به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اهواز، ححمیدرضاشکارسری در بزرگداشت هجدهمین کنگره ملی شعر در کوچه آفتاب شامگاه پنجشنبه در گتوند، گفت: مهم‌ترین نکته‌ای که از مطالعه همه کتاب‌های امین‌پور به دستم رسید و در ذهنم شکل گرفت، مسئله تبادل ما با یک شخصیت متعادل ادبی و تعادل او در به‌کاربردن قواعد نو و سنتی است.
شکارسری با توضیح اینکه امین‌پور احیاگر قواعد رباعی و غزل است، تصریح کرد: قیصر را احیاگر رباعی می‌دانند و حتی معتقدند در غزل هم چنین اتفاق و تشبهاتی دیده می‌شود و در شعر نو نیز به همان اندازه نوآوری و نوگرایی به‌وجود دارد.
وی ادامه داد: اگر امین‌پور و کتاب‌های او نبود، شعر نو نیمایی در این روزگار به این مقیاسی که الان هست، نرسیده بود. همانطور که در سال‌های پیروزی انقلاب با کمترین اندازه قالب رباعی روبه‌رو بودیم؛ اما امین‌پور با احیای رباعی تعادل بین قواعد سنتی و نو و همچنین تعادل بین فرم و محتوا را حتی در بحبوحه جنگ حفظ می‌کند و ذره‌ای به سمت فرمالیز رادیکال پژوهشگران و محققان آن سال‌ها نمی‌رود و از طرف دیگر به نوگرایی‌های خودش در قواعد سنتی ادامه می‌دهد.
این شاعر برجسته کشوری گفت: تعادل بین فرم و محتوا، لفظ و معنا از ویژگی شعر قیصر است و آنچه خیلی مهم و کمتر در این زمینه کار شده است، امیدوارم در جایزه امین‌پور تعادل بین شخصیت شاعر، منتقد و پژوهشگر در قالب مقاله محقق شود.
شکارسری با بیان اینکه امین‌پور به همان ترتیب که از زبان شاعرانه در سروده‌های خودش استفاده کرده است اما در تحقیقات و پژوهش‌هایش به هیچ‌وجه از زبان شاعرانه استفاده نکرده و بسیار دشوار است که شاعر باشی اما در نوشته‌های پژوهشی از زبان شاعرانه استفاده نکنی. مثل بزرگان شعر موج نو و غیره که روحیه شاعری و ابهامات شاعری خودشان را در فضای نثرشان می‌آورند و آدم نمی‌فهمد چه می‌گویند.
زبان شعری قیصر، شاعرانه و استعاری
وی گفت: امین‌پور در نثر ادبی و شعر، زبان شعری او به شدت شاعرانه و استعاری است اما در نثرهای محققانه و پژوهشگرانه مثلاً سنت و نوآوری در شعر معاصر به شدت نثر مرسل، نثر روشن و سلیس دارد و هیچ‌وجه شاعرانه نیست. و به همین علت مخاطب به راحتی با مفاهیم محققانه متن‌ها روبه‌رو می‌شود و این تعادل بسیار دشوار است.
در این مراسم مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان، گفت: بدون اغراق یکی از ساحت‌هایی که دین خود را به حوزه دین و اندیشه اسلامی و اهل بیت ادا کرد، حوزه ادبیات و شعر است که به درستی در شئون مختلف و چه در نظم و نثر به اهل بیت (ع) و قرآن کریم خدمت کرد و شاید هیچ هنری به این اندازه نتوانست این رسالت را انجام دهد.
حسین براتی ضمن ابراز امیدواری از مطالبه انجمن شعر گتوند که مشوق ما در برگزاری هجدهمین بزرگداشت قیصر امین‌پور بودند، اظهار کرد: رونمایی جایزه ادبی قیصر در این مراسم می‌تواند سرآغاز حرکت پویا و وجه تمایزی در حوزه شعردو ادبیات برای استان و کشور باشد که کمتر به این موضوع پرداخته شده و این ستاره درخشان بیش از پیش رخ بنمایاند.
