‌به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، صنعت بازیافت پلاستیک در جهان و به‌ویژه در اروپا و بریتانیا با بحران عمیقی روبه‌روست که نشانه‌های آن در تعطیلی مکرر کارخانه‌های فعال در این زمینه مشاهده می‌شود. شرکت مدیریت ضایعات بیفا پس از افتتاح کارخانه‌ای در ساندرلند در سال ۲۰۲۲ با هزینه ۷ میلیون پوند، این واحد را فوریه همان سال تعطیل کرد. در همین حال رقیب اصلی این شرکت یعنی وریدور نیز کارخانه‌های خود را در آون‌موث (۲۰۲۲) و اسکلمرزدیل (۲۰۲۳) بست و در تابستان امسال اعلام کرد کارخانه روچستر نیز بسته خواهد شد.

این روند شبیه سقوط دومینو، در اروپا گسترده شده و شرکت‌های بزرگی همچون ویولیا در آلمان و هفت شرکت بازیافت‌کننده در هلند کارخانه‌های خود را تعطیل و بورالیس، داو و نست نیز سرمایه‌گذاری برای احداث کارخانه‌های جدید در اروپا را متوقف کرده‌اند. بر اساس اظهارات انجمن بازیافت پلاستیک اروپا ( Plastic Recyclers Europe)، نزدیک به یک میلیون تن ظرفیت بازیافت پلاستیک از سال ۲۰۲۳ در اروپا از دست رفته است. این انجمن هشدار می‌دهد که بدون مداخله سیاسی جدی، اروپا به‌جای توسعه صنعت بازیافت، وابسته به واردات پلاستیک‌های غیرقابل بازیافت خواهد شد و این مسأله اقتصاد و رهبری اقلیمی اروپا را تهدید می‌کند.

صنعت بازیافت پلاستیک در بریتانیا و اروپا در سال جاری با بزرگ‌ترین چالش‌ها روبه‌رو شده است. افزایش هزینه‌های انرژی و نیروی کار، به همراه قیمت پایین‌تر پلاستیک‌های نو و بازیافت‌شده وارداتی از آسیا، موجب شده کارخانه‌ها با زیان روبه‌رو یا تعطیل شوند. آمریکا نیز به‌دلیل ارزان بودن پلاستیک نو، به هدف‌های خود برای استفاده از پلاستیک بازیافت‌شده نرسیده است و وابستگی جهانی به کارخانه‌های آسیایی در حال افزایش است.

صادرات زباله پلاستیکی بریتانیا نیز راهگشا نبوده و موجب افزایش خروج ضایعات شده است؛ در سال گذشته بیش از ۶۰۰ هزار تن زباله پلاستیکی صادر شد که ۵ درصد نسبت به سال قبل افزایش نشان می‌دهد. قوانین فعلی این کشور موجب شده جمع‌آوری‌کنندگان بازیافت پلاستیک به جای اینکه پلاستیک‌ها را در داخل کشور فرآوری کنند، تشویق به صادرات آن‌ها شوند. تولیدکنندگان پلاستیک بسته‌بندی نیز تمایل دارند به جای خرید مواد بازیافتی که گران‌تر است، جریمه مالیات مربوط به بسته‌بندی پلاستیکی را پرداخت کنند. مشکلات و تناقضات موجود در صنعت بازیافت پلاستیک اروپا مانع تحقق یک اقتصاد چرخشی است که در آن همه افراد بهره‌مند شوند، به‌ویژه که برندها همکاری نمی‌کنند و ترجیح می‌دهند به جای حمایت از بازیافت، جریمه پرداخت کنند.

نهادهای مستقل بازیافت پلاستیک در بریتانیا، هشدار داده‌اند که صنایع بازیافت در شرف تعطیلی قرار دارند و اگر مداخلاتی انجام نشود، بخش زیادی از کارخانه‌ها توان رقابت ندارند. این نهادها بر نقش فناوری‌های نوین تأکید دارد ولی معتقد است برای بقای صنعت، سرمایه‌گذاری و حمایت‌های بیشتر لازم است و بدون اقدامات جبرانی در چند سال آینده تغییری حاصل نخواهد شد. این سازمان‌ها خواستار ایجاد یک سیستم صدور گواهی بازیافت پلاستیک در بریتانیا هستند تا صادرات ضایعات کاهش پیدا کند و شرکت‌ها ترغیب به استفاده از بسته‌بندی بازیافتی شوند.

وزارت محیط زیست بریتانیا نیز برنامه‌های اصلاح جمع‌آوری و بسته‌بندی را پیگیری می‌کند. برنامه جدید طرح برگشت سپرده ( Deposit Return Scheme) از اکتبر ۲۰۲۷ آغاز می‌شود و مردم را تشویق می‌کند بطری‌ها و قوطی‌ها را به مراکز بازگردانند و مبلغ ودیعه پرداخت‌شده را پس بگیرند. این طرح مواد با کیفیت‌تری برای بازیافت فراهم می‌کند و دولت بریتانیا کمیته‌ای برای پیشبرد اقتصاد چرخشی آن تشکیل داده است.

در اتحادیه اروپا، نگرانی‌هایی نسبت‌به انتقال سرمایه‌گذاری‌ها به خارج اروپا ابراز شده است، زیرا اگر سرمایه‌گذاری‌های میلیارد دلاری در سایر نقاط جهان انجام شود، صنعت بازیافت در اروپا عقب خواهد ماند و مشکلات محیط زیستی شامل سوزاندن و دفن بیشتر پلاستیک‌ها افزایش خواهد داشت. با وجود این چالش‌ها، تعدادی شرکت در حال پیشرفت هستند. برای مثال شرکت بیفا به‌تازگی کارخانه تولید بطری استرفرم را توسعه داده است که از پت (PET) بازیافتی استفاده می‌کند. انویرو نیز با جذب سرمایه ۵۸ میلیون پوند، در شمال غرب انگلستان کارخانه‌ای تا سال ۲۰۲۶ راه‌اندازی می‌کند که بطری‌های پت را به گرانول بازیافتی تبدیل می‌کند و می‌تواند سالانه ۳۵ هزار تن پلاستیک را بازیافت کند.

شرکت پلاستیک انرژی (Plastic Energy) نیز ضایعات پلاستیک را تبدیل به نفت پیرولیز می‌کند که می‌تواند برای تولید پلاستیک‌های قابل‌استفاده در صنایع غذایی و پزشکی به‌کار رود. این شرکت به‌دلیل اهداف سختگیرانه اروپا برای استفاده از مواد بازیافتی در بطری‌های نوشیدنی چشم‌انداز مثبتی برای آینده خود می‌بیند که تا سال ۲۰۴۰ باید حداقل ۶۵ درصد محتوی بازیافتی داشته باشند.

حفظ و توسعه صنعت بازیافت پلاستیک مستلزم اصلاح قوانین، حمایت دولت‌ها، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های نوین و همکاری گسترده‌تر شرکت‌ها است تا این صنعت بتواند از وضعیت بحرانی خارج شود و به سمت پایداری حرکت کند. موفقیت در این صنعت نیازمند تخصص و تمرکز بر مشکل‌های واقعی بازیافت و نه‌تنها توسعه فناوری‌های نوین است.