حجت‌الاسلام پوراندخت با اشاره به جایگاه رفیع انسان در نظام آفرینش، گفت: انسان‌ها همانند معدن هستند، همان‌گونه که معدن برای رسیدن به گوهر درونی خود باید راهی دشوار و پرزحمت را طی کند، انسان نیز در مسیر رشد و تعالی باید با صبر، استقامت و مجاهدت از ظلمات درون عبور کند تا گوهر حقیقی وجودش آشکار گردد، مهم این است که انسان بتواند درون خویش را بشناسد و به مرحله اکتشاف درونی برسد.
وی با تأکید بر اهمیت تهذیب نفس در زندگی فردی و اجتماعی افزود:جامعه‌ای که افراد آن اهل مراقبه، خودشناسی و اصلاح نفس باشند، جامعه‌ای سالم و الهی خواهد بود، تهذیب نفس، مقدمه‌ای است برای داشتن ارتباط سالم با دیگران و تحقق آرامش اجتماعی. کسی که خود را تزکیه نکرده، نمی‌تواند مصلح جامعه باشد.
امام جمعه زابل در ادامه با ذکر حکایتی از احوال یکی از علمای ربانی، به ضرورت رهایی از وابستگی‌های مادی اشاره کرد و گفت: شبی یکی از علمای بزرگ برای نماز شب از خواب برخاست،هنگام کشیدن دلو از چاه، با طلا و جواهر روبه‌رو شد، اما آن را بازگرداند و گفت: من آب برای وضو می‌خواهم نه طلا، این حادثه چندین بار تکرار شد تا نشان دهد که خداوند بنده‌اش را در مسیر تهذیب می‌آزماید،چنین انسان‌هایی از تعلقات دنیوی عبور می‌کنند و به گوهر درونی خود می‌رسند.
وی اظهار داشت: اگر انسان بداند که نزد خداوند ارزشمند و صاحب منزلت است، درهای ملکوت بر او گشوده می‌شود و حقایق عالم را مشاهده می‌کند. اما دلبستگی به دنیا و غفلت از خدا، او را از کشف معدن وجودی خویش بازمی‌دارد. کنترل زبان، چشم و دل، نخستین گام در مسیر معرفت و کنار زدن پرده‌های غفلت است.
حجت‌الاسلام پوراندخت با تأکید بر اینکه «زندگی فردی و اجتماعی» باید بر پایه اخلاق بنا شود، گفت: جامعه‌ای که اخلاق در آن نهادینه شود، زمینه رشد معنوی و پیشرفت مادی را نیز فراهم می‌سازد، امروز بیش از هر زمان دیگری طلاب باید با رفتار، گفتار و منش خود پیام اخلاق و انسانیت را در جامعه نشر دهند.
امام جمعه زابل با دعوت طلاب به استمرار در خودسازی، افزود: طلاب علوم دینی باید پیش از هر چیز به تهذیب نفس، خلوص نیت و تقوای الهی بپردازند؛ زیرا علم بدون عمل و اخلاق، چراغی بی‌روغن است که روشنی نمی‌بخشد.
حجت‌الاسلام پوراندخت با اشاره به جایگاه رفیع انسان در نظام آفرینش، گفت: انسان‌ها همانند معدن هستند، همان‌گونه که معدن برای رسیدن به گوهر درونی خود باید راهی دشوار و پرزحمت را طی کند، انسان نیز در مسیر رشد و تعالی باید با صبر، استقامت و مجاهدت از ظلمات درون عبور کند تا گوهر حقیقی وجودش آشکار گردد، مهم این است که انسان بتواند درون خویش را بشناسد و به مرحله اکتشاف درونی برسد.
وی با تأکید بر اهمیت تهذیب نفس در زندگی فردی و اجتماعی افزود:جامعه‌ای که افراد آن اهل مراقبه، خودشناسی و اصلاح نفس باشند، جامعه‌ای سالم و الهی خواهد بود، تهذیب نفس، مقدمه‌ای است برای داشتن ارتباط سالم با دیگران و تحقق آرامش اجتماعی. کسی که خود را تزکیه نکرده، نمی‌تواند مصلح جامعه باشد.
امام جمعه زابل در ادامه با ذکر حکایتی از احوال یکی از علمای ربانی، به ضرورت رهایی از وابستگی‌های مادی اشاره کرد و گفت: شبی یکی از علمای بزرگ برای نماز شب از خواب برخاست،هنگام کشیدن دلو از چاه، با طلا و جواهر روبه‌رو شد، اما آن را بازگرداند و گفت: من آب برای وضو می‌خواهم نه طلا، این حادثه چندین بار تکرار شد تا نشان دهد که خداوند بنده‌اش را در مسیر تهذیب می‌آزماید،چنین انسان‌هایی از تعلقات دنیوی عبور می‌کنند و به گوهر درونی خود می‌رسند.
وی اظهار داشت: اگر انسان بداند که نزد خداوند ارزشمند و صاحب منزلت است، درهای ملکوت بر او گشوده می‌شود و حقایق عالم را مشاهده می‌کند. اما دلبستگی به دنیا و غفلت از خدا، او را از کشف معدن وجودی خویش بازمی‌دارد. کنترل زبان، چشم و دل، نخستین گام در مسیر معرفت و کنار زدن پرده‌های غفلت است.
حجت‌الاسلام پوراندخت با تأکید بر اینکه «زندگی فردی و اجتماعی» باید بر پایه اخلاق بنا شود، گفت: جامعه‌ای که اخلاق در آن نهادینه شود، زمینه رشد معنوی و پیشرفت مادی را نیز فراهم می‌سازد، امروز بیش از هر زمان دیگری طلاب باید با رفتار، گفتار و منش خود پیام اخلاق و انسانیت را در جامعه نشر دهند.
امام جمعه زابل با دعوت طلاب به استمرار در خودسازی، افزود: طلاب علوم دینی باید پیش از هر چیز به تهذیب نفس، خلوص نیت و تقوای الهی بپردازند؛ زیرا علم بدون عمل و اخلاق، چراغی بی‌روغن است که روشنی نمی‌بخشد.