به گزارش گروه استان‌های خبرگزاری دانشجو، سازمان تأمین اجتماعی نهادی است که بر پایه‌ی مشارکت کارگران و کارفرمایان بنا شده و فلسفه‌ی وجودی آن، صیانت از کرامت نیروی کار و تأمین امنیت درمانی و اجتماعی بیمه‌شدگان است؛ این سازمان نه‌تنها باید پناهگاه اطمینان‌بخش کارگران در زمان بیماری و آسیب باشد، بلکه وظیفه دارد خدمات درمانی را با کیفیت، احترام و عدالت اجتماعی ارائه دهد.
طی بررسی‌های میدانی و طولانی مدت و پرس‌وجو از بیماران و صبر جهت بهبود کیفیت خدمات، اما وضعیت موجود در تنها بیمارستان تأمین اجتماعی منطقه سیستان، فاصله‌ی قابل‌توجهی با این رسالت دارد و به گفته‌ی بیماران و پرسنل، شرایط فعلی «در شأن مردم این منطقه» نیست.
مشاهدات میدانی و گفت‌و‌گو با بیماران نشان می‌دهد که در این بیمارستان، کمبود شدید پزشک و پرستار، نبود نیرو‌های آزمایشگاه و رادیولوژی در شیفت‌های شب به صورت تمام وقت، نبود متخصص رادیولوژیست تقریبا نیمی از ماه در بیمارستان و گا‌ها اعزام بیماران به مطب جهت انجام سونوگرافی، عدم ارائه بعضی خدمات مورد نیاز دندانپزشکی، نبود تکنسین داروخانه در شیفت‌های شب، حتی حضور تنها یک نفر در بخش پذیرش شبانه و عدم حضور منشی جهت ایجاد نظم در ویزیت پزشک موجب شده است که بیماران ساعت‌ها در صف انتظار بمانند.
در عین حال، بیماران اذعان دارند که تلاش پرسنل کاملاً مشهود و قابل تقدیر است، اما کمبود نیرو و فشار کاری بالا موجب شده ارائه‌ی خدمات با تأخیر و گاه با خستگی شدید کارکنان همراه شود؛ این پرسش جدی مطرح است که چگونه مردم و بیماران با مشاهده‌ی مستقیم تلاش پرسنل و مشکلات ناشی از کمبود نیرو این وضعیت را به‌درستی درک می‌کنند، اما مدیران ذی ربط سازمان هنوز به درک واقعی مسئله نرسیده‌اند و تاکنون راهکاری مؤثر ارائه نکرده‌اند؟
کارکنان بیمارستان در گفت‌و‌گو با خبرنگار دانشجو از فرسایش شغلی، خستگی مفرط و نبود حمایت مدیریتی سخن گفته‌اند؛ شرایطی که نه‌تنها ایمنی بیماران را به خطر می‌اندازد، بلکه کارایی و انگیزه‌ی شغلی پرسنل را نیز به‌شدت کاهش داده است.
دراین‌خصوص طی مصاحبه و بازدید حضوری مشاهده گردید تعداد نیرو‌های فعال در مقایسه با میزان مراجعین و بیماران، غیرقابل‌قبول است و در مواردی، تأخیر در رسیدگی منجر به نارضایتی و حتی بروز تنش میان بیماران و کارکنان در واحد‌های گوناگون شده است؛ از سوی دیگر، نبود سیستم گرمایش و سرمایش مناسب، فضای محدود بیمارستان، و کمبود امکانات رفاهی وضعیت را دشوارتر کرده و شأن بیماران را خدشه‌دار می‌سازد.
بیماران همچنین از عدم نوبت دهی مناسب، بی‌نظمی در ویزیت پزشکان بدون توجه به شرایط بیماران و عدم حضور در ساعات مشخص در کلینیک و یا بر بالین بیمار به گونه‌ای که بیماران تامین اجتماعی در اولویت دوم و سوم پزشکان متخصص تحت قرارداد تامین اجتماعی می‌باشند گلایه بسیار دارند، و حتی در مواردی روز‌ها پزشک، بیمار خود را ویزیت نمی‌کند و سپس عدم نسخه‌نویسی سیستمی و ثبت نسخه‌های خطی توسط برخی پزشکان متخصص و نقص در ارائه همه اقلام دارویی و تنوع کم داروخانه بیمارستان گلایه دارند، اقدامی که باعث می‌شود دارو از مسیر رسمی بیمارستان تأمین نشود و بیماران مجبور به خرید آزاد از خارج از مجموعه بیمارستان تامین اجتماعی شوند.
در این میان، عدم پاسخگویی مدیریت و عدم اصلاح فعالانه روند‌های ناصحیح به اعتراض‌ها و درخواست‌های پرسنل و بیماران سبب شده حس بی‌اعتمادی و نارضایتی در فضای بیمارستان تقویت شود؛ به گفته‌ی برخی کارکنان، روابط شخصی و سلیقه‌ای در تصمیم‌گیری‌های مدیریتی بر ضوابط قانونی ارجحیت یافته و عدالت سازمانی به حاشیه رفته است و بعضا منافع شخصی بر منافع عمومی و جمعی برتری یافته است.
در نهایت، تداوم این وضعیت نه‌تنها سلامت بیماران را تهدید می‌کند، بلکه بنیان اصلی فلسفه‌ی وجودی سازمان تأمین اجتماعی یعنی خدمت شرافتمندانه به کارگر را زیر سؤال می‌برد؛ اکنون انتظار می‌رود مسئولان سازمان تأمین اجتماعی کشور و استان، با نگاه دقیق و بی‌تعارف به این شرایط، برای اصلاح فوری وضعیت بیمارستان هامون سیستان، تأمین نیروی انسانی کافی و بازنگری در بعضی از ساختار‌های مدیریتی این مرکز درمانی اقدام کنند. چراکه بی‌توجهی بیشتر، معنایی جز نادیده گرفتن سلامت بیمه‌شدگان و بی‌اعتنایی به حقوق کارگران نخواهد داشت.
خبرگزاری دانشجو نظاره گر تصمیمات و عملکرد مسئولین مدیریت درمان و بیمارستان مذکور خواهند بود و تا حصول نتیجه این مطالبه مهم مردم را پیگیری خواهند نمود.