به گزارش خبرگزاری آنا، نام آرش یوشیدا چند سالی است در کشتی ژاپن و جهان به عنوان مدعی دو وزن ۹۲ و ۹۷ کیلوگرم مطرح شده، کشتی‌گیر دورگه از پدری ایرانی و مادری ژاپنی. جواد اسفنجانی نزدیک به ۳۵ سال است که به ژاپن مهاجرت کرده، او که خودش آموزش ابتدایی کشتی به فرزندانش را برعهده داشته؛ ۶ فرزند دارد که یکی از آنها در کرج به دنیا آمده و باقی همه متولد ژاپن هستند.

امین ۲۸ ساله، کیوان ۲۶ ساله، کیان ۲۴ ساله، آرش ۲۱ ساله و دو فرزند دیگرش آریا و رویا که دوقلو هستند هم ۱۹ ساله‌اند. از بین آنها، فعلا فقط آرش در سطح جهان مطرح شده، او علاوه بر طلای قهرمانی آسیا، سال ۲۰۲۵ مدال برنز بزرگسالان جهان و طلای زیر ۲۳ سال جهان را در زاگرب و نووی‌ساد از آن خود کرد.
گزیده‌ای از صحبت‌های جواد اسفنجانی درباره فرزندانش را با خبرگزاری آنا در زیر می‌خوانید:

آنا: فعلا که آرش مدال جهانی‌اش را گرفته، فرزندان دیگرتان هم این پتانسیل را دارند که مثل او در صحنه جهانی بدرخشند.

تو ۱۰۰ یا ۱۵۰ شاگرد داری و یکی از آنها قهرمان جهان می‌شود، طبعا در بین بچه‌هایم هم این اتفاق نمی‌افتد که همه آنها مدال بگیرند، هرچند همه‌شان در کشتی بوده‌اند. آریا که از آرش کوچکتر است هم در جوانان به ابراهیم الهی باخت. او هم کشتی‌گیر خوبی است. همین باخت‌ها به نوعی آغاز یک مسیر است که پله به پله در مسابقات بین‌المللی کسب تجربه کرده و بعد جهانی و المپیک را تجربه کنی. آریا پشت آرش است و دارد خوب پیش می‌رود.

آنا: آرش که امسال دو مدال طلا و برنز زیر ۲۳ سال و بزرگسالان جهان را گرفت، باخت‌هایش را داده بود و حالا یک مدعی جدی در ۹۷ کیلوگرم شده است.

به نظر من باخت از برد بیشتر به آدم کمک می‌کند. وقتی باخت می‌دهی تلاش می‌کنی که بهتر شوی. المپیک آن قله است که برایش خیلی باید تلاش کنی. حتی اگر یک نقطه در کارت کم باشد، امکان ندارد به آن قله برسی. جدای از آن فن و تکنیک، چیز‌هایی دیگری هم برای موفق شدن و موفق ماندن هم لازم است. ایمان داشتن و از خودگذشتگی اینها شخصیت یک آدم را می‌سازد. من معتقدم در المپیک خدایی وجود دارد که به لیاقت بچه‌ها مدال می‌دهد و اگر آن لیاقت را نداشته باشی، به آن درجه نخواهی رسید.

آنا: آرش برای آنکه در کشتی جهان مطرح شود، روالی منطقی و اصولی را طی کرد و سال ۲۰۲۵ دیگر نتیجه‌اش را گرفت.

ژنتیک ژاپنی‌ها با ایرانی‌ها خیلی فرق می‌کند. آنها خیلی در نوجوانان و جوانان مطرح نیستند، یک سنی را که رد می‌کنند تازه شکوفا می‌شوند. آرش تازه ۱۹ سالش شده بود، در جام امپراطور کشتی خیلی خوبی با برادر همین تاکاتانی که المپیک پاریس به نقره ۷۴ کیلوگرم رسید، گرفت. هنوز جا نیفتاده بود که خورد به تاکاتانی، کشتی‌گیر باتجربه و مدال‌دار، نزدیک بود آرش او را ببرد، اما باخت و نفر دوم جام امپراطور شد. تاکاتانی گفت به آسیایی نمی‌رود و به جایش آرش که نفر دوم بود را بردند که آرش با اینکه هنوز بدنش خوب جا نیفتاده بود در آسیایی اول شد.

