هرچند تلاش‌های ارزشمندی در مدارس به‌ویژه مدارس متعهد به تربیت صورت می‌گیرد اما در برنامه رسمی درسی، توجه کافی به تقویت هویت دانش‌آموزان نشده و جهت‌گیری محتوای آموزش و پرورش هنوز به شکل مطلوب به این موضوع نمی‌پردازد. توجه به هویت، تنها یک بحث روان‌شناختی یا جامعه‌شناختی نیست بلکه باید در رفتار و کنش‌های روزمره دانش‌آموزان بازتاب یابد. انسجام ملی، توجه به هویت سرزمینی و تاریخی ایران، درک عمیق از اسلام و پیشرفت، فلسفه زندگی و نگاه به آینده کشور، تنها از طریق جهت‌گیری انقلابی، پایبندی به استقلال و عزت ملی و تبیین آزادی‌های مشروع و سایر ارزش‌های انقلابی می‌تواند در فرآیند تدریس نهادینه شود؛ به‌ویژه امروز که شاهد شبیخون ناجوانمردانه، تهدیدات و هجمه‌های ناشی از نظام استکباری و صهیونیستی هستیم، توجه مدیران، معلمان و دبیران متعهد به تربیت، بیش از پیش اهمیت دارد. این تلاش‌ها باید با حمایت و هماهنگی ستادی مراکز آموزش و پرورش به شکلی مؤثر برنامه‌ریزی و اجرا شود تا به نتایج ملموس منجر گردد. نکته پایانی این‌که بدون ایجاد زمینه مشارکت فعال و کنشگری آگاهانه دانش‌آموزان، تحقق این اهداف ممکن نخواهد بود. تقویت جایگاه تشکل‌های دانش‌آموزی و توسعه آنها در ابعاد هنری، فرهنگی، اجتماعی، تربیتی و علمی، نقش مهمی در این فرآیند ایفا می‌کند. امید است معلمان، مربیان و مدیران عرصه تعلیم و تربیت در این مسیر توفیق بیشتری پیدا کنند.
∎تربیت و هویت؛ ضرورتی برای تعالی دانش‌آموزان
موضوع تربیت دانش‌آموزان یکی از مسائل حیاتی در نظام آموزش و پرورش کشور است و همواره نیازمند توجه جدی و بازنگری مستمر. در اسناد تحولی آموزش و پرورش، نکته‌ای اساسی مطرح شده که غالبا از آن غفلت می‌شود: تربیت موفق زمانی تحقق می‌یابد که با شکل‌گیری و تعالی هویت دانش‌آموزان پیوند خورده باشد.هویت ملی و مؤلفه‌های آن که عمدتا شامل ایرانی بودن، مسلمان بودن و انقلابی بودن است، نقش محوری در فرآیند تربیتی دارند.
صاحب‌خبر -