به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، حجت الاسلام و المسلمین حسین فلاح مبارکه از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با حوزه در ساری با اشاره به نقش تاریخی امامزاده ناصرالحق در ترویج تشیع اظهار داشت: ایشان از نوادگان امام زین العابدین (ع)، از شاگردان امام هادی (ع) می باشد. ناصر کبیر، جدّ چهارم مادری سید رضی و سید مرتضی علم الهدی است و مزار مطهر ایشان در پایین بازار آمل، پایتخت علویان، محل زیارت محبان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) است.

بنابر روایت حوزه، وی افزود: این امامزاده واجب التعظیم از علمای برجسته امامیه است که ده ها تن از علمای اعلام اعلی الله مقامهم الشریف، از شیخ صدوق، نجاشی، سید رضی و سید مرتضی و شیخ طوسی، تا قهپایی، شیخ بهایی، علامه مجلسی، و شاگردش، افندی در ریاض العلماء، تا صاحب حدائق الناضرة، تا مرحوم نوری در مستدرک الوسائل، و شاگردش، شیخ عباس قمی در الکنی و الالقاب و سفینة البحار، و علامه امینی در شهداء الفضیله، تا صاحب روضات الجنات و مامقانی و سید محسن امین در اعیان الشیعه و آیت الله العظمی خویی و صاحب قاموس الرجال تا آیت الله العظمی سبحانی در طبقات الفقهاء و طبقات المتکلمین و آیت الله العظمی جوادی آملی این مفسر قرآن کریم در کتاب رجال تفسیری جلد ۷، صفحه ۲۰۶ تا ۲۵۶ و ده ها تن از دیگر علمای عظام بر بزرگی و جلالت او گواهی داده اند و بعضا بر صحت مذهب او تصریح نموده اند.

استاد حوزه علمیه گفت: با وجود چندین دلیل و مؤیدات بسیار و گواهی ده ها تن از علمای اعلام بر صحت مذهب امامزاده ناصرالحق، شیعیان زیدی به واسطه سید و متقی بودن او و مجاهده اش با طاغوت، امامزاده ناصرالحق را از امامان بزرگ خود می دانند و به عبارتی این امامزاده بزرگوار، فرصتی درخشان برای تقویت استحکام تاریخی بین محبان اهل بیت (ع) در ایران و یمن است.

وی ابراز کرد: از جمله جلوه های درخشان این مروج بزرگ تشیع، شاگردی در محضر ائمه اطهار (ع) است؛ به گونه ای که بیش از ۵۵۰ روایت به ایشان منسوب است که از جمله آنها حداقل ۵ کلام امیرالمؤمنین علی (ع) در کتاب شریف نهج البلاغه است. تأکید می کنم اگر نهج البلاغه به دست سید رضی، نوه ناصرالحق تألیف گردید، شخص امامزاده ناصرالحق نیز حداقل ۵ کلام امیرالمؤمنین علی (ع) را روایت کرده که در این کتاب شریف آمده است.

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: علامه محمودی (ره) در نهج السعاده در بیان از سند ۵ کلام امیرالمؤمنین علی(ع) در نهج البلاغه به روایت های ناصرالحق اشاره کرده که در تیسیر المطالب سید ابوطالب آملی آمده است.

خطبه ۵۰ نهج البلاغه؛ به روایت امامزاده ناصر الحق

حجت الاسلام و المسلمین فلاح مبارکه خاطرنشان کرد: در کتاب تیسیر المطالب فی أمالی أبی طالب، روایتی از امامزاده ناصرالحق می خوانیم که خطبه ۵۰ نهج البلاغه می باشد. «وَ بِهِ قَالَ: أَخْبَرَنَا أبو عَبْدِ الله مُحَمَّدُ بن زَیْد الْحُسَیْنِی رحمه الله تعالی، قَالَ: أَخْبَرَنَا النَّاصِرُ لِلْحَقِّ الْحَسَنُ بن عَلِیٍّ رَضِیَ الله تَعَالَی عَنْهُ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَخِی الْحُسَیْنُ بن عَلِیٍّ، عَنْ مُحَمَّدِ بن الوَلِیدِ، عَنْ مُحَمَّدِ ابْنِ أبی عُمَیْرٍ، عَنْ هِشَامٍ. عَنْ إِسْمَاعِیلَ الْجَعْفِی، قَالَ: قَالَ لِی أبو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بن عَلِیّ (عَلَیْهِمَا السَّلاَمُ) : خَطَبَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٌّ علیه السلام النَّاسَ بَعْدَ أَنِ اسْتَخْلَفَ بِسِتَّةِ أَیَّامٍ، فَحَمِدَ الله وَأَثْنَی عَلَیْهِ وَأَفَاضَ فِی الصَّلاةِ عَلَی رَسُولِ الله صلی الله علیه وآله وسلم، ثُمَّ قَالَ:

أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا مَبْدَأُ وُقُوعِ الفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ وَأَحْکَامٌ تُبْتَدَعُ، یُخَالَفُ فِیهَا کِتَابُ الله تَعَالَی یَتَوَلَّی فِیهِ رِجَالاٌ فَلَوْ أَنَّ الْحَقَّ خَلُصَ لَمْ یَکُنِ اخْتِلافٌ وَلَوْ أَنَّ البَاطِلَ خَلُصَ لَمْ یَخَفْ عَلَی ذِی حِجَی، وَلَکِنْ یُؤْخَذُ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ وَمِنْ هَذَا ضِغْثٌ فَیُمْزَجَانِ فَیَمْتَزِجَانِ هُنَالِکَ، اسْتَحْوَذَ الشَّیْطَانُ عَلَی أَوْلِیَائِهِ دُونَ الَّذِینَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَ الله الْحُسْنَی، الیَوْمَ عَمَلٌ وَلاَ ثَوَابٌ، وَغَدًا ثَوَابٌ وَلاَ عَمَلٌ، کُونُوا مَفَاتَیْح الهُدَی؛ بِنَا نَفَی الله رَبَقَ الذُّلِّ عَنْ أَعْنَاقِکُمْ، وَبِنَا یَفْتَحُ وَیَخْتِمُ لا بِکُمْ.

وَاللهِ أَیُّهَا النَّاسُ لَقَدْ أَدْرَکْتُ أَقْوَاماً کَانُوا یَبِیتُونَ سُجَّداً لِلَّهِ وَقِیَاماً کَانَ صَرِیرُ النَّارِ فِی آذَانِهِمْ، إِذَا ذَکَرُوا الله مَادُوا کَمَا تَمِیدُ الشَّجَرَةُ فِی یَوْمِ الرِّیحِ العَاصِفِ.

أَیُّهَا النَّاسُ إنَّ الله حَدَّ حُدُوداً فَلا تَعْتَدُوهَا، وَفَرَضَ فُرُوضاً فَلا تَنْقُصُوهَا، وَأَمْسَکَ عَنْ أَشْیَاءَ لَمْ یُمْسَکْ عَنْهَا نِسْیَاناً بِلْ رَحْمَةً مِنَ الله لَکُمْ فَاقْبَلُوهَا وَلاَ تَکْلَّفُوهَا، حَلالٌ بَیِّنٌ وَحَرَامٌ بَیِّنٌ وَشُبُهَاتٌ بَیْنَ ذَلِکَ، فَمَنْ تَرَکَ مَا اشْتَبَهَ عَلَیْهِ فَهُوَ لِمَا اسْتَبَانَ لَهُ أَتْرَکَ، وَالْمَعَاصِی حِمَی الله فَمَنْ رَتَعَ حَوْلَهَا یُوشِکُ أَنْ یُوَاقِعَهَا.» (تیسیر المطالب فی أمالی أبی طالب، ص: ۲۷۱)

وی ابراز کرد: این روایت بسیار گرانبها علاوه بر اینکه در خطبه ۵۰ نهج البلاغه می بینیم؛ در دیگر منابع نیز ذکر گردیده است؛ از جمله الأصول الستة عشر (ط - دار الشبستری)؛ ص۲۵؛ المحاسن؛ ج‌ ۱؛ ص ۲۰۸؛ الکافی (ط - الإسلامیة)؛ ج ‌۱؛ ص ۵۴؛ مشکاة الأنوار فی غرر الأخبار؛ ص۲۴۷؛ الفصول المهمة فی أصول الأئمة (تکملة الوسائل)؛ ج‌ ۱؛ ص ۵۲۹؛ إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات؛ ج‌ ۱؛ ص ۸۷؛ مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول؛ ج‌ ۱؛ ص ۱۸۵.

