پایگاه خبری جماران: عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی گفت: اینکه مردم صبح بلند شوند و ببینند اتفاقاتی افتاده که زندگی را متزلزل می‌کند، طبیعی است که روی نشاط اجتماعی تأثیر سوء دارد. ما اگر جامعه به سمت افسردگی برود، قطعاً در صحنه‌ها، از جمله صحنه بین‌المللی، ناموفق خواهیم بود.
مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با حسین انواری در پی می آید:
با فرض تداوم وضع موجود در عرصه بین‌المللی یعنی بازگشت تحریم‌های بین‌المللی، در عرصه داخلی چه رشته اقداماتی را برای ارتقاء رضایتمندی مردم از نظام باید انجام دهیم؟
اولاً این تحریم‌ها؛ ما از ابتدای انقلاب به آن‌ها عادت کرده‌ایم و مردم دیگر از آن‌ها نمی‌ترسند. این تحریم‌ها به‌خودی‌خود اثرگذار در داخل ما نیستند؛ این غیر از آن چیزی است که ناتوانی مسئولین ما به‌عنوان دلیل مشکلات عرضه می‌کنند. نکته مهم این است که ما در شرایط فعلی باید نشاط اجتماعی را تقویت کنیم و تلاش کنیم بهداشت روانی کشور تقویت شود.
اگر بخواهیم این کار را انجام دهیم، هرگونه اقدامی که اعتماد عمومی را مخدوش کند و به ناامیدی مردم دامن بزند، باید به‌صورت جدی ممنوع شود؛ از هر کس و از هر تریبونی. نکته دیگر، احترام به مبانی و اصول مستحکم انقلاب است. انقلاب مبانی‌ای دارد که اگر متزلزل شوند، چیزی از آن نمی‌ماند؛ بنابراین، همه ما اگر نقدی داریم، اگر گفتگویی یا تعاملی با همدیگر داریم، باید با حفظ احترام و رعایت همه آن محکماتی باشد که در انقلاب وجود دارد. یکی هم اینکه برای تحقق مشارکت و وحدت ملی، باید یک سری از مشکلات مردم را حل کنیم و بالاخره شرایط زندگی را بهبود بخشیم.
اینکه مردم صبح بلند شوند و ببینند اتفاقاتی افتاده که زندگی را متزلزل می‌کند، طبیعی است که روی نشاط اجتماعی تأثیر سوء دارد. ما اگر جامعه به سمت افسردگی برود، قطعاً در صحنه‌ها، از جمله صحنه بین‌المللی، ناموفق خواهیم بود. بنابراین، باید این پارازیت‌ها را برطرف و با عوامل آن برخورد کنیم؛ از هر کسی می‌خواهد باشد. ما باید استحکام آن اصول را جدی بگیریم تا حرفمان هم یک حرف باشد که از حلقوم کشور خارج می‌شود؛ از سران سه قوه گرفته تا وزرا و پایین‌تر، یک حرف را عرضه کنیم. نباید درگیر فروعات شویم و مسائل اصلی فراموش شود. گاهی اوقات در صحنه اجتماعی با اطلاعاتی برخورد می‌کنیم که آدرس غلط داده می‌شود؛ موضوع چیز دیگری است، اما مردم را به موضوعات فرعی سرگرم می‌کنند و یک‌دفعه می‌بینی افکار عمومی به سمت کوچه فرعی‌ای رفت که هیچ نتیجه‌ای هم ندارد.
این‌ها چیزهایی است که وحدت ما را به هم می‌زند و مردم را سرخورده می‌کند. یک نکته هم در این رابطه؛ ما وقتی می‌خواهیم با هم تعامل کنیم و با اندیشه‌ها مقابله کنیم، آن را با اهانت به‌طرف مقابل همراه می‌کنیم. بگذاریم هر کسی نظر خودش را بگوید؛ اگر قرار است دیگران قضاوت کنند، چرا می‌کوبیمش؟ چرا برخوردهای حذفی می‌کنیم؟ فرد را حذف می‌کنیم، نه تفکر را. به تفکر بپردازیم. به نظرم اگر این‌ها را رعایت کنیم، ما یک فضای بانشاطی را در کشور خواهیم داشت و حضور مردم در صحنه تقویت خواهد شد و مشارکت که اصلش بر پایه اعتماد عمومی است، می‌تواند توسعه پیدا کند.
برای تحکیم وحدت ملی واقعی و نه شعاری، مشخصاً چه باید کرد؟
توضیح دادم. ما اگر بخواهیم مشارکت مردم را داشته باشیم، باید اعتماد عمومی را جلب کنیم. این اعتماد عمومی در یک حوزه با نشاط و با تقویت امید در کشور به وجود می‌آید. هر چیزی که انسجام را مخدوش کند، باید کنار گذاشته شود؛ از سوی هر کسی می‌خواهد باشد. گاهی اوقات مسئولین اصلی کشور ما توجه ندارند که چه اتفاقی می‌افتد؛ یکی حملات به دولت قبل می‌کند، آن‌ها به مجلس می‌کنند. این‌ها توجه ندارند که با این کار حیثیت نظام لکه‌دار می‌شود و آسیبش به کل کشور برمی‌گردد.
