به گزارش برنا؛ محمد فروزش‌فرد روز دوشنبه 12 آبان 1404 به خبرنگاران در بیمارستان کوثر سمنان گفت: خانواده نوجوان 17 ساله‌ای که بر اثر تصادف دچار مرگ مغزی شد، با تصمیمی انسان‌دوستانه، رضایت خود را برای اهدای اعضای بدن فرزندشان به بیماران نیازمند اعلام کردند.

وی اظهار داشت: چندی پیش علی بادغن رودینی، نوجوان 17 ساله اهل زاهدان و ساکن روستای خیرآباد سمنان، در پی سانحه رانندگی با موتورسیکلت دچار آسیب شدید مغزی شد و بلافاصله به بیمارستان کوثر سمنان انتقال یافت.

وی بیان کرد: با وجود تلاش‌های مستمر تیم‌های درمانی برای نجات جان این بیمار، شدت آسیب‌های وارده به حدی بود که امکان بازگشت فعالیت‌های مغزی وجود نداشت و در نهایت مرگ مغزی وی توسط تیم پزشکی تأیید شد.

فروزش‌فرد افزود: پس از اطلاع خانواده از وضعیت غیرقابل بازگشت فرزندشان، آنان با تصمیمی بزرگ و خداپسندانه، رضایت خود را برای اهدای اعضای بدن علی به بیماران نیازمند اعلام کردند تا زندگی دوباره‌ای به دیگران بخشیده شود.

وی خاطرنشان کرد: در بیماران دچار مرگ مغزی، عملکرد مغز به‌طور کامل از بین می‌رود و هیچ‌گونه تنفس خودبه‌خودی یا واکنش عصبی در بدن باقی نمی‌ماند.

این مقام مسئول عنوان کرد: بیمار مرگ مغزی صرفاً با دستگاه ونتیلاتور و داروهای حمایتی برای مدت کوتاهی زنده نگه داشته می‌شود و در این فرصت محدود، اعضای حیاتی وی برای پیوند به بیماران برداشت می‌شود.

فروزش‌فرد یادآور شد: اعضای اصلی بدن مانند قلب، کلیه‌ها، کبد و برخی بافت‌های دیگر می‌توانند در چنین شرایطی به بیماران نیازمند پیوند زده شوند و جان‌های تازه‌ای ببخشند.

وی افزود: این اقدام خانواده مرحوم بادغن رودینی نمونه‌ای درخشان از فرهنگ ایثار و نوع‌دوستی در جامعه است که می‌تواند به گسترش فرهنگ اهدای عضو در میان مردم کمک شایانی کند.

فروزش‌فرد تأکید کرد: تصمیم خانواده این نوجوان نه‌تنها موجب تداوم زندگی در بدن دیگران شد، بلکه نام و یاد او را در خاطره جمعی مردم سمنان جاودانه ساخت.

وی بیان کرد: دستگاه‌های حمایتی تنها برای زمان محدودی می‌توانند ضربان قلب و فشار خون بیمار مرگ مغزی را حفظ کنند، به همین دلیل فرآیند برداشت و پیوند اعضا باید با سرعت و دقت بالا انجام گیرد.

او ضمن ابراز تسلیت به خانواده این نوجوان، تصریح کرد: روح بلند علی بادغن رودینی قرین رحمت الهی باشد و یاد و نامش برای همیشه در میان مردم نیکوکار و نوع‌دوست ماندگار خواهد ماند.

اقدام خانواده این نوجوان، بار دیگر نشان داد که مرگ پایان زندگی نیست، بلکه می‌تواند آغازی برای حیات دوباره در جسم‌های خسته و بیمار دیگران باشد.