جوان آنلاین: محمد قوچانی در سرمقاله روزنامه سازندگی با نقد سخیف قالیباف و در دفاع از حسن روحانی، شخصیت خود را از یک تحلیلگر و صاحب‌نظر تا حد یک پیمانکار رئیس‌جمهور اسبق پایین آورده است. برای همین است که اصولاً نزدیک‌شدن روزنامه نگاران به شخصیت‌ها را زیان‌آور می‌دانیم. 
وقتی شما به عنوان یک روزنامه‌نگار خود را تئوریسین و تحلیلگر ارشد جریان اصلاح‌طلبی معرفی می‌کنی، اما بعد مسئولیت حفظ آثار و اندیشه‌های یک رئیس‌جمهور را نیز قبول می‌کنی، لاجرم کارت به جایی می‌رسد که به جای نقد علمی و منطقی، با عبارات سخیف گازانبری و لوله‌کردن به منتقد رئیست حمله می‌کنی. چرا؟ چون باید اندیشه‌ها و آثار او را حفظ کنی! با اینکه در حقیقت با این کار هم او را و هم خودت را به باد می‌دهی.