پورمند: انسان‌محوری در دوره رنسانس زاده‌ی انحرافات الهیاتی و پیوند قبالا (کابالا)، فلسفه یونان و میراث اسلامی بود
پژوهشگر حوزه علوم انسانی در گفتگو با SNNTV: گذار از جهان‌بینی خدا‌محور قرون وسطی به انسان‌محوری مدرن، نتیجه‌ی یک فرایند تاریخی و فکری پیچیده بود. در آموزه‌های عرفان قبالا، تصویری از نسبت انسان با خدا و جهان ارائه شد که وقتی با مسیحیتِ تاریخی در اندیشه‌هایی مانند پیکو دلا میراندولا تلفیق شد، مبانی فکری اومانیسم را شکل داد. در کنار آن، میراث متافیزیکی یونان و روم باستان ــ از افلاطون و ارسطو گرفته تا فلسفه‌های پسا‌ارسطویی و هنر و معماری کلاسیک ــ الهام‌بخش رنسانس شد. این عناصر، همراه با انتقال علوم و فلسفه از جهان اسلام، به تدریج موجب فروپاشی تئوسانتریسم کلیسایی و برآمدن هیومن‌سنترالیسم مدرن شدند.