آنا: از همان ابتدا خودتان مربی بچه‌ها بودید؟

آرش از ۳-۴ سالگی دارد تمرین می‌کند. او متولد یک، یک ۲۰۰۴ است. در ژاپن از ابتدا تا ورود به دبیرستان کار با خودمان است و بعد از آن نوعی کالج داریم و بعد هم کشتی دانشگاهی. آرش الان دیگر دانشگاه است و آنجا هم تمرین می‌کند.

آنا: با توجه به فیزیک آرش چقدر احتمال دارد او به سنگین وزن برود؟

او همین الان که در ۹۷ کیلوست، باوجودی که این وزن نزدیک به سنگین‌وزن است، اما مثل یک سبک وزن کشتی می‌گیرد. در پیچ و خم‌های کشتی، از بغل چرخیدن، این سبک را از همان بچگی داشت. شاید بعد از المپیک لس‌آنجلس، برود سنگین‌وزن. البته دانشگاهش دنبال این است که در پایان دوره تحصیلش او را استاد کرده و مربی دانشگاه شود. ما در رده سنی نونهالان بچه‌ها را هر روز تمرین نمی‌دهیم، در این رده‌ها باید درس بخوانند و بعد اگر وارد دبیرستان شدند، جدی‌تر می‌توانند کشتی را ادامه دهند.

آنا: شما ۳۵ سال پیش به ژاپن رفتید، از یک کشوری که کشتی در آن ورزش ملی بود به کشوری که آنجا هم کشتی قدمت داشت.

ما در کشتی از آنها خیلی قدمت بیشتری داریم. البته اینجا یک چیز‌هایی اساسا فرق می‌کند. فدراسیون این را به ما مربیان می‎‌گوید و منِ مربی هم دائم به کشتی‌گیرم در باشگاه می‌گویم که شما هستید که من هستم، شما نباشید باشگاه بدون شاگرد معنی ندارد. بچه‌های کشتی اینجا تحصیل‌کرده و باسوادند و روی این موضوع تاکید زیادی هست، چون وقتی تحصیل‌کرده باشی خودت را بهتر مدیریت می‌کنی. مقابل حریفی که حتی واکنش‌های بدی دارد، روی خودت کنترل زیادی داری. یک تفاوت دیگر کشتی ایران و ژاپن هم در این است که اینها طلا‌های زیادی دارند. ژاپن شاید ۸۰ سال باشد که کشتی می‌گیرد آنها در مجموع کشتی زنان، آزاد و فرنگی، با هم ۵۰ تا طلا دارند ولی ایران با آن قدمتی که در کشتی دارد، چقدر طلا دارد؟ اینها فقط، چون مدیریت خیلی خوبی دارند و منظمند، در همه چیز بهتر نتیجه می‌گیرند. 

آنا: کجای ژاپن مستقرید؟

استان چیبا شهر ایشی‌کاوا، فاصله کمی تا توکیو دارد.

آنا: بقیه بچه‌های‌تان هم زیر نظر خودتان تمرین می‌کنند؟

در بین بچه‌هایم بیشتر از همه آرش زیر نظر خودم بوده، کیوان و امین دیرتر از آرش کشتی را شروع کردند آنها حالا در مسابقات اوپن کشتی گرفتند و هر کسی که اینجا اول شود، سهمیه جام امپراطور را می‌گیرد.

آنا: آرش در جهانی زاگرب خیلی خوب ظاهر شد. فقط به کایل اسنایدر باخت که این آمریکایی هم به خاطر مسائلی که برایش پیش آمده بود، می‌خواست هر طور که شده طلای ۹۷ کیلوگرم را بگیرد و شرایط را برای خود بهتر کند.

آرش در کشتی با حریف آذربایجانی دنده‌اش شکست. او حریف بداخلاقی بود. به آرش گفتم اینجا آمدی که بجنگی و مدال بگیری، اگر به دنده شکسته فکر کنی، دست خالی برمی‌گردی و او ادامه داد. در کشتی با اسنایدر هم خوب بود. باوجودی که دنده‌اش شکسته بود، آرش زیر گرفت و اسنایدر با آرنج خورد زمین، ۴ تا به او دادند، درست کشتی همزمان با آذرپیرا و تاج‌الدینوف بود. داور وسط ۴ امتیاز را به آرش داد، اما امتیاز تایید نشد. به هرحال، روز روزِ اسنایدر بود، آمده بود طلا بگیرد. 

آنا: آرش را غیر از کشتی، چطور تعریف می‌کنید؟

نجیب و جنتلمن است. روحیه خاصی دارد. اگر ناراحت شود رنگ چشمانش عوض می‌شود. حساس است.