حوزه کودک و دفاع مقدس به کنگره ملی شعر قیصر اضافه می‌شود
براتی از راه‌اندازی کارگروه حوزه کودک و دفاع مقدس در کنگره ملی قیصر خبر داد و افزود: با توجه به اینکه نگاه قیصر در حوزه کودک ودفاع مقدس بیشتر از هر بخش دیگر بود، جای این دو حوزه در کنگره خالی است و باید با تشکیل کارگروه برای این دو بخش، بتوانیم به‌درستی از ظرفیت استانی در این دو حوزه بهره‌مند شویم.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان با اشاره به ارامگاه قیصر امین‌پور گفت: گام‌هایی برای بازسازی آرامگاه قیصر در نشست با شهرداری، شورای شهر، فرمانداری و بخش غیردولتی برداشته شد و جلسه‌ای نیز با انجمن مفاخر فرهنگی ایران در تهران به همت شالویی و نماینده گتوند درمجلس شورای اسلامی برگزار شد و مصوباتی قرار است به تصویب برسد و به زودی کام جامعه فرهنگی استان و گتوند شیرین می‌شود.
فرماندار گتوند در بزرگداشت قیصر، شعر را عالی ترین جلوه زبان فارسی و ارزشمندترین هنر ایرانی دانست و گفت: در کنار جغرافیا و تاریخ مشترک که از عناصر هویت ساز ما ایرانی‌ها بودند، شعرفارسی همواره در طول تاربخ در ترویج و ارتقای هویت ملی ایرانیان نقش‌آفرینی کرده است.
محسن آقایی افزود: نقش شعر موجب شد بتوانیم در کوران حوادث و بحران‌های مختلفی که همواره گریبانگر کشور است، سربلند کنبم و این همت با تلاش شعرای زبان و ادبیات فارسی که در گسترش و پاسداشت آن نفش‌آفرینی کردند، حاصل شد.
پرویز بیگی حبیب آبادی دیگر مهمان بزرگداشت قیصر، اینگونه توضیح داد: قیصر بیشتر فکر می‌کرد. بعضی‌ها ۵ دقیفه فکر می‌کنند و یک‌سال حرف می‌زنند، اما قیصر یک‌سال فکر می‌کرد و ۵دقیقه سخن می‌گفت. دردهای فراوانی درون خودش داشت که همه را با خود برد.
وی افزود: در روز تشیع جنازه قیصر زمین و زمان گریه می‌کردند و من چند بیت سرودم اما یک بیت یادم به این شرح یادم است که و من به قدر دو دریا گریستم بی تو دریغ و درد که بی‌عشق زیستم
این شاعر با اشاره به یادآوری خاطرات مراسم تشیع قیصرامین‌پور بیان کرد: اختلاف نظر فراوانی برای خاکسپاری فیصر در تهران و شهر خودش بود. اما پدر قیصر اصرار داشت که او در شهر خودش گتوند به خاک سپرده شود و تمام بچه‌های جمع شاعر همه می‌گفتند باید در تهران نزد ما باشد. اما قیصر خودش در خواب همسر یا یکی از دوستانش که رفت محل دفنش را انتخاب کرد.
حبیب آبادی در ادامه به خاطره آذر سال ۱۳۶۰ خرمشهر اشاره کرد و گفت: خرمشهر در دست دشمن، و من و یارانم از محله کوت شبخ به خرمشهر نگاه می‌کنیم خرمشهر فرو ریخت و پرچم دشمن بالای یک ساختمانی که سالم بود بالا رفت. آنجا تصاویر سختی برای ما رقم خورد و ما همه می‌نگریستیم و می‌گریستیم. و یاران چه غریبانه در ذهن و ضمیر خوداگاه و ناخوداگاه من متولد شد:
∎