مطبوعات ایتالیا نوشت: یک گزارش منتشر شده توسط وب‌سایت ایتالیایی Inside Over برجسته‌ترین سامانه‌های دفاع هوایی روسیه در اختیار ونزوئلا را بررسی کرده و به امکان تأمین سلاح‌های بیشتر در آینده نزدیک در شرایط تشدید بحران با ایالات متحده اشاره کرده است.
به گزارش سرویس بین‌الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: دافیدی رانیولینی، نویسنده گزارش، نوشته است که کاراکاس حمایت آشکاری از کرملین دارد و علاوه بر حمایت سیاسی و دیپلماتیک، از همکاری نظامی و فنی نزدیک با روسیه بهره‌مند است و طی ۲۰ سال گذشته بخش عمده‌ای از تجهیزات و سلاح‌های نظامی خود را از روسیه دریافت کرده است.
تجهیزات دفاع هوایی
ونزوئلا در سال ۲۰۱۳ اولین سامانه دفاع هوایی S-300VM را دریافت کرد که بخشی از توافق سال ۲۰۰۹ بود.
از سال ۲۰۱۰، ونزوئلا سامانه خودکششی Tor-M1 را برای دفاع هوایی کوتاه و متوسط برد در اختیار دارد و همچنین چندین توپ خودکار ضد هوایی ZU-23-2 نیز دارد.
ارتش ونزوئلا سامانه روسی دیگر S-125 Pechora را در اختیار دارد. نسخه‌ای که کاراکاس در ۲۰۱۳ دریافت کرد، Pechora-2M ارتقاء یافته است.
سامانه روسی Buk-M2 یکی از مؤثرترین سامانه‌های دفاع هوایی زمینی ارتش ونزوئلا محسوب می‌شود، به دلیل ترکیب قابلیت تحرک بالا، استقلال عملیاتی و توانایی هدف‌گیری تا ارتفاع ۲۴ کیلومتر.
نیازهای ارتش ونزوئلا
ونزوئلا همچنین سامانه‌های دفاع هوایی قابل حمل روی شانه دارد. منابع ونزوئلایی تأیید کرده‌اند که مسکو حدود ۵۰۰۰ سامانه 9K338 Igla-S کوتاه‌برد با برد ۶ کیلومتر را تحویل کاراکاس داده است.
به گفته الکسی جورافلیف، نماینده روسیه، امکان تأمین موشک‌های بالستیک میان‌برد Oryxnik و موشک‌های کروز Kalibr به دلیل موانع فنی و لجستیکی، بلافاصله فراهم نیست.
سلاح‌های مهم روسیه برای ونزوئلا
سامانه دفاع موشکی ساحلی Bastion: هزینه عملیاتی پایین و استفاده نسبتاً آسان، توانایی پرتاب موشک کروز ضدکشتی P-800 با سرعت ۲.۵ ماخ و برد ۸۰۰ کیلومتر.
موشک‌های کروز فراصوت Kh-32: نسخه ارتقاء یافته Kh-22، می‌تواند جایگزین موشک‌های ضدکشتی Kh-31A باشد و در صورت ترکیب با جنگنده‌های Su-30MK2، برد حمله تا ۱۰۰۰ کیلومتر امکان‌پذیر خواهد شد.
زیردریایی Kilo روسی: با هزینه خرید و نگهداری پایین، بستری ایده‌آل برای پرتاب موشک‌های Kalibr، P-800 و Tsirkon است.
∎