به گزارش ایسنا، سایت آلمانی t-online درباره لژیونر سالهای پیش ایران در بوندسلیگا نوشت: «بازیکن پیشین بایرن تنها پس از هشت هفته از سمتش به عنوان مربی برکنار شد. این نخستین ایستگاه مربیگری او بود.»
این سایت در ادامه آورده است: «مهاجم پیشین بایرن دوره کوتاه کاری را در ایران تجربه کرد. دوره کاری او تنها پس از هشت هفته به پایان رسید. این دوره کاری در پرطرفدارترین باشگاه ایران بسیار سریعتر از انتظار تمام شد. وحید هاشمیان دیگر سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس تهران نیست. مهاجم ۴۹ ساله پیشین بایرن تنها پس از هشت هفته از سمتش اخراج شد. سران باشگاه در واکنش به عملکرد ناامیدکننده ورزشی تیمشان این تصمیم را گرفتند. تنها دو برد در این بازیها برای پایتختنشین مدعی قهرمانی کافی نبود.
بر اساس اعلام رسانههای ایران اوسما ویرا جانشین او خواهد شد. این مربی برزیلی قرار است بهزودی مسئولیت هدایت پرسپولیس را بر عهده بگیرد و این تیم مدعی را به دور موفقیت برگرداند.»
در ادامه گزارش این سایت درباره «هلیکوپتر» آمده است: «نخستین دوره مربیگری هاشمیان خیلی زود با شکست روبهرو شد. هاشمیان در ژوئیه گذشته این سمت را بر عهده گرفته بود. این نخستین سمت او به عنوان سرمربی در فوتبال حرفهای بود. او پیش از این سه سال تمام را به عنوان مربی در تیم ملی فوتبال ایران گذرانده بود. از جمله به عنوان یکی از دستیاران مارک ویلموتس. هاشمیان در پرسپولیس قصد داشت با سبکی کار کند که برگرفته از سالهای طولانی حضورش در فوتبال آلمان بود. انتظارها از او و تیمش بالا بود و در مقابل عملکرد او و تیمش به مراتب پایینتر از سطح انتظارها بود.
انتقادها از سبک کاری او بالا رفته بود؛ از جمله در کارهای هجومی. با این همه باشگاه به او پیشنهاد داد در ادامه به عنوان مدیر ورزشی به کارش در پرسپولیس ادامه دهد ولی هاشمیان علاقهای به این نقش نشان نداد.
بازیکن پیشین بوندسلیگا که در آلمان برای هامبورگ، بوخوم، بایرن و هانوفر توپ زده بود، سال ۲۰۱۲ کفشهایش را آویخت؛ درست در زمانی پیراهن پرسپولیس را به تن داشت. او سال ۲۰۰۵ با بایرن قهرمان دوگانه آلمان شد. هاشمیان با پیراهن بوخوم در آلمان نامش را بر سر زبانها انداخت؛ باشگاهی که موفقترین دورانش را در آنجا گذراند. او روی هم رفته ۲۰۸ بار در بوندسلیگا بازی کرد و در این مسابقهها ۳۸ بار دروازه حریفان را باز کرد. هاشمیان ۵۰ گل بازی ملی را هم در کارنامه به ثبت رساند.»
انتهای پیام