به گزارش گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، در حاشیه‌ی شرقی و جنوبی مشهد، جایی میان برج‌های نیمه‌کاره، کوچه‌های خاکی و خانه‌هایی که تازه از محدوده طرح بازآفرینی سر برآورده‌اند، نشانی از بیمارستان‌های مجهز و قابل اطمینان نیست. درمانگاه‌های کوچک و خانه‌های بهداشت تنها پناه مردم‌اند، اما وقتی پای بیماری‌های جدی یا عمل‌های ضروری به میان می‌آید، راه، راهی طولانی‌ست تا بیمارستان قائم، امام رضا یا هاشمی‌نژاد.
-
در ادامه حتما بخوانید
درخواست خضریان برای تشکیل تیم بازرسی ویژه در دانشگاه علوم پزشکی ایران
صدای مردم از حاشیه‌ها
کوچه‌ای در شهرک شهید رجایی؛ زنی حدود چهل‌ساله بیمار پسرش را در آغوش گرفته و می‌گوید: هر چی درمانگاه هست، دکتر عمومی داره. پسر من وقتی تنگی نفس می‌گیره، باید نصف شب برام تاکسی بگیرم تا ببرمش بیمارستان امام رضا. تا برسیم، هم هزینه‌اش کمرشکنه، هم ترسمون از راهه.
پیرمردی در شهرک باهنر هم با نارضایتی می‌گوید: تعهد داده بودن بیمارستان بسازن، از هشت سال پیش فقط تابلوش موند. ما هم هر وقت مریض می‌شیم باید تا مرکز بریم. حتی برای پانسمان ساده هم باید معطل بمانیم.
این درد مشترک هزاران خانواده در حاشیه مشهد است؛ جایی که بر اساس آمار‌های غیررسمی، بیش از یک میلیون و پانصد نفر زندگی می‌کنند و اکثراً از اقشار کارگری و کم درآمدند. رشد جمعیت و دوری از مراکز درمانی، باعث شده حتی یک زایمان یا حمله قلبی به بحرانی مرگ‌بار تبدیل شود.
بیمارستان نیمه‌کاره‌ای که «امید» حاشیه‌هاست
پروژه ساخت بیمارستان ۵۴۰ تختخوابی شهرک شهید رجایی از چند سال پیش آغاز شد. این بیمارستان قرار است بزرگ‌ترین مرکز درمانی در حاشیه مشهد باشد، اما امروز تنها بخش اورژانس آن آماده شده و باقی فاز‌ها همچنان در مرحله اسکلت‌بندی یا تأسیسات نیمه‌تمام مانده‌اند.
احسان عظیمی‌راد، نماینده مردم مشهد و کلات در مجلس شورای اسلامی در گفت‌و‌گو با ما درباره وضعیت بیمارستان گفت: این بیمارستان تنها مرکز بزرگی است که می‌تواند به حدود یک میلیون و پانصد نفر در مناطق حاشیه‌ای خدمت دهد. اما بودجه‌های تخصیص‌یافته از سوی سازمان برنامه بسیار پایین است و اگر روند فعلی ادامه یابد، سال‌ها زمان نیاز دارد تا پروژه به اتمام رسد.
نماینده مردم مشهد گفت: برای حل این بن‌بست، نمایندگان خراسان رضوی تصمیم گرفته‌اند از ظرفیت مولدسازی املاک و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی استفاده کنند.
وی در ادامه تشریح کرد: بر اساس قانون، سرمایه‌گذار باید ابتدا هزینه‌ها را پرداخت و سپس پس از تأیید وضعیت، زمین یا املاک را تحویل بگیرد. اما ما توانستیم در هیئت عالی مولدسازی کشور این بند را برای این پروژه خاص اصلاح کنیم. اکنون سرمایه‌گذار می‌تواند هم‌زمان با شروع کار، زمین‌ها را تحویل بگیرد و فعالیتش را آغاز کند.
به گفته عظیمی‌راد، مذاکرات نهایی انجام شده و به‌زودی تفاهم‌نامه بین سرمایه‌گذار و دانشگاه علوم پزشکی مشهد امضا خواهد شد؛ سرمایه‌گذاری نزدیک به سه همت (۳۰۰۰ میلیارد تومان) جذب شده و ان‌شاءالله با اجرای سه‌شیفت کار، طی یک تا یک‌ونیم سال آینده بیمارستان به‌طور کامل تحویل مردم می‌شود.
مانعی تازه؛ تغییر کاربری زمین‌های درمانی
اما در کنار مشکل بودجه، کمبود زمین‌های دارای کاربری درمانی هم ساخت مراکز جدید را دشوار کرده است. نماینده مشهد با انتقاد از عملکرد برخی نهاد‌ها گفت: در مناطقی مثل گلشهر و کرامت زمین‌هایی با کاربری بهداشت و درمان وجود داشت. قرار بود بخشی از آنها به ساخت بیمارستان اختصاص یابد، اما متأسفانه در کمیسیون ماده پنج شهرداری، این زمین‌ها به کاربری مسکونی یا تجاری تغییر یافت. این یعنی فرصت ایجاد خدمات درمانی از بین رفته است.
وی تاکید کرد: در برخی مناطق، زمین‌ها متعلق به شهرداری یا آستان قدس است. اگر همکاری کنند و کاربری درمانی را حفظ یا واگذار کنند، ما آمادگی جذب سرمایه‌گذار و تأمین اعتبار را داریم. اما وقتی زمین‌ها به مراکز تجاری تبدیل می‌شود، دیگر شانسی برای ساخت بیمارستان باقی نمی‌ماند.
در شرایطی که دسترسی به خدمات درمانی از شاخص‌های مهم عدالت اجتماعی است، حاشیه‌نشینانی که سال‌ها زیر سایه‌ی طرح‌های ناکام مانده‌اند، حالا چشم‌انتظار تحقق وعده‌ها هستند.
یک مادر در اسلام‌آباد گفت: هر بار که خبر ساخت بیمارستان جدید می‌آید، امیدوار می‌شویم، اما تا حالا چیزی ندیدیم. اگر واقعاً آن بیمارستان ساخته شود، هم ما نجات پیدا می‌کنیم هم فرزندانمان دیگر لازم نیست شب تا صبح برای یک سرم زدن دنبال داروخانه بگردند.
آینده‌ای روشن یا وعده‌ای دیگر؟
با امضای تفاهم‌نامه جدید و ورود سرمایه‌گذار سه‌هزار میلیاردی، امید تازه‌ای در دل مردم شکل گرفته است. مسئولان وعده داده‌اند که پروژه بیمارستان ۵۴۰ تختخوابی به صورت شبانه‌روزی پیگیری شود. اما تجربه نشان داده است هر پروژه‌ای در حاشیه شهر، اگر بی‌برنامه و غیرپایدار اجرا شود، نیمه‌کاره می‌ماند.
امروز مشهد، دومین کلان‌شهر کشور، با جمعیت چند میلیونی خود، نیاز فوری به بازتعریف عدالت درمانی دارد. تحقق این هدف در گرو همکاری شهرداری، آستان قدس، وزارت بهداشت و نمایندگان مردم است.
تا آن روز، «حاشیه‌ها» همچنان در انتظار آژیری‌اند که نه از دوردست، که از دل خود محله‌شان به صدا درآید.
گسترش خدمات درمانی در مناطق حاشیه‌ای دیگر انتخابی نیست؛ بلکه ضرورتی است برای حفظ کرامت مردمی که سال‌هاست در حاشیه زندگی می‌کنند. حق درمان این افراد نباید در حاشیه بماند.