به گزارش ایرنا، صابر کاظمی در ۳ دیماه سال ۱۳۷۷ در شهرستان آققلا گلستان متولد شد. او از همان کودکی بلندتر از همسالانش بود؛ همین بلندای قامت او، نخستین بهانه برای ورودش به دنیای والیبال شد. کاظمی با قد نزدیک به ۲ متر و ۵ سانتیمتر به عنوان پشتخطزن در والیبال به میدان میرفت.
خانواده او همانند همه خانوادههای ایرانی با دلگرمی و امید فرزند خود را به سمت والیبالیست شدن هدایت کردند. جایی که او والیبال خود را از زیرگروه «میدان آققلا» شروع کرد و در نهایت به آرزوی هر والیبالیست، یعنی پوشیدن لباس مقدس تیم ملی والیبال ایران رسید. فقط و فقط خود او و خانوادهاش میتوانند در رابطه با سختیهایی که صابر برای رسیدن به تیم ملی پشتسر گذاشت، صحبت کنند؛ سختیهایی که قطعا پشت سر آن تلاش کردند، شکست خوردند و دوباره با انگیزه بلند شدند.

سرانجام کاظمی توانست در سال ۲۰۱۸ به یکی از بزرگترین آرزوهای خود جامه عمل بپوشاند و در لیگ ملتها والیبال جهان مقابل تیم ملی ایتالیا اولین بازی ملی خود را انجام دهد. او برای اینکه هواداران خیلی زود نام او را به خاطر بسپارند، زمان زیادی احتیاج نداشت و در یکی از حساسترین دیدارهای ایران در همین رقابتها مقابل برزیل قدرتمند توانست با کسب ۱۵ امتیاز عنوان امتیازآورترین بازیکن زمین را کسب کند، هرچند که ایران در این دیدار مغلوب شد اما نمایش چشمنواز این ستاره جوان به همه هواداران این امیدواری را داد که در آینده میتوانند روی درخشش او حساب باز کنند.
همین اتفاق نیز رخ داد و صابر سال ۲۰۲۱ موفق شد با تیم ملی والیبال عنوان قهرمانی آسیا را کسب کند و او لقب MVP (ارزشمندترین بازیکن) این رقابتها را بدست آورد. صابر تنها به لیگ ایران محدود نشد. او پیشنهادهای خارجی داشت، از جمله تیم ترکیهای «زراعت بانک آنکارا»، و بعد باشگاههای ایرانی و خارجی مختلف. اما مسیرِ حرفهای او همانند سایر ورزشکاران بیدردسر نبود و مصدومیتها و چالشها همراه او بودند.

او سابقه ۷۶ بازی برای تیم ملی بزرگسالان ایران داشت. کاظمی والیبال حرفهای در باشگاهها را از تیم شمس تهران در سال ۱۳۹۶ و در لیگ برتر مردان ایران آغاز کرد و در ادامه در زراعت بانک ترکیه، خاتم اردکان، شهرداری ارومیه، فولاد سیرجان، العربی قطر، الکویت و جاکارتا بهایانگکارا اندونزی بازی کرد. این بازیکن امسال نیز با الریان قطر قرارداد داشت.
اما امروز ورزش ایران در بهت و اندوهی عمیق فرو رفته است. صابر کاظمی پس از چند روز مبارزه با عارضه شدید مغزی، دار فانی را وداع گفت. خبری که نه فقط جامعه ورزش، بلکه میلیونها ایرانی را در شوک فرو برد. به واقع نمیدانیم که چه اتفاقی دقیقاً رخ داد. اما خبری که همه را شوکه کرد این بود که صابر کاظمی دچار عارضه حاد مغزی شده و پزشکان مرگ مغزی او را اعلام کردند. از زمان وقوع این حادثه، گمانهزنیهای متعددی درباره علت اصلی آن مطرح شده، اما تاکنون هیچ گزارش رسمی درباره جزئیات ماجرا منتشر نشده است.

گمانهزنیها و شایعات زیادی در رابطه با اینکه او دچار برقگرفتگی شده است؟ یا ضربهای به او زده شده است؟ یا کسی یا کسانی مقصر بودهاند؟ یا او دچار سکته مغزی شده است؟ وجود دارد اما هنوز هیچکس دقیق نمیداند که چه اتفاقی رخ داده است و تنها چیزی که مشخص است، این است که ستارهای که با توپ، سرویس و اسپک، بارها شادی آفرید، امروز برای همیشه خاموش شد.
چرا رفتن او اینقدر دردناک است؟ چون صابر، نمایندهی نسل جوان بود، آنها که با امید آمدند، با رؤیا بازی کردند، و قرار بود آینده را بسازند. چون خیلیها با چشم خود دیدند که این ستاره چگونه از شهرستان کوچک آققلا تا لیگهای بینالمللی بالا رفت؛ قصهای که برای بسیاری از جوانان الهامبخش بود.

حالا وظیفه ما این است که اجازه ندهیم نور خاطره او خاموش شود. باید بگذاریم که مردی که بلندای قامتش، بلندای آرزوهایش را بازتاب میداد، در ذهنها بماند. باید جوانان ایران بدانند و ببینند که هر چقدر هم مسیر رسیدن به آرزوهای آنها سخت و دشوار باشد، آنها میتوانند با پشتکار به هدف و آرزوی خود دست پیدا کنند. اگرچه صابر کنار ما نیست، اما داستان او از آققلا تا المپیک الهامبخش خواهد ماند.
یادش گرامی و راهش روشن.