ما برای وحدت ملی باید تحملمان را بالا ببریم، اعتمادسازی در مردم بکنیم، رضایتمندی مردم را فراهم کنیم و دغدغه‌های زندگی عادی و روزمره مردم را بگیریم. این چیزی است که به ما ارتباط دارد، نه تحریم. تحریم کار خودش را می‌کند، مسائل دیگر همکار خودشان را. مردم نیازهایی در داخل دارند که این باید تأمین شود. این کار سخت نیست و خود این باعث رضایتمندی، مشارکت، حضور و اعتماد عمومی می‌شود که در واقع، آن عنصر وحدت و همبستگی اجتماعی را به وجود می‌آورد. این سروصداها و دعواهایی که متأسفانه گاهی از مکان‌هایی در کشور شنیده می‌شود که نباید شنیده شود، همه به چهارچوب اعتماد و وحدت ملی آسیب می‌زند.
چگونه می‌توان مانع آسیب‌رسیدن به انسجام ملی در شرایط حساس کنونی شد؟
هر کسی، ممکن است یک فرد موجه و دارای مسئولیت بالا هم باشد، باید توجه داده شود که ما در شرایط جنگی هستیم و نباید دنبال فروعات برویم. اگر به این استحکامات داخلی آسیب بزنیم، در واقع اصل توان ما برای مقابله با دشمن آسیب‌دیده است. این انسجام و وحدت مهم است. امام فرمودند که وحدت مردم و اسلام، دو عنصر اساسی هستند و اگر دشمن بخواهد ما دچار مشکل شویم، سعی می‌کند این دو را خدشه‌دار و اثرشان را کم کند؛ بنابراین، ما برای مقاومت مردم و حضورشان در صحنه، حتماً باید به این اصول مراجعه داشته باشیم.
الان وقت دعوا نیس؛ باید موقعیت را بدانیم. شما گاهی با همسایه‌تان اختلاف‌نظر دارید، ولی زمان دعوا را می‌گذارید برای وقت مناسب، زندگی خصوصی‌تان را دارید. گاهی در اعضای فامیل مشکل پیدا می‌کنیم، ولی هر موقع رسیدیم که با هم کلنجار نمی‌رویم.
اخیراً شاهد مقصریابی در حوزه سیاست خارجی و هسته‌ای هستیم. باتوجه‌به نظارت رهبری بر این تصمیمات، ریشه این مقصرسازی‌ها چیست و چگونه می‌توان به آن پایان داد؟
وقتی که منافع شخصی ما بر منافع نظام تقدم پیدا کند، ما وارد این حوزه می‌شویم. ما موظف به حفظ منافع نظام هستیم؛ در هر جا و هر مقامی، چه مردم و چه مسئولین. گاهی اوقات باید از منافع شخصی دست برداریم، حتی اگر به حق باشد؛ باید برای منافع نظام از آن گذشت کنیم. بعضی از ما خیلی انقلابی‌گری می‌کنیم، اما وقتی پای منافع شخصی‌مان باشد اولویت تغییر می‌کند. این چیزی است که مرا اذیت می‌کند. مردم این را می‌فهمند و آنجاست که اعتماد عمومی مخدوش می‌شود، نشاط عمومی از بین می‌رود و بدبینی به مسئولین ایجاد می‌شود. الان هم که دیگر واقعاً درِ پیکر اهانت و تهمت باز شده است.
پافشاری بر موضوعاتی مانند لایحه عفاف و حجاب باتوجه‌به شرایط فعلی و تجربیات گذشته، چقدر ضرورت دارد و رویکرد صحیح در قبال اشتباهات گذشته چیست؟
ما در طول انقلاب کارهای بسیار بزرگی انجام داده‌ایم، پیشرفت‌های بسیار بزرگی داشته‌ایم، غلط‌هایی هم داشته‌ایم. ما دیکته‌ای را که قبل از انقلاب تکمیل کردیم، حالا باید عیب‌هایمان را برداریم، نه اینکه روی غلط‌ها تأکید کنیم تا به کجا برسیم؟ باید تصحیح کنیم. الان شرایط، شرایط تصحیح‌کردن است. درگذشته، اینکه من عرض کردم موضوع را از افراد جدا کنیم؛ نگوییم این آدم خیلی بد است و این کارها را کرده، بگوییم این موضوع درگذشته این‌طور بوده، این اشکالات به آن وارد است و این‌گونه هم ترمیم می‌شود. اشکالی دارد؟ ما هر روز باید اشکالاتمان را ترمیم کنیم، هر روز باید پیشرفت کنیم. هیچ‌کدام ما مطلق نیستیم. یک سری دسته‌بندی‌های ظاهری و ارزش‌گذاری‌های نادرست که از بیرون تقویت و جریان‌سازی می‌کنند تا دوگانگی ایجاد کنند، وجود دارد. ما نباید بگذاریم. این هوشیاری می‌خواهد و این هوشیاری باید از مسئولینی که تریبون دستشان است و موردتوجه مردم هستند، شروع شود. مردم که خودشان حرفی ندارند و نگاهشان به عزیزانی است که در کشور صاحب‌مقام و تریبونی هستند.
به‌عنوان نکته پایانی، چه توصیه‌ای برای عبور از شرایط دشوار فعلی دارید؟
شما را دعا می‌کنیم. خداوند کمک کند که ما این پیچ‌هایی را که برای ما خطرناک ایجاد می‌کنند تا انحراف در مبانی ما ایجاد کنند، پشت سر بگذاریم. از خدا می‌خواهیم که ما را در این امتحانی که داریم انجام می‌دهیم، مصون بدارد. به‌اضافه اینکه ما وارث این خون‌هایی هستیم که ریخته شده؛ شهدای ما. وقتی کسی از جان خودش می‌گذرد، ما از خواسته‌های خودمان راحت‌تر می‌توانیم بگذریم تا بتوانیم به آن نقطه مطلوب برسیم ان‌شاءالله تعالی.