به گزارش خبرگزاری تسنیم از بندرعباس، هرمزگان با پیشینهای چند هزارساله در هنرهای سنتی و دارا بودن بیش از 43 رشته فعال صنایع دستی، یکی از قطبهای مهم تولید هنری کشور محسوب میشود؛ استانی که بندرعباس و بندرلنگه را در فهرست شهرهای خلاق یونسکو به ثبت رسانده، اما فعالان این عرصه میگویند برای تبدیل این ظرفیت عظیم به درآمد پایدار و اشتغالزایی، نیازمند برنامهریزی کلان و حمایت جدی است.
صنایع دستی به عنوان یکی از کهنترین فعالیتهای اقتصادی و فرهنگی بشر، ریشه در تاریخ و تمدن این مرز و بوم دارد؛ هنر-صنعتی که امروزه نه تنها بخشی از هویت ملی، که بازوی مؤثر اقتصاد مقاومتی در جوامع محلی به شمار میرود.
هرمزگان؛ موزه زنده صنایع دستی ایران
در این میان، استان هرمزگان با دارا بودن 43 رشته فعال صنایع دستی از جمله حصیربافی، سفالگری، گلابتوندوزی، خوسدوزی و سازسازی سنتی، به عنوان یکی از غنیترین و متنوعترین کانونهای تولید صنایع دستی کشور شناخته میشود این ظرفیت بینظیر موجب شد بندرعباس و بندرلنگه در فهرست «شهرهای خلاق صنایع دستی» یونسکو و «شهر ملی گلابتون» ثبت شوند.
ثبت روستای بهمنی؛ نماد عزم ملی برای توسعه صنایع دستی
نقطه عطف توجه به صنایع دستی هرمزگان، ثبت روستای «بهمنی» شهرستان میناب به عنوان «روستای ملی حصیر» است این ثبت که پس از ارزیابیهای دقیق دستگاههای ذیربط از جمله وزارت میراث فرهنگی صورت گرفت، میتواند سرآغازی برای تحول اقتصادی این منطقه باشد.
محمد محسنی مدیرکل وقت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هرمزگان در این رابطه می گوید: ثبت یک روستا در فهرست ملی، نتیجه ارزیابیهای دقیق کارشناسی و عزم چندین نهاد است روستای بهمنی باید به نماد صنایع دستی هرمزگان و الگویی برای توسعه روستایی تبدیل شود.
هنر حصیربافی؛ از درخت نخل تا کالای فرهنگی
حصیربافی به عنوان هنری اصیل و ریشهدار در جنوب ایران، از برگ درخت نخل خلق میشود زنان هنرمند روستایی با مهارتی که نسل به نسل منتقل شده، برگهای خرما را به رشته تبدیل کرده و با نقوش سنتی، محصولاتی مانند زیرانداز، سبد و مبلمان حصیری میآفرینند که هم کاربرد روزمره دارد و هم بیانگر فرهنگ غنی منطقه است.
با این حال، کارشناسان بر این باورند که ثبت ملی، پایان راه نیست بلکه آغاز مسیری دشوار برای توسعه است در نشستهای تخصصی در فرمانداری میناب، محورهای اصلی از جمله توانمندسازی بانوان هنرمند، ایجاد کارگاههای استاندارد، توسعه بازار فروش داخلی و صادراتی، برندسازی تحت عنوان «حصیر بهمنی» و برگزاری جشنوارههای گردشگری برای بهرهبرداری از این ظرفیت مورد تأکید قرار گرفت.
مستوره اباذرپور مدیرکل امور روستایی استانداری هرمزگان نیز در این رابطه تأکید کرد: ثبت ملی زمانی ارزشمند خواهد بود که نتیجه آن به سفره مردم برسد و منجر به ایجاد اشتغال و جلوگیری از مهاجرت روستاییان شود.
صنایع دستی هرمزگان مصداق عینی اقتصاد مقاومتی است؛ صنعتی که مواد اولیه آن کاملاً بومی است، به تکنولوژی خارجی وابستگی ندارد و بر پایه فرهنگ و خلاقیت مردم محلی استوار شده است از گلابتوندوزی بندرلنگه تا حصیربافی میناب، همگی گواهی بر این مدعا هستند.
علیرغم این ظرفیتهای بینظیر، صنایع دستی هرمزگان با چالشهای متعددی روبروست که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد: ضعف در تبلیغات و برندینگ، نبود بازار فروش پایدار و نمایشگاه دائمی، کمبود حمایتهای بیمهای از هنرمندان و نبود صنایع تکمیلی مانند بستهبندی و بازاریابی حرفهای که البته رئیسی مدیرکل فعلی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هرمزگان در گفتوگو با تسنیم از آغاز ساخت بازارچه دائمی محصولات صنایع دستی، کمک به برند سازی محصولات و بازاریابی و یافتن بازارهای جهانی با هدف بخش خصوصی و کارآفرینان این بخش خبرداد.
به گزارش تسنیم، هرمزگان گنجینهای زنده از صنایع دستی ایران است برای تبدیل این ثروت فرهنگی به ثروت اقتصادی، نیازمند عزمی جدی و برنامهریزی منسجم برای ایجاد زیرساختها، توسعه بازار و حمایت از هنرمندان هستیم تنها در این صورت است که میتوان به آیندهای روشن برای صنایع دستی به عنوان محرک اقتصاد غیرنفتی استان امیدوار بود.
انتهای پیام/864