شناسهٔ خبر: 75663282 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: آنا | لینک خبر

عضو هیات علمی پژوهشگاه فناوری ریاست جمهوری:

اخذ وام برای دانش‌بنیان‌ها در مرحله توسعه فناوری خطرناک است

عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات فناوری ریاست جمهوری می‌گوید که اخذ وام برای شرکت‌های دانش‌بنیان در مرحله توسعه فناوری خطرناک است؛ چرا که تعهد بازپرداخت می‌تواند بنگاه‌های نوپا را پیش از رسیدن به نقطه سربه‌سر نابود کند. ابوجعفری توصیه می‌کند که دانش‌بنیان‌ها به‌جای وام خالص، از سرمایه‌گذاران هوشمند و سازوکارهای مشارکتی استفاده کنند.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری آنا؛ عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات فناوری ریاست‌جمهوری امروز در رویداد «تأمین مالی نوآوری، راهبرد‌ها و راهکار‌های رشد شرکت‌های فناور» که در حاشیه شانزدهمین نمایشگاه فناوری نانو برگزار شد، چارچوب چهارپایه‌ای رشد شرکت‌های فناور، چالش‌های تأمین مالی در هر مرحله توسعه و راهکار‌های حقوقی، بازاری و مالی لازم برای عبور از «دره مرگ» استارتاپ‌ها را تشریح کرد و بر ضرورت نهادینه‌سازی شبکه‌های سرمایه‌گذاری هوشمند و خدمات مشاوره‌ای تخصصی تأکید کرد.

چهار پایه توسعه فناوران و تغییر اقتصاد در هر مرحله

ابوجعفری با اشاره به اینکه هر شرکت فناور در مسیر رشد چهار پایه اساسی دارد گفت: «این چهار پایه شامل فناوری، ساختارسازی، تعاملات انسانی و بازار است و اقتصاد هر مرحله از توسعه بر اساس این پایه‌ها متفاوت می‌شود.»

وی توضیح داد که در مراحل اولیه کارآفرینی، تعاملات و قرارداد‌ها غالباً غیررسمی‌ هستند و فقدان حقوق قراردادی روشن مانع شکل‌گیری کسب‌وکار منظم می‌شود.

نیاز به نقشه راه کسب‌وکار و تعیین مرحله رشد

ابوجعفری با تأکید بر ضرورت تدوین طرح کسب‌وکار گفت: «بسیاری از شرکت‌ها حتی در مراحل بالاتر نیز مشخص نمی‌دانند از کجا به کجا می‌خواهند بروند؛ باید طرح کسب‌وکار شفاف باشد؛ یعنی مشخص شود از کجا به کجا و چگونه حرکت می‌کنیم.»

او افزود که طرح کسب‌وکار نقش نقشه استراتژیک را ایفا می‌کند و اهداف رشد و روش‌های دستیابی به آن را تعیین می‌نماید.

هزینه‌های مرحله اولیه و مخاطرات مالی

ابوجعفری درباره ساختار هزینه‌ها در مراحل اولیه گفت: «در مرحله اولیه هزینه‌ها به طور عمده شامل نیروی انسانی، پژوهش و تست‌های آزمایشگاهی است و فضای کارشناسی و آزمایشگاهی الزامی است.» 

عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات فناوری ریاست‌جمهوری می‌گوید که استفاده از وام بانکی برای توسعه فناوری می‌تواند خطرناک باشد، زیرا تعهد بازپرداخت وام ممکن است بنگاه‌هایی را که هنوز توان بازپرداخت ندارند، در معرض فروپاشی قرار دهد.

دره مرگ استارتاپ‌ها و نقش سرمایه‌گذار خرد و هوشمند

ابوجعفری به پدیده «دره مرگ» نیز اشاره کرد و توضیح داد: «پروژه‌هایی که تازه اثبات مفهوم را پشت سر گذاشته‌اند، با ریسک بالایی روبه‌رو هستند؛ در این مرحله سرمایه‌ای لازم است که توان تحمل ریسک داشته باشد. معمولاً این سرمایه از سمت دوستان، خانواده و سرمایه‌گذارانی با رویکرد اولیه تأمین می‌شود.»

