شناسهٔ خبر: 75706206 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: آنا | لینک خبر

الگوریتم؛ روایت پرماجرا از دنیای شرط‌بندی و زندگی در سایه داده‌ها

سریال تازه‌ بیژن میرباقری با نام «الگوریتم»، یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های تلویزیونی سال‌های اخیر است که با نگاهی اجتماعی و پلیسی، سراغ یکی از بحران‌های پنهان جامعه یعنی سایت‌های شرط‌بندی رفته است. اثری که در ۵۰ قسمت ساخته شده و تولید آن بیش از یک سال و نیم به طول انجامیده است.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار خبرگزاری انا، میرباقری درباره مضمون سریال می‌گوید: الگوریتم قصه‌ای اجتماعی با زمینه‌ی پلیسی است و به فرآیند سایت‌های شرط‌بندی و تأثیرات اجتماعی آن می‌پردازد. هیچ لوکیشنی ساخته نشده و همه صحنه‌ها واقعی‌اند. او تأکید دارد که هدف، در وهله نخست سرگرمی است، اما اگر در این مسیر پیام اجتماعی نیز منتقل شود، چه بهتر.

تهیه‌کننده سریال، سیدمرتضی صفری، نیز از ابعاد گسترده تولید می‌گوید: این پروژه در ۱۱ استان و ۴ کشور فیلم‌برداری شده است؛ با بیش از ۳۲۰ بازیگر فرعی و ۳۶ بازیگر اصلی و بیش از ۵۰ سکانس اکشن. به گفته صفری، پلیس آگاهی اطلاعاتی را در اختیار عوامل قرار داده تا بتوانند جزئیات پرونده‌های واقعی را در داستان بازسازی کنند. او معتقد است: الگوریتم اثری نو در فرم و محتواست که حتی نمونه مشابه خارجی هم ندارد: قصه و تصویر بر پایه معادلات ریاضی پیش می‌روند و این همان الگوریتمی است که نام سریال از آن گرفته شده.

در میان بازیگران، پیام احمدی‌نیا نقش «دانوش» را بازی می‌کند؛ شخصیتی مرموز، پیچیده و چندوجهی که در دل ماجرا قرار دارد. احمدی‌نیا درباره این نقش می‌گوید: دانوش رئیس کارتلی است که در تلویزیون ایران مشابهی ندارد. این نقش برای من نوشته شده بود و سعی کردم بین خشم و احساس او تعادل برقرار کنم. او اضافه می‌کند که نقش را خودش کوتاه‌تر کرده تا «در اوج، حذف شود» و تأکید دارد که «اجرا مهم‌تر از متن است».

بهار قاسمی هم در نقش «ساغر»، همسر سابق دانوش، حضور دارد؛ زنی که ظاهراً مدیر یک هلدینگ شهرک‌سازی است، اما در واقعیت برای دانوش پول‌شویی می‌کند. او می‌گوید: «نقشم پرخاشگر و برون‌ریز بود. در سکانسی شیشه شکستم و بعد احساس آرامش کردم. این نقش فرصتی بود برای تخلیه خشم‌های فروخورده‌ام».

در کنار او، مریم ماهور نقش «مینو» را بازی می‌کند؛ دختری که به دنبال برادر گمشده‌اش است و تروما‌های روحی شدیدی دارد. ماهور از تجربه کار با میرباقری چنین می‌گوید: کار کردن با او متفاوت است، فرصت اشتباه ندارید. باید سریع با مسیر فکرش همراه شوید. او معتقد است که «الگوریتم» در ژانر پلیسی، چهره‌ای تازه از زنان و روابط انسانی را نشان می‌دهد: هیچ چیز سیاه و سفید نیست. همه‌چیز خاکستری است.

میرباقری، اما دغدغه اصلی خود را فراتر از قصه می‌داند: نمایش جامعه واقعی امروز هدف این قصه است. او می‌گوید: جامعه پیرامون ما دستخوش حوادث است. آوردن فضا‌های جدید در داستان همیشه دغدغه من بوده است. بعد از اختلاس و خرید خانه، بیشترین خروج سرمایه از کشور به خاطر سایت‌های شرط‌بندی است پس مهم بود که به آن پرداخته شود.

به نظر می‌رسد سریال «الگوریتم» تلاش دارد تا ضمن روایت داستانی پرتعلیق و پرحادثه، مخاطب را با واقعیتی اجتماعی روبه‌رو کند؛ واقعیتی که هم به فضای مجازی مربوط است و هم به زندگی واقعی مردم. همان‌طور که نام سریال اشاره دارد، «الگوریتم» درباره همان محاسبات پنهانی است که مسیر زندگی ما را رقم می‌زند.

این سریال به تهیه‌کنندگی مرتضی صفری و نویسندگی آرش قادری، این شب‌ها از تلویزیون پخش می‌شود؛ اثری پر از ماجرا، چالش و تصویر‌هایی که از دل خیابان‌های واقعی یا به اصطلاح «کف تهران» برآمده‌اند.

انتهای پیام/