به گزارش خبرگزاری ایمنا از لرستان، امروز، خرمآباد همچون سراسر ایران، صحنه جوشش شور و غیرت نوجوانان و جوانانی بود که با پرچمهای سهرنگ ایران و پلاکاردهایی مزین به شعارهای «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل»، بار دیگر تاریخ را زنده کردند.
خیابانها آکنده از فریادهایی بود که ریشه در ایمان، آگاهی و بصیرت داشت؛ همان روحیهای که در روزهای آغازین انقلاب اسلامی، ملت ایران را به قله عزت رساند.
یومالله سیزدهم آبان، یادآور سه رویداد بزرگ و سرنوشتساز است؛ تبعید امام خمینی (ره) در سال ۱۳۴۳ به جرم دفاع از استقلال ایران، شهادت دانشآموزان مظلوم در اعتراض به ظلم پهلوی در سال ۱۳۵۷، و تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در سال ۱۳۵۸ بهدست دانشجویان پیرو خط امام؛ سه واقعهای که در مسیر استقلال و عزت ملت ایران، همچون سه مشعل فروزان در تاریخ میدرخشند.
امروز نیز، در امتداد همان مسیر، دانشآموزان و دانشجویان با شور وصفناپذیر در صفهای فشرده راهپیمایی حضور یافتند؛ چهرههایی مصمم و آگاه که هر گامشان پژواکی از استکبارستیزی نسلهای پیشین است. نوجوانان این سرزمین با صدای رسا شعار میدادند، اما فریادشان تنها خشم نبود؛ آمیختهای از شعور، بصیرت و عشق به وطن بود.
در کنارشان، معلمان و اساتیدی گام برمیداشتند که درس امروز را نه در کلاس، بلکه در میدان عمل معنا میکردند؛ درسی از آگاهی، آزادگی و ایستادگی. حضور پررنگ خانوادهها نیز جلوهای از وحدت نسلها را به نمایش گذاشته بود؛ نسلی که انقلاب را رقم زد، نسلی که از آن پاسداری میکند، و نسلی که آیندهاش را میسازد.
در میان امواج خروشان جمعیت امروز، یاد و نام شهیدان اخیر، عطر خاصی به فضای راهپیمایی بخشیده بود. پرچمهایی که بر دستان نوجوانان برافراشته بود، نهتنها نشانی از عشق به میهن، بلکه نمادی از ادامه راه شهیدانی بود که در جنگ اخیر در راه دفاع از آرمانهای انقلاب و امنیت ایران اسلامی جان خود را تقدیم کردند.
دانشآموزی بودند که در کنار پلاکاردهای عکس امام امت و رهبر انقلاب با عکسهایی از شهدای اخیر را در دست داشتند و گفت: «ما آمدهایم تا یادش را زنده نگه داریم و بگوییم راهش ادامه دارد.» این جمله ساده، اما از عمق جان برمیآمد و حقیقتی بزرگ را بازتاب میداد؛ اینکه فرهنگ شهادت هنوز زنده است و در جان نسل جوان ریشه دوانده.
در گوشهای دیگر از مسیر راهپیمایی، خانواده برخی از شهدای اخیر حصور داشتند؛ مادر شهید، با چهرهای آرام اما نگاهی استوار، پرچم سهرنگ کشور را در کنار عکس شهیدش در دست گرفته بود و همراه جمع شعار میداد. حضور او در میان نوجوانان، تصویری از پیوند نسلها بود؛ نسلی که فرزندش را فدای وطن کرده و نسلی که با غرور راهش را ادامه میدهد.
صدای شعارها در هم میپیچید، اما هر فریاد، یادآور خونهای پاکی بود که بر زمین ریخته شد تا ایران بماند. امروز، دانشآموزان و دانشجویان لرستان نهتنها یاد حماسههای ۱۳ آبان را زنده کردند، بلکه با گامهای خود عهد بستند که پاسداران حقیقی راه شهیدان باشند؛ راهی که به روشنایی، استقلال و عزت این سرزمین منتهی میشود.
در میان خیل عظیم جمعیت، شور و هیجان نوجوانان رنگ و بویی خاص به راهپیمایی بخشیده بود. پسر نوجوانی با چهرهای مصمم و پرشور، پرچم ایران را در دست گرفته و با صدایی رسا گفت: «امروز آمدهایم تا وحدت و پیرویمان از رهبر انقلاب را نشان دهیم. ما نسل انقلابیم و تا پای جان در برابر آمریکا و اسرائیل میایستیم.»
چند قدم آنسوتر، دختر جوانی در حالی که همراه دوستانش شعار میداد، با لبخندی محکم گفت: «من یک دانشآموز ایرانیام و آیندهساز این کشور. حضور در این راهپیماییها برای من یعنی سهم داشتن در ساختن آینده و کمک به پیشرفت میهنم.»
در کنار او، دانشآموز دیگری با چشمانی پر از اشک و احساس، پرچم کوچکی از ایران را در دست میفشرد و گفت: «ما برای پاسداشت خون شهیدان آمدهایم. آزادی امروزمان را مدیون آنها هستیم. با حضورمان ثابت میکنیم که در برابر ظلم و ستم سکوت نمیکنیم و راه شهدا را ادامه میدهیم.»
این گفتوگوهای صمیمی و پرشور، بازتابی از ایمان، آگاهی و غیرت نسل جوانی بود که آینده روشن ایران اسلامی را با گامهای استوار خود رقم میزند.
امروز، یومالله ۱۳ آبان نه فقط روزی برای یادآوری گذشته، بلکه فرصتی برای بازخوانی مسیر روشن آینده است، جوانان ایران زمین با تکیه بر هوش و ایمان از عمق توطئههای دشمنان آگاه هستند و میدانند که استکبار جهانی هنوز در کمین افتخارات این ملت است.
با این حال حضور پرصلابتشان در خیابانها گواهی روشن است بر اینکه پرچم استقلال و عزت ایران، همچنان در دستان استوار فرزندان این سرزمین برافراشته خواهد ماند.