به گزارش خبرگزاری برنا از خراسان رضوی، هر کسی گوشه‌ای دنج پیدا می‌کند، دست بر سینه می‌نهد و با لبانی که گاه می‌لرزد و چشم‌هایی که از سنگینی غم روشن شده‌اند رو به آقای مهربانی‌ها حرف از دل می‌زند. سایه‌ها همراه زائران پا به پا گام برمی‌دارند؛ در سکوت اذن دخول می‌خوانند، تبرک می‌جویند و محو تماشای نور گنبد می‌شوند. 

وقتی وارد حریم قدسی می‌شوی، حل می‌شوی در نور مولا؛ دل‌ها سبک می‌گردند، حاجت‌ها نقل می‌شوند و گره‌ها یکی‌یکی باز می‌گردند. اینجا بهترین جای گفت‌و‌گو با صاحب رازهاست؛ جایی برای سبک کردن دل، آرام گرفتن و ماندن، جایی که زائر و سایه هر دو از تاب لغزش رهایی می‌یابند و سبک‌بال راه بازگشت را می‌پیمایند.