خطبه ۱۰۳ نهج البلاغه، به روایت امامزاده ناصرالحق

استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: در کتاب تیسیر المطالب فی أمالی أبی طالب آملی می خوانیم: «وَ بِهِ قَالَ: حَدَّثَنَا أبو أَحْمَد مُحَمَّدُ بن عَلِی الْعَبْدَکِی، قَالَ: حَدَّثَنَا أبو بَکْرٍ مُحَمَّدُ بن یَزْدَاذَ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بن أبی سَهْلٍ وَیَعْقُوبُ بن إِسْحَاقَ، قَالاَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بن عَمْرٍو قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَارِثُ عَنْ عَلِیِّ بن هَاْشِم. عَنْ عُدَیِّ بن ثَابِتٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: سَمِعَ عَلِیٌّ علیه السلام رَجُلاً یَذُمُّ الدُّنْیَا مُطْنِباً وَذَکَرَ الْحَدِیثَ إِلَی الْمَوْضِعِ الَّذِی انْتَهَتْ إلَیْهِ رُوَایَةِ النَّاصِرِ لِلْحَقِّ علیه السلام عَلَی نَسَقِ حَدِیثِهِ وَلَمْ یُخَالِفُهْ إلاّ فِی أَحْرُفٍ یَسِیرَةٍ.

وَ زَادَ فِیهِ: ثُمَّ التَفَتَ إِلَی أَصْحَابِهِ، فَقَالَ: عِبَادَ الله انْظُرُوا إِلَی الدُّنْیَا نَظَرَ الزَّاهِدِینَ فِیهَا، فَإنَّها وَاللهِ عَنْ قَلِیلٍ تُزِیلُ الثَّاوِیَ السَّاکِنَ، وَتَفْجَعُ الْمُتْرَفَ الآمِنَ، لاَ یَرْجِعُ مَا تَوَلَّی مِنْهَا فَأَدْبَرَ، وَلاَ یَدْرِی مَا هُوَ آتٍ مِنْهَا فَیَنْتَظِرُ، سُرُورُهَا مَشُوبٌ بِالْحُزْنِ، وَاخِرُ الْحَیَاةِ فِیهَا إِلَی الضَّعْفِ وَالْوَهَنِ، فَلا یَغُرَّنَّکُمْ کَثْرَةَ مَا یُعْجِبُکُمْ فِیهَا لِقِلَّةِ مَا یَصْحُبُکُمْ مِنْهَا، رَحِمَ الله عَبْداً تَفَکَّرَ فَاعْتَبَرَ، وَأَبْصَرَ فَازْدَجَرَ، وَعَایَنَ إدْبَارَ مَا أدْبَرَ، وَحُضُورَ مَا حَضَرَ، فَکَأَنَّ مَا هُوَ کَائِنٌ مِنَ الدُّنْیَا عَنْ قَلِیلٍ لَمْ یَکُنْ، وَکَأَنَّ مَا هُوَ کَائِنٌ مِنَ الآخِرَةِ لَمْ یَزَلْ وَکُلُّ مَا هُوَ آتٍ آتِ» (تیسیر المطالب فی أمالی أبی طالب؛ ص: ۵۰۷)

وی ادامه داد: این روایت را در خطبه ۱۰۳ نهج البلاغه امیرالمؤمنین علی(ع) می‌خوانیم؛ آنجا که حضرت (ع) در خطبه ای تحت عنوان «فی التزهید فی الدنیا» می فرماید: «أَیُّهَا النَّاسُ انْظُرُوا إِلَی الدُّنْیَا نَظَرَ الزَّاهِدِینَ فِیهَا الصَّادِفِینَ عَنْهَا فَإِنَّهَا وَ اللَّهِ عَمَّا قَلِیلٍ تُزِیلُ الثَّاوِیَ السَّاکِنَ وَ تَفْجَعُ الْمُتْرَفَ‌ الآْمِنَ لَا یَرْجِعُ مَا تَوَلَّی مِنْهَا فَأَدْبَرَ وَ لَا یُدْرَی مَا هُوَ آتٍ‌ مِنْهَا [فَیُنْتَظَرُ] فَیُنْتَظَرَ سُرُورُهَا مَشُوبٌ‌ بِالْحُزْنِ‌ وَ جَلَدُ الرِّجَالِ فِیهَا إِلَی الضَّعْفِ وَ الْوَهْنِ‌ فَلَا یَغُرَّنَّکُمْ کَثْرَةُ مَا یُعْجِبُکُمْ فِیهَا لِقِلَّةِ مَا یَصْحَبُکُمْ مِنْهَا رَحِمَ اللَّهُ امْرَأً تَفَکَّرَ فَاعْتَبَرَ وَ اعْتَبَرَ فَأَبْصَرَ فَکَأَنَّ مَا هُوَ کَائِنٌ مِنَ الدُّنْیَا عَنْ قَلِیلٍ لَمْ یَکُنْ وَ کَأَنَّ مَا هُوَ کَائِنٌ مِنَ الْآخِرَةِ عَمَّا قَلِیلٍ لَمْ یَزَلْ وَ کُلُّ مَعْدُودٍ مُنْقَضٍ وَ کُلُّ مُتَوَقَّعٍ آتٍ وَ کُلُّ آتٍ قَرِیبٌ دَان»

