شفقنا رسانه_ صفحه یک روزنامه‌ها به عنوان ویترین در مقابل چشم خواننده است به همین جهت انتخاب تیتر، عکس و مطالب فرعی در این صفحه اهمیت زیادی دارد تا خواننده را به داخل متن بکشاند و همراه خود کند. در این گزارش سعی کردیم با نگاهی به روزنامه‌های امروز، آن‌هایی که دارای مطالب خوب و مخاطب محور و یا محل نقد و بحث هستند، مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش شفقنا رسانه، «زباله‌سوز ۶ هزار تنی، فاجعه آرادکوه را تمام می‌کند؟» تیتر روزنامه پیام ماست که در گزارشی به وضعیت آرادکوه و ضرورت وجود زباله سوز مناسب پرداخت و نوشت: «زباله‌سوز ۲۰۰ تنی آرادکوه در یک‌دهه‌ای که کار می‌کند، بارها با مشکل خرابی در سیستم احتراق و فیلتراسیون دود روبه‌رو بود و در سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ گفته شد کار نمی‌کند و زباله‌ها دفن می‌شوند. مشکل تأمین قطعات هم از دیگر مشکلات این تکنولوژی بود. در نوشهر، از چند سال قبل که زباله‌سوزش افتتاح شد، پروژه با مشکل جدی «نفوذ شیرابه» روبه‌رو بود و گازهای ناشی از آن هوا را آلوده می‌کرد. در ساری و رشت بعد از یک دهه هنوز زباله‌سوزها به بهره‌برداری نرسیده‌اند. وضعیت زباله‌سوزها دهه‌ها نابسامان بوده است، با توانایی اندک. حالا یکی از دلایلی که نگاه‌ها به‌سمت این تکنولوژی منفی است، بی‌اثر بودن پروژه‌های گذشته است.
عزیزی می‌گوید پروژه‌های قبلی ترکیبی از تکنولوژی چین و قطعات اروپایی و ایرانی بودند و تکنولوژی به‌کار رفته در آنها مناسب نبود، اما در حال حاضر از تکنولوژی‌ای صحبت می‌شود که ۲۵۶ نمونه از آن در چین در حال کار است و می‌توان به‌صورت آنلاین فعالیت آنها را رصد کرد. «در خرید تکنولوژی‌‌های گذشته دقت کافی انجام نگرفت. اگر یک‌بار، یک زباله‌سوز به‌درستی وارد شود و به‌درستی وارد سیکل فعالیت شود، همه نتیجه‌اش را می‌بینند و می‌توان برای شهرهای دیگر هم از آن استفاده کرد.»
حیدریان گفته‌های عزیزی را تکمیل می‌کند و ادامه می‌دهد «زباله‌سوز نوشهر و تهران هم توسط یک شرکت چینی وارد شدند، اما روش کار آنها سوختن دومرحله‌ای بود. اما پسماند شمال براساس مطالعات جایکا که بر روی ارزش حرارتی‌اش انجام گرفت، در حدی نبود که بتواند دمای کوره را به ۸۵۰ درجه برساند. قبل از ورود به کوره رطوبت‌گیر گذاشتند، اما باز هم نشد.»
به‌گفته او، با وجود همه ضعف‌ها، زباله‌سوز تهران بهتر جواب داد؛ چون ارزش حرارتی‌اش بالاتر بود «اگر وزارت کشور و سازمان حفاظت محیط‌زیست مطالعات بیشتری می‌کردند، حتماً در انتخاب تکنولوژی دقت بیشتری می‌شد. در حال حاضر قرار است ۵۰۰ میلیون دلار برای زباله‌سوز شش هزار تنی هزینه شود، ۷۰ درصد این تکنولوژی از خارج می‌آید و ۳۰ درصد در داخل ساخته می‌شود و سه سال زمان می‌برد تا به بهره‌برداری برسد. اگر به نتیجه برسد، اتفاق بسیار مهمی است.»»
«قهرمانانی با معضلاتی کهنه» تیتر روزنامه رسالت است که به مناسبت روز پرستار در گزارشی به مشکلات پرستاران پرداخت. این روزنامه نوشت: «واقعیت این است که به‌رغم هشدارهای مکرر در طول این سال‌ها عملا گوش شنوایی برای مشکلات پرستاران وجود نداشته و مطالبات روی هم انباشته‌شده است؛ از فشار کاری طاقت‌فرسا و دستمزدهای ناکافی تا نبود امنیت شغلی و شرایط کاری دشوار که باعث شده برخی پرستاران عطای این حرفه را به لقایش ببخشند. بنابراین برای سیاست‌گذاران ضروری است که این چالش‌ها را برای محافظت از رفاه کسانی که از دیگران مراقبت می‌کنند، بشناسند و به آنها رسیدگی کنند. این، یک مسئولیت اخلاقی و انسانی بزرگ است که دولت، از کسانی‌که روح و جسم خود را در خدمت مراقبت و تیمار بیماران قرار می‌دهند، حمایت کرده و مطالبات آنها را برآورده سازد و کرامت شغلی و انسانی این افراد را حفظ کند. با این حال «همچنان به‌رغم شرایط کاری طاقت‌فرسای پرستاران و نقش حیاتی آنان در نظام سلامت، حقوق ماهانه بسیاری از آنان به‌قدری کم است که حتی پاسخگوی بخشی از نیازهای اولیه زندگیشان هم نیست.»
این‌ها گلایه‌های «میم- واو» است، پرستار یکی از بیمارستان‌های اهواز که می‌گوید: «در بیمارستان به ما به چشم ابزار نگاه می‌کنند. کافی است از زیادی ساعت کار اجباری یا کمبود امکانات یا عدم پرداخت حرف بزنیم، تا بگویند همین است که هست و اگر نمی‌خواهید استعفا دهید.»
