علیرضا رضایی در گفت‌و‌گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا، درباره نقد‌های مرتبط با قرارداد ۷ میلیاردی حسن یزدانی برای حضور در لیگ برتر آزاد عنوان کرد: به نظر من که این خیلی خوب است و حتی رقم کمی هم برای ستاره‌ای مثل حسن یزدانی است که نه تنها کشتی، که به ورزش کشور اعتبار بخشیده است. این کار خوبی هم بود که باشگاه استقلال انجام داد، اول اینکه تصمیم گرفت تیم‌داری‌اش از جویبار که قطب کشتی ایران است، باشد و بعد هم جذب حسن یزدانی اتفاق افتاد. 

وی ادامه داد: دو نام بزرگ کنار هم قرار گرفتند، حسن یزدانی اهل جویبار است و استقلال هم قدمت و سابقه درخشانی دارد. حتی اگر قرار بود برای یک کشتی هم این رقم را بگیرد، خوب بود، از نظر من باید این مسئله جا بیافتد. ضمن اینکه باشگاه‌هایی که در رشته‌های توپی تیم‌داری می‌کنند موظف شوند که در رشته‌های انفرادی هم فعال باشند. مکلف شوند که در رشته‌هایی مثل کشتی و تکواندو و وزنه‌برداری هم فعالیت کنند. حقیقت این است که هزینه تیم‌داری در لیگ این سه رشته با هم، اندازه جذب یک بازیکن فوتبال‌شان هم نمی‌شود و در عین حال طیف وسیعی از ورزشکاران را تحت پوشش قرار می‌دهد. خوب است این نهادینه شود. وزارت ورزش و دولت هم می‌تواند به این موضوع ورود کند. چیز ساده‌ای است. بهرمندی آن هم شامل جوانان کشورمان می‌شود که قرار است در بازی‌های المپیک و آسیایی مدال بگیرند. همیشه در این میدان‌ها، رشته‌های انفرادی ما پرچمدار هستند.

این پیشکسوت کشتی درباره اینکه امسال استقبال خوبی از لیگ کشتی نشد و تنها ۶ تیم در آن شرکت کردند، گفت: شرایط امسال خیلی متفاوت بود. شاید اگر شرایط نرمال بود تیم‌های بیشتری می‌آمدند. به نظر من جنگ، بیشترین تاثیر را در این مسئله گذاشت. ان‌شاءالله که سال‌های بعد جوانان و مربیان بیشتری در لیگ برتر تحت پوشش قرار بگیرند و حق‌شان هست که از نظر معیشتی در لیگ تامین شوند.

علیرضا رضایی که از طرفداران باشگاه استقلال است، در این خصوص هم تاکید کرد: من از بچگی استقلالی بودم و بازیکن مورد علاقه‌ام در تمام تاریخ فوتبال‌مان، عبدالعلی چنگیز بود. حتی پیراهن شماره ۱۷ استقلال را می‌پوشیدم و از نظر من بازیکنی مثل او در تاریخ فوتبال ما نیامده است. آن نسل فوتبال ما هم مظلوم بود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا اعتقاد دارد که نسل او در کشتی ایران هم مظلوم واقع شده؟، گفت: نسل ما فقط از نظر رسانه‌ای مظلوم نبود، در باقی موارد واقعا مظلوم بود. دوره ما اصلا به کشتی و کشتی‌گیر رسیدگی نمی‌شد ولی مردم واقعا کشتی را دوست داشتند و رسانه هم به صورت تخصصی به کشتی می‌پرداخت. آدم‌های متخصصی در رسانه‌ها از این رشته می‌نوشتند.