وی بر نقش «اسمارت مانی» و سرمایه‌گذارانی که همراه با نقدینگی، خدمات مشاوره مدیریتی، حسابداری، حقوقی و بازرگانی ارائه می‌دهند تأکید کرد.

تجربه‌های ملی و نیاز به الگو‌های بومی سرمایه‌گذاری هوشمند

ابوجعفری با مرور تجارب داخلی و خارجی گفت: «در کشور ما ابزار‌ها و نهاد‌هایی وجود داشته‌اند که بر پایه وام عمل می‌کردند؛ اکنون باید به سمت سرمایه‌گذاران جدی، پول‌های هوشمند و ساختارسازی‌های بیزینسی برویم که نمونه‌های موفق بین‌المللی مانند استنفورد نشان داده‌اند.» 

وی افزود که ایجاد انگیزه از طریق ابزار‌های مالیاتی و سازوکار‌های حقوقی می‌تواند جریان ورود سرمایه‌گذاران را تسهیل کند.

شکل‌گیری دارایی، قرارداد و دستاورد‌های فروش اولیه

عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات فناوری ریاست‌جمهوری در ادامه تصریح کرد که با رسیدن شرکت به مرحله تولید و فروش اولیه، دارایی سازمانی شکل می‌گیرد، قرارداد‌ها بسته می‌شود و شرکت توانایی جذب منابع بزرگ‌تر را پیدا می‌کند.

او افزود که در این مرحله، امکان استفاده از ابزار‌های بازار سرمایه، صندوق‌های خصوصی و انواع اوراق مالی وجود دارد مشروط بر اینکه زیست‌بوم مالی و حقوقی آماده باشد.

نقش نهاد‌های مالی، صندوق‌ها و بازار سرمایه

ابوجعفری درباره سازوکار‌های حمایتی گفت: «ما اکنون مجوز صندوق‌های خصوصی و صندوق‌های VC را داریم و منابعی برای سرمایه‌گذاری مشخص شده است؛ اما باید کانال‌ها و شیوه‌های ورود سرمایه به شرکت‌ها را شفاف‌تر کنیم.»

وی افزود که ترکیب تأمین مالی دولتی با نرخ پایین و ریسک بالا و ابزار‌های خصوصی با نرخ بالاتر و ریسک کمتر می‌تواند سازوکار مناسبی برای حمایت از فناوری‌های راهبردی باشد.

ضرورت خدمات مکمل؛ مشاوره، شبکه‌سازی و اعتبارسازی

این پژوهشگر بر اهمیت ارائه خدمات فراتر از پول نقد تأکید کرد: «اسمارت مانی یعنی هم تزریق نقدینگی و هم آوردن مشاوران مدیریتی، مشاوران حسابداری، حقوقی و بازرگانی و گسترش شبکه‌های تجاری برای تسریع رشد شرکت.» او افزود که این خدمات باعث ایجاد اعتبار مالی و شخصی برای بنیادی می‌شود که در مسیر توسعه قرار دارد.

ابوجعفری یادآور شد که برای توسعه پایدار زیست‌بوم نوآوری نیازمند همزمانی چند اقدام هستیم: تقویت ادبیات تأمین مالی ریسک‌پذیر، توسعه ابزار‌های مالی نوین، آماده‌سازی زیست‌بوم قانونی و ایجاد شبکه‌های سرمایه‌گذاری هوشمند.

او در خاتمه از فعالان و نهاد‌های مالی خواست که به‌جای اتکا صرف به وام، به سرمایه‌گذاری مبتنی بر شراکت و حمایت‌های مشاوره‌ای فکر کنند تا شرکت‌ها با ریسک کمتر و پایداری بیشتر رشد کنند.

انتهای پیام/