رقابت‌های جهانی تکواندو در چین نشان داد که تیم ملی بانوان ایران هنوز تا رسیدن به ثبات فنی و مدیریتی فاصله زیادی دارد. نتایج ضعیف شاگردان مهروز ساعی در این دوره، نه‌تنها باعث ناامیدی علاقه‌مندان به این رشته شد، بلکه بار دیگر بحث مدیریت فنی و تصمیم‌گیری‌های غیرکارشناسی در فدراسیون تکواندو را به صدر توجه رسانه‌ها بازگرداند.
مهروز ساعی که با سر و صدای فراوان و حمایت ویژه به عنوان سرمربی تیم ملی بانوان انتخاب شد، نتوانست پاسخ اعتماد فدراسیون را بدهد. عملکرد ضعیف تیم ملی در چین، در مقایسه با افتخارات دوره گذشته، جای هیچ توجیهی باقی نگذاشته است؛ به‌ویژه آنکه تیم بانوان در دوره پیشین با درخشش ناهید کیانی موفق به کسب نخستین مدال طلای تاریخ خود در رقابت‌های جهانی شد و در المپیک نیز با مدال نقره کیانی و برنز مبینا نعمت‌زاده تاریخ‌ساز شد.
مهروز ساعی دلیل جدایی رحیمی؟!
از مدت‌ها پیش زمزمه‌هایی از اختلاف میان مینو مداح، سرمربی پیشین تیم ملی و رئیس فدراسیون به گوش می‌رسید؛ اختلافاتی که گفته می‌شود با ورود مهروز ساعی و حمایت‌های خاص از او رنگ جدی‌تری به خود گرفت. گفته می‌شود همین حواشی یکی از دلایل کنار رفتن اصغر رحیمی از فدراسیون نیز بوده است. رابطه خانوادگی مهروز ساعی با هادی ساعی رئیس فدراسیون، نیز بر ابهامات و شایعات دامن زد و این پرسش را ایجاد کرد که آیا انتخاب‌ها بر اساس شایستگی انجام می‌شود یا روابط شخصی؟
در ماه‌های اخیر، اتفاقاتی همچون درگیری لفظی و فیزیکی (کشیدن گوش بازیکن) با یک بازیکن، بی‌لیاقت خواندن یک بازیکن جریان مسابقات جهانی و اختلاف با یکی از اساتید برجسته تکواندو بر سر نحوه برخورد با مبینا نعمت‌زاده، بیش از پیش نشان داد که فضای آرامش‌بخش و حرفه‌ای تیم ملی بانوان از بین رفته است.
وقت خداحافظی رسیده؟!
با مرور این رویدادها، به نظر می‌رسد فدراسیون تکواندو باید پاسخ‌گوی انتخاب‌ها و نتایجش باشد. مهروز ساعی که در آغاز کار با حمایت کامل رئیس فدراسیون وارد میدان شد، اکنون خود و برادرش را در موقعیتی دشوار قرار داده است. شاید وقت آن رسیده باشد که تصمیم‌گیران فدراسیون، با نگاهی واقع‌گرایانه‌تر، به نقد‌ها و هشدار‌های کارشناسان توجه کنند. چرا که تیمی که مداح ساخته بود، حالا برای بسیاری به خاطره‌ای دور، اما حسرت‌برانگیز تبدیل شده است.
انتهای پیام/