حکمت ۱۳۱ نهج البلاغه، به روایت امامزاده ناصرالحق

حجت الاسلام و المسلمین فلاح مبارکه اظهار کرد: سید ابوطالب آملی در تیسیر المطالب از امامزاده ناصرالحق روایت می کند: «وَ بِهِ قَالَ: أَخْبَرَنَا أبو الْحُسَیْنِ عَلِیُّ بن إِسْمَاعِیلَ الفَقِیهُ رحمه الله تعالی، قَالَ: أَخْبَرَنَا النَّاصِرُ لِلْحَقِّ الْحَسَنُ بن عَلِیٍّ رَضِیَ الله تَعَالَی عَنْهُ، قَالَ: أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بن عَلِیِّ بن خَلَفٍ قَالَ: حَدَّثَنَا حَمْدُ بن عَبْدِ الله بن مُحَمَّد بن رَبِیعَةَ القُرَشِی، عَنْ یَحْیَی بن عَبْدِ الله بن الْحَسَنِ. عَنْ جَعْفَرِ بن مُحَمَّدٍ، عَنْ أَبِیهِ، عَنْ جَدِّهِ، عَنْ أَبِیهِ أَنَّ عَلِیًّا علیه السلام سَمِعَ رَجُلاً یَذُمُّ الدُّنْیَا فَأَطْنَبَ فِی ذَمِّهَا فَصَرَخَ بِهِ عَلِیٌّ علیه السلام، فَقَالَ: هَلُمَّ أَیُّهَا الذَّامُّ لِلدُّنْیَا فَلَمَّا أَتَاهُ، قَالَ لَهُ عَلِیٌّ علیه السلام:

أَیُّهَا الذُّامُّ لِلدُّنْیَا وَیْحَکَ لِمَ تَذُمَّهَا أَنْتَ الْمُجْتَرِمُ عَلَیْهَا أَمْ هِیَ الْمُجْتَرِمَةُ عَلَیْکَ!؟

فَقَالَ: بَلْ أَنَا الْمُجْتَرِمُ عَلَیْهَا یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ،

قَالَ: وَیْحَکَ فِیمَ تَذُمُّهَا أَلَیْسَتْ مَنْزِلَ صِدْقٍ لِمَنْ صَدَقَهَا، وَدَارَ غِنَاءٍ لِمَنْ تَزَوَّدَ مِنْهَا، وَدَارَ عَاقِبَةٍ لِمَنْ فَهِمَ عَنْهَا مَسْجِدَ أَحِبَّاءِ الله عَزَّ وَجَلَّ وَمَهْبَطَ وَحْیِهِ وَمُصَلَّی مَلائِکَتِهِ وَمَتْجَرَ أَوْلِیَائِهِ، اکْتَسَبُوا فِیهَا الرَّحْمَةَ، وَرَبِحُوا فِیهَا الْجَنَّةَ، فَمَنْ ذَا یَذُمُّهَا وَقَدْ آذَنَتْ بِبَیِّنِهَا، وَنَادَتْ بِانْقِطَاعِهَا، وَمَثَّلَتْ بِبَلائِهَا البَلاءَ، وَشَوَّقَتْ بِسُرُورِهَا إِلَی الشُّرُورِ، رَاحَتْ بِفَجِیعَةٍ، وَابْتَکَرَتْ بِعَافِیَةٍ، بِتَحْذِیرٍ وَتَرْغِیبٍ وَتَخْوِیفٍ، فَذَمَّهَا رِجَالٌ غَدَاةَ النَّدَامَةِ حَدَّثَتْهُمْ فَلَمْ یُصَدِّقُوا، وَذَکَّرَتْهُمْ فَلَمْ یَذْکُرُوا، وَحَمِدَهَا آخَرُونَ ذَکَّرَتْهُمْ فَذَکَرُوا، وَحَدَّثَتْهُمْ فَصَدَّقُوا.

