متأسفانه این طیف از اصلاح‌طلبان و برخی شخصیت‌های سیاسی، چشم خود را بر این واقعیت روشن می‌بندند و صرفا در چارچوب آرزوهای خود سخن می‌گویند. اینها در مقابل نگاه خوشبینانه‌ای که نسبت به غرب دارند، نوعی بدبینی و کینه‌ورزی نسبت به کشورهای قدرتمند شرق مانند روسیه و چین‌ از خود نشان می‌دهند. در حالی که در عملکرد اخیر شورای امنیت، هنگامی که اقدام به‌اصطلاح بازگرداندن تحریم‌ها انجام شد، دو کشور چین و روسیه به‌عنوان اعضای دائم شورای امنیت از ما حمایت کردند و قاطعانه در کنار ما ایستادند. با این وجود، این آقایان و طرفداران طیف اصلاح‌طلب همچنان نگاه‌شان به کشورهای غربی است. آنان نمی‌بینند یا نمی‌خواهند ببینند که کشورهای اروپایی برخلاف انصاف، قواعد بین‌المللی و منافع ملی ایران چه اقداماتی انجام داده‌اند و چگونه می‌کوشند ایران را در تنگنا و فشار نگه‌دارند.این جریان در عوض، اظهاراتی مطرح می‌کنند که به دوقطبی شدن کشور و گسترش بدبینی نسبت به کشورهای روسیه و چین دامن می‌زند. البته باید تأکید کرد که جمهوری اسلامی هرگز قائل به وابستگی به هیچ کشوری نیست و تنظیم روابط خود را با کشورها در چارچوب منافع ملی و اخلاق متعالی اسلامی صورت می‌گیرد. 
زیر سوال بردن همکاری‌ها با روسیه و چین در شرایطی انجام می‌شود که این دو کشور نه‌تنها منافع ملی ما را مورد هجمه قرار نداده‌اند بلکه به‌طور مشخص اقدامات چندسال گذشته آنان در جهت حفظ منافع ملی ایران بوده است. هر عقل سلیم و منطقی‌ای حکم می‌کند باید چارچوب‌های همکاری خود را با این کشورها گسترش دهیم، نه این‌که به‌سمت کشورهایی برویم که از کینه، عداوت، زورگویی و فشار دست برنمی‌دارند و نشان داده‌اند که قابل اعتماد نیستند. 
ما با این کشورها برجام را امضا و به تعهدات خود عمل کردیم اما آنها نه‌تنها به تعهدات‌شان عمل نکردند‌ بلکه در نهایت دیدیم خصومت خود را با ورود به جنگ نظامی و حمله به تأسیسات هسته‌ای ادامه دادند‌ آن هم در میانه مذاکره و دیپلماسی. 
بنابراین‌ این دسته از اصلاح‌طلبان باید در مقابل ملت و تاریخ پاسخگو باشند که برچه مبنا و اصولی چنین سخنانی را بیان کرده و به‌گونه‌ای رفتار می‌کنند که موجب دامن زدن به دو‌قطبی در کشور و تضعیف وحدت ملی می‌شودو درنهایت، با تلاش برای تیره کردن روابط ایران با روسیه و چین، منافع ملی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند.