وقتی استقلال در فاصله چند روز تا بازی سوپرجام و شروع فصل، سنگربان سابق رئال مادرید را به خدمت گرفت خیلی‌ها با دیدن نمایش او در سوپرجام شروع به انتقاد از این گلر کردند. این انتقادات درست، اما نابجا بود؛ آدان بیش از یک سال فوتبال بازی نکرده و معلوم بود که زمان می‌خواهد تا در کشور جدید جا بیفتد.
او حتی اسم مدافعان مقابل خود را نمی‌دانست و ارتباط کلامی با آنها نداشت. ۲۰ مرداد در سوپرجام، اشترکال گل دوم و سرنوشت ساز بازی را زمانی زد که آدان در خروج از دروازه تاخیر کرده بود. آن زمان عده‌ای این نکته را به حساب ضعف و تعلل این سنگربان با تجربه گذاشتند و عده‌ای به حساب ناآمادگی و عدم آشنایی با مدافعان.
با گذشت دو ماه، حالا دیگر هیچ کدام از فرضهای روز اول در مورد آدان وجود ندارد. او هم در شرایط بازی قرار گرفته و هم بدنش آماده شده و هم با سایر بازیکنان ارتباط کلامی دارد. پس وقتی مقابل الوحدات دوباره به همان شکل گل خورد، باید پذیرفت که عدم خروج به موقع از دروازه، یکی از ضعف‌های این گلر است.
در صحنه گل الوحدات، آدان مقصر اصلی بود که بسیار دیر از دروازه بیرون آمد. مهاجم حریف تحت شرایط بازی توپ را بسیار جلوتر از خود انداخت و آدان اگر یک چشم بر هم زدن زودتر از دروازه بیرون رفته بود، یا توپ را تصاحب می‌کرد و یا زاویه را جوری می‌بست که امکان باز شدن دروازه وجود نداشت.
درست عین همان اتفاقی که در سوپرجام مقابل اشترکال افتاد! اما اگر از آدان بگذریم، مقصر بعدی این گل صالح حردانی بود که سر خورد و توپ را لو داد و البته که ستار همدانی به عنوان کارشناس حاضر در تلویزیون، از عدم تمرکز سامان فلاح حرف زد و اینکه یک مدافع باید ذاتاً بدبین باشد و هر لحظه احتمال لو رفتن توپ را بدهد.
چه بسا اگر سامان فلاح به طور کامل از نظر ذهنی در جریان بازی بود، می‌توانست عکس‌العمل سریع‌تری بعد از سر خوردن صالح حردانی نشان دهد. حالا بازی استقلال تمام شده اما فهرست مقصران این گل و هر کدام این نقاط ضعف، کاریست که باید در آینده انجام و برطرف شود.
اینجا را بخوانید: مقایسه عملکرد دو گلر استقلال در این فصل