلاقیت و نمایشِ داستان‌های زندگی، اندیشه و فرهنگ مردمانی که تئاتر را نه تنها یک سرگرمی، بلکه قطعه‌ای از هویت فرهنگی خود می‌دانند.
در پایان، وقتی دست‌ها به هم می‌کوبند و نگاه‌ها همچنان مشتاق به صحنه است، می‌توان فهمید که جشنواره تئاتر بجنورد، فراتر از یک رویداد هنری، تجربه‌ای احساسی و انسانی است که روح خراسان شمالی را می‌نوازد و برای مخاطبان، خاطره‌ای ماندگار می‌سازد.