خبرگزاری آنا- علی رحمانی: اگر روزی اینترنت و فناوری‌های وابسته به آن صرفاً تصویری خیال‌پردازانه و دست‌مایه فیلم‌نامه‌های هالیوودی برای خلق تصاویر مهیج از انسان آینده بود؛ امروزه با تولد ناگهانی هوش مصنوعی به عنوان جدیدترین ابزار دست بشر، عصری جدید با فرآورده‌های غیر‌قابل پیش‌بینی و مهیج رسماً آغاز شده است. اما فناوری ضمن سودآوری، گاهاً زیان‌های جبران‌ناپذیری را نیز برای انسان به همراه دارد و نباید از پیامد‌های سوء استفاده از آن غافل ماند.

در نوشتار پیش رو، ضمن توجه به اثرات استفاده نظامی از فناوری سایبری و هوش مصنوعی در ابعاد مختلف، سعی خواهیم کرد به ارائه راهکاری عملی جهت در امان ماندن کشور از اثرات سوء این مسئله بپردازیم.

نیرو‌های سایبری سربازان خط مقدم نبرد‌های آینده

چندی پیش، گزاره‌ای خبری منسوب به مدیر عملیات راهبردی دفتر معاونت سنتکام منتشر شد مبنی بر این که «جنگ‌های آینده احتمالاً با حملات سایبری آغاز می‌شوند؛ بنابراین نیروی زمینی (در نبرد‌های آتی) باید سریع‌تر و هوشمندانه‌تر عمل کند.»

 با توجه به این که بارزترین ویژگی فعالیت‌های نظامی-امنیتی، تأثیر مستقیم تصمیمات اتخاذ‌شده توسط اشخاص مؤثر بر روند آن است، چنین اظهاراتی را باید ادامه روند سریع افزایش نفوذ عناصر سایبری (به ویژه پس از تولید و انبوه‌سازی پدیده هوش مصنوعی) در استراتژی‌های مربوط به جنگ‌های آتی بشر دانست؛ چراکه استفاده از هوش مصنوعی جهت افزایش بهره‌وری نیرو‌های نظامی، افزایش سرعت ادوات سنگین زرهی (دانشی که چین اخیرا با استفاده از نوع خاصی از هوش مصنوعی به آن دست یافته است) و دست آخر، بهره‌گیری از آن برای افزایش هم‌زمان الگوریتم‌های مربوط به سرعت و قدرت در گروه‌های هکری وابسته به دولت‌ها، سازمان‌های آزادی بخش و حتی گروه‌های خرابکار، نیرو‌ها و دستگاه‌های الکترونیکی فعال در حوزه سایبری را به سربازان خط مقدم نبرد‌های آشکار و نهان قدرت‌های بزرگ در سال‌های آتی تبدیل خواهد کرد.

پیشرفت در زمینه هوش مصنوعی نخستین گام در مسیر هوشیاری سایبری

عبرت‌آموزی از ضعف‌ها در کنار تقویت نقاط قوت یکی از شرایط دستیابی به پیروزی‌های کلیدی برای قدرت‌های نوظهوری همچون ایران اسلامی است که سعی دارند با اتکاء به توان نرم‌افزاری خود به نقش‌آفرینی فعال در سطح منطقه بپردازند. نخستین و شاید تنها راه حل ایران در زمینه فناوری سایبری در شرایط فعلی نیز این است که نهاد‌های مربوطه نظیر سازمان پدافند غیرعامل با بومی‌سازی و نهادینه کردن زیرساخت‌های فناوری‌های نوین در عرصه سایبری، ضمن ایمنی‌سازی نهاد‌های حساس داخلی، برای پاسخ متقابل به هر تهدید خارجی با تمام توان آماده باشند.

فراموش نکنیم که در هر نوع جنگ آتی، ارتقاء پدافند غیرعامل می‌تواند نقش مهمی در کاهش تلفات انسانی و افزایش سطح ایمن‌سازی کشور داشته باشد.