عصرایران: پروژه «نفس نو» در بابل، نمونه‌ای موفق از بازآفرینی معماری گذشته با کاربری مدرن است. این طرح با حفظ نمای آجری سنتی و تلفیق آن با طراحی داخلی مینیمال، روشن و آرامش‌بخش، یک فضای درمانی حساس و هوشمند ایجاد کرده که در آن اصول طراحی داخلی بر پایه اصل کلیدی «آرامش روانی» شکل گرفته است.
با درک حساسیت عملکرد جدید فضا، طراحی داخلی پروژه بر پایه‌ی دو اصل کلیدی شکل گرفته است: آرامش روانی و پرهیز از تحریک حسی ناخواسته. انتخاب رنگ‌های روشن و ملایم، به‌گونه‌ای بوده که ذهن مخاطب را درگیر نکرده و در عین حال، حس سبکی و سکون را القا کند. اما یکی از اصلی‌ترین مداخلات طراحی، در شیوه‌ی نورپردازی غیرمستقیم نمود یافته است؛ چرا که در فضای درمان روان‌شناختی، نمی‌توان از وضعیت ذهنی و حسی تمامی مراجعه‌کنندگان آگاهی داشت و این خود، مسئولیت طراح را دوچندان می‌کند.
در همین راستا، به‌جای استفاده از نورهای مستقیم و تند که می‌توانند برای برخی افراد آزاردهنده یا تحریک‌کننده باشند، از نورپردازی انعکاسی بهره گرفته شد. سقفی منحنی و نیمه‌براق در فضای اصلی طراحی شد که منبع نور با تابش بر آن، روشنایی را به‌صورت نرم و پخش‌شده به فضا منتقل می‌کند. این روش نه‌تنها از خیرگی و آزار بصری جلوگیری می‌کند، بلکه خود عاملی برای ارتقاء حس آرامش در فضاست؛ نوری که نه به چشم هجوم می‌آورد و نه از روان عقب می‌ماند.