فَأَیُّهَا الذَّامُ لِلدُّنْیَا، الْمُغْتَرُّ بِتَغْرِیرِهَا مَتَی اسْتَذَمَّتْ إِلَیْکَ، بَلْ مَتَی غَرَّتْکَ!؟ أَبِمَضَاجِعِ آبَائِکَ مِنَ البَلاءِ، أَمْ بِمَصَارِعِ أُمَّهَاتِکَ تَحْتَ الثَّرَی!؟ کَمْ عَلَّلْتَ بِیَدَیْکَ، وَکَمْ مَرَّضْتَ بِکَفَّیْکَ، تَلْتِمْسُ لَهُ الشِّفَاءَ، وَتَسْتَوْصِفُ لَهُ الأَطِبَّاءَ!؟ لَمْ تَنْفَعْهُ شَفَاعَتُکَ، وَلَمْ تُغْنِ عَنْهُ طِلْبَتُکَ، مُثِّلَتْ لَکَ -وَیْحَکَ- الدُّنْیَا بِمَضْجَعَةِ مَضْجَعَکَ، حِینَ لاَ یُغْنِی بُکَاؤُکَ، وَلاَ یَنْفَعُ أَحِبَّاؤُکَ.» (تیسیر المطالب فی أمالی أبی طالب؛ ص: ۵۰۶)

استاد حوزه علمیه قم بیان کرد: در کتاب نهج البلاغه، حکمت ۱۳۱ هم همین روایت آمده، چه اینکه در دیگر منابع هم آمده است؛ از جمله الزهد؛ ص ۴۷؛ خصائص الأئمة (ع) (خصائص أمیر المؤمنین (ع)؛ ص ۱۰۲؛ نزهة الناظر و تنبیه الخاطر؛ ص ۶۶؛ الأمالی (للطوسی)، ص ۵۹۴؛ روضة الواعظین و بصیرة المتعظین (ط - القدیمة)؛ ج ‌۲؛ ص ۴۴۱؛ کشف الیقین فی فضائل أمیر المؤمنین (ع)؛ ص۱۸۰؛ بحار الأنوار؛ ج ‌۷۰؛ ص ۱۲۵ و ص ۱۲۹.

حکمت ۱۴۷ نهج البلاغه؛ به روایت امامزاده ناصرالحق

استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: در کتاب «تیسیر المطالب فی أمالی أبی طالب» می خوانیم: «وَبِهِ قَالَ: أَخْبَرَنَا أبو عَبْدِ الله مُحَمَّدُ بن زَیْدٍ الْحُسَیْنِی رحمه الله تعالی، قَالَ: أَخْبَرَنَا النَّاصِرُ لِلْحَقِّ الْحَسَنُ بن عَلِیّ رَضِیَ الله تَعَالَی عَنْهُ، قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بن عَلِیِّ بن خَلَفٍ العَطَّارُ، قَالَ: حَدَّثَنَا عِیسَی بن الْحَسَنِ بن عِیسَی بن زَیْدٍ، عَنْ إِسْحَاقَ بن إبْرَاهِیمَ الْکُوفِی، عَنِ الکَلْبِی، عَنْ أبی صَالِحٍ.

عَنْ کُمَیْلِ بن زِیَادِ النَّخَعِی، قَالَ: أَخَذَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ بن أبی طَالِبٍ رَضِیَ الله تَعَالَی عَنْهُ بِیَدِی وَأَخْرَجَنِی إِلَی الْجَبَّانَةِ فَلَمَّا أَصْحَرَ تَنَفَّسَ الصُّعَدَاءَ ثُمَّ قَالَ: (یَا کُمَیْلُ بن زِیَادٍ! إنَّ هَذِهِ القُلُوبَ أَوْعِیَةٌ وَخَیْرُهَا أَوْعَاهَا فَاحْفَظْ مِنِّی مَا أَقُولُ لَکَ. النَّاسُ ثَلاثَةٌ:

فَعَالِمٌ رَبَّانِیٌّ، وَمُتَعَلِّمٌ عَلَی سَبِیلِ نَجَاةٍ، وَهَمَجٌ رُعَاعٌ أَتْبَاعُ کُلِّ نَاعِقٍ لَمْ یَسْتَضِیئُوا بِنُورِ العِلْمِ، وَلَمْ یَلْجَأُوا إِلَی رُکْنٍ وَثِیقٍ.

یَا کُمَیْلُ بن زِیَادٍ، العِلْمُ خَیْرٌ مِنَ الْمَالِ، العِلْمُ یَحْرُسُکَ وَالْمَالَ تَحْرُسُهُ، وَالْمَالُ تَنْقُصُهُ النَّفَقَةُ، وَالعِلْمُ یَزْکُو عَلَی الإنْفَاقِ، وَالعِلْمُ حَاکِمٌ وَالْمَالُ مَحْکُومٌ عَلَیْهِ.

مَاتَ خُزَّانُ الأَمْوَالِ وَالْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِیَ الدَّهْرُ، أَعْیَانُهُمْ مَفْقُودَةٌ، وَأَمْثَالُهُمْ فِی القُلُوبِ مَوْجُودَةٌ، هَاه هَاه إنَّ هَاهُنَا عِلْماً جمَّاً -وَأَوَمَأَ بِیَدِهِ إِلَی صَدْرِهِ- لَوْ أَصَبْتُ لَهُ حَمَلَةً، بَلْ أَصَبْتُ لَهُ لَقِناً غَیْرَ مَأْمُونٍ مُسْتَعْمِلاً آلَةَ الدِّینِ لِلدُّنْیَا یَسْتَظْهِرُ بِحُجَجِ الله عَلَی خَلْقِهِ وَبِنِعَمِهِ عَلَی عِبَادِهِ، أَوْ مُنْقَاداً لِلشَّکِّ یَنْقَدِحُ الشَّکُّ فِی قَلْبِهِ بِأَوَّلِ عَارِضٍ مِنْ شُبْهَةٍ، لاذَا وَلاَ ذَاکَ أَقَمْنَ، أَوْ مَنْهُوماً بِاللَّذَّاتِ، سَلِسَ القِیَادِ للشَّهَوَاتِ، أَوْ مُغْرَماً بِالْجَمْعِ وَالادِّخَارِ لَیْسَا مِنْ رُعَاةِ الدِّینِ، أَقْرَبُ شِبْهاً بِهِمَا الأَنْعَامُ السَّائِمَةُ، کَذَلِکَ العِلْمُ یَمُوتُ بِمَوْتِ صَاحِبِهِ، اللَّهُمَّ بَلَی لاَ تَخْلُو الأَرْضُ مِنْ قَائِمٍ بِحُجَّةٍ کَیْلا تُبْطَلُ حُجَجُ الله وَبَیِّنَاتِهِ أَوْلَئِکَ الأَقَلُّونَ عَدَداً الأَعْظَمُونَ عِنْدَ الله قَدْراً، بِهِمْ یَدْفَعُ الله عَنْ حُجَجِهِ حَتَّی یَرُدُّوهَا إِلَی نُظَرَائِهِمْ وَیَزْرَعُوهَا فِی قُلُوبِ أَشْبَاهِهِمْ، هَجَمَ بِهِمُ العِلْمُ عَلَی حَقِیقَةِ الأَمْرِ فَاسْتَلانُوا مَا اسْتَوْعَرَهُ الْمُتْرَفُونَ، وَأَنِسُوا بِمَا اسْتَوْحَشَ مِنْهُ الْجَاهِلُونَ، صَحِبُوا الدٌّنْیَا بِأَبْدَانٍ أَرْوَاحُهَا مُعَلَّقَةٌ بِالْمَحَلِّ الأَعْلَی، أَوْلَئِکَ خُلَفَاءُ الله فِی أَرْضِهِ وَالدُّعَاةُ إِلَی دِینِهِ، هَاه هَاه شَوْقاً إِلَی رُؤْیَتِهِمْ وَأَسْتَغْفِرُ الله لِی وَلَکَ. إذَا شِئْتَ فَقُمْ»

وی تأکید کرد: همین روایت را در حکمت ۱۴۷ نهج البلاغه می خوانیم؛ چه اینکه این روایت در دیگر منابع، از جمله الغارات؛ ج ‌۱؛ ص ۸۹ و ۱۴۷