در این دوره بیش از ۱۹۰۰ عکس از ۷۷ کشور جهان ارسال شد و داوران از میان آنها ۲۰ تصویر برتر را برگزیدند. از «هاگ‌های قارچی» گرفته تا «سلول‌های عصبی»، از «کرم‌های میکروسکوپی» تا «بلور‌های شیمیایی»، هر تصویر یادآور این حقیقت است که زیبایی طبیعت محدود به آن‌چه چشم ما می‌بیند نیست.

هنر و علم زیر یک لنز

این مسابقه در سال ۱۹۷۴ با هدف نمایش جنبه‌ی هنری پژوهش‌های علمی آغاز شد. از آن زمان تاکنون، این رقابت نه‌تنها میان دانشمندان، بلکه میان هنرمندان، طراحان و حتی علاقه‌مندان آماتور نیز محبوب شده است.
در واقع، این مسابقه مرز میان علم و هنر را محو می‌کند؛ همان‌طور که نور از میان لنز می‌گذرد و جهانی تازه را می‌سازد، نگاه انسانی نیز از علم عبور می‌کند و به زیبایی می‌رسد.

جهان در یک قطره؛ نگاه تازه به زندگی

در میان آثار امسال مسابقه‌ «جهان کوچک نیکون» (Nikon Small World)، تصاویری از «کپک لزج» (Slime Mold)، «دانه‌های گرده» (Pollen Grains)، «کریستال‌های نیاسین» (Niacin Crystals) و حتی «چشم سوسک زرافه‌ای» (Giraffe Weevil) به چشم می‌خورد. این تصاویر با بزرگ‌نمایی‌هایی تا هزاران برابر، ساختار‌هایی را آشکار کرده‌اند که پیش‌تر در سکوت و ناپیدایی زندگی می‌کردند. تماشای یک هاگ قارچ در این مقیاس، مانند نگاه به یک منظومه‌ی ستاره‌ای است؛ نظمی پیچیده در بی‌نظمی آشکار، که نشان می‌دهد حتی در ساده‌ترین اشکال حیات، ریاضی و زیبایی هم‌زیست‌اند.

رقابتی جهانی با نگاهی انسانی 

در این دوره از رقابت، بیش از ۱۹۲۵ عکس از ۷۷ کشور جهان ارسال شد. داوران شامل عکاسان علمی، پژوهشگران و ویراستاران علمی بودند که بر اساس ترکیب‌بندی، نورپردازی، کیفیت فنی و ارزش علمی آثار را ارزیابی کردند.
نیکون اعلام کرده است که هدف این رویداد، «بازنمایی زیبایی پنهان در علم» است، نه صرفاً از طریق میکروسکوپ، بلکه از طریق چشمی انسانی که در پی درک جهان است.

هنرِ دیدنِ نادیدنی

عکاسی میکروسکوپی یا «فوتومیکروگرافی» (Photomicrography) نوعی از عکاسی است که با استفاده از میکروسکوپ انجام می‌شود تا جهان پنهان را به تصویر بکشد. در این تکنیک، ذرات و سلول‌ها نه به عنوان سوژه‌های علمی، بلکه به عنوان عناصر هنری بازنمایی می‌شوند.

نور و رنگ در این تصاویر نقشی اساسی دارند؛ نور‌های قطبی‌شده، فیلتر‌های طیفی و نور فلورسانس، چشم را از دنیای خاکستری آزمایشگاه به فضایی مملو از رنگ و حرکت می‌برند.

زیبایی که از علم زاده می‌شود

یکی از تصاویر برگزیده امسال، نمایی از سلول‌های عصبی در حال رشد بود؛ خطوط درهم‌تنیده‌ی آنها یادآور نقشه‌ی کهکشان‌هاست. در تصویری دیگر، کریستال‌های متیل‌نارنجی در زیر نور فلورسانس به رنگ‌های بنفش و طلایی درخشیدند.
چنین تصاویری مرز میان بی‌جان و جاندار را از میان می‌برند و به ما یادآوری می‌کنند که حتی در سطح مولکولی، طبیعت هنرمندی تمام‌عیار است.

پیوند علم و تخیل

مسابقه‌ی «جهان کوچک نیکون» در طول پنج دهه، بستری برای آموزش علمی و الهام هنری بوده است. بسیاری از برندگان این رقابت از پژوهشگران حوزه‌ی زیست‌شناسی و شیمی‌اند، اما آثارشان در گالری‌های هنری نیز به نمایش درمی‌آید.

در جهانی که اغلب از جدایی علم و احساس سخن می‌گوید، این مسابقه نشان می‌دهد که علم و تخیل، دو چهره‌ی یک کنجکاوی واحدند.

پنجاه‌و‌یکمین سالگرد این مسابقه نه تنها جشن علم است، بلکه جشن نگاهی انسانی به جهان نادیدنی است. هر تصویر برنده، دریچه‌ای تازه به زندگی در مقیاسی میکروسکوپی می‌گشاید، دنیایی که اگرچه از دید پنهان است، اما از درک نه. در عصری که فناوری مرز‌های دیدن را گسترده‌تر کرده، شاید بزرگ‌ترین دستاورد این مسابقه یادآوری این باشد که برای کشف زیبایی، کافی است فقط دقیق‌تر نگاه کنیم.

توجه شما را به دیدن این عکس‌های شگفت انگیز جلب می‌کنیم:

مقام اول

«سوسک برنج» (Sitophilus oryzae) بر روی یک دانه‌ی برنج. عکاس پیش‌تر از سوسک‌های برنج عکس گرفته بود، اما «هرگز از نمونه‌ای با بال‌های گشوده».
او می‌گوید: «این یکی به‌صورت طبیعی روی لبه‌ی پنجره حفظ شده بود، شاید در آخرین تلاش برای فرار.

عکس:«ژانگ یو» (Zhang You)

مقام دوم

کره‌های جلبک‌های کلنی‌ساز در یک قطره آب.
«ولووُکس» (Volvox) تیره‌ای از جلبک‌های سبز است که کلونی‌هایی کروی با بیش از ۵۰٬۰۰۰ سلول تشکیل می‌دهد.

عکس: دکتر «جان روزنبوم» (Dr Jan Rosenboom)

مقام سوم

دانه‌های گرده در تار عنکبوت باغ، ثبت‌شده با بزرگ‌نمایی عدسی ۲۰ برابر (20x objective lens).

عکس: «جان الیور دوم» (John-Oliver Dum) 

مقام چهارم

سلول‌های عضله‌ی قلب با کروموزوم‌های متراکم‌شده پس از تقسیم سلولی، ثبت‌شده با بزرگ‌نمایی عدسی ۱۰۰ برابر (100x objective lens).

عکس: دکتر «جیمز هِیز» (Dr James Hayes)

مقام پنجم

هاگ‌های (ساختارهای آبی و بنفش) سرخس گرمسیری کوچک (Ceratopteris richardii)، که به‌طور گسترده برای درک تکامل گیاهان مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

عکس: دکتر «ایگور سیوانوویچ» (Dr Igor Siwanowicz) 

مقام ششم

سلول‌های کبد موش که در پژوهش‌ها برای درک سوخت‌وساز و فرآیند سم‌زدایی این اندام به کار می‌روند.

عکس: دکتر «فرانسیسکو لازارو-دیگس» (Dr Francisco Lázaro-Diéguez)

مقام هفتم

نورون‌های حسی مشتق از سلول‌های بنیادی (iPSC-derived)، برچسب‌گذاری‌شده برای نمایش «توبولین» (tubulin) و «اکتین» (actin) زیر میکروسکوپ ایمنوفلورسانس.

عکس: «استلا ویتاکر» (Stella Whittaker)

مقام هشتم

گرده‌ی گیاه ختمی (Mallow) در حال جوانه‌زدن بر روی کلاله‌ی گل، هم‌زمان انگل‌زدگی (parasitism) توسط قارچ رشته‌ای.

عکس: دکتر «ایگور سیوانوویچ» (Dr Igor Siwanowicz)

مقام نهم

قارچ «Talaromyces purpureogenus» که به‌خاطر رنگدانه‌ی قرمز منتشرشده‌ی خود شناخته می‌شود.

عکس: «ویم وان اِگموند» (Wim van Egmond) 

مقام دهم

سلول‌های عضله‌ی قلب مشتق از سلول‌های بنیادی (iPSC-derived) با کروموزوم‌های متراکم در مرحله‌ی متافاز (Metaphase).

عکس: دکتر «دیلن برنت» (Dr Dylan Burnette) و دکتر «جیمز هِیز» (Dr James Hayes)

مقام یازدهم

«تریکوم‌های» (Trichomes) گل آفتابگردان، ساختارهای مویی‌شکل روی سطح گیاه.

عکس: «مارک میش» (Marek Miś)

مقام دوازدهم

«سیتواسکلتونِ اکتین» (Actin Cytoskeleton) به رنگ فیروزه‌ای و شبکه‌ی آندوپلاسمی به رنگ قرمز، نمایانگر یک سلول سرطانی در مغز موش.

عکس: «هالی لیندامود» (Halli Lindamood) و «اریک ویتریول» (Eric Vitriol) 

مقام سیزدهم

«کپک لزج» (Slime Mold) گونه‌ی Arcyria major در حال آزاد کردن هاگ‌ها.

مقام چهاردهم

کوارتز با رشته‌های زیستی «گوتیت» (Goethite).

عکس: «مانفرد هایزینگ» (Manfred Heising) 

مقام پانزدهم

پروانه‌ی «ژیومتر» (Geometridae) در حال تخم‌گذاری. بیش از ۱۲۷۰ گونه از خانواده‌ی Geometridae در استرالیا شناسایی شده‌اند که شامل پروانه‌ها و شب‌پره‌هاست.

عکس: «ژانگ یو» (Zhang You)

مقام شانزدهم

کیسه‌های هاگ (Sporangia) یک سرخس، واقع بر سطح زیرین برگ‌ها، جایی که فرآیند تولیدمثل گیاه رخ می‌دهد.

عکس: «روخلیو مورنو گیل» (Rogelio Moreno Gill) 

مقام هفدهم

کک‌های آبی (Daphnia) و جلبک‌ها که هر دو برای اکوسیستم‌های زیرآبی حیاتی‌اند.

عکس: «هونگ گوو» (Hong Guo)

مقام هجدهم

روده‌ی بزرگ موش با نشانه‌گذاری فلورسانس.

عکس: «ماریوس ملن» (Marius Mählen)، «کون اوست» (Koen Oost)، «پریسکا لیبرالی» (Prisca Liberali) و «لوران گلمن» (Laurent Gelman) 

مقام نوزدهم

قارچ انگلی (Cordycipitaceae) روی مگس (Calliphoridae). خانواده‌ی Cordycipitaceae می‌تواند مگس‌ها را به حالت شبه‌زامبی درآورد و به این ترتیب به گسترش خود میان حشرات دیگر کمک کند.

عکس: «ادواردو آگوستین کاراسکو» (Eduardo Agustin Carrasco) 

مقام بیستم

«کوپه‌پود» (Copepod) دریایی، سخت‌پوستی کوچک و حیاتی در زنجیره‌ی غذایی آبزیان.

عکس: «زکری سانچز» (Zachary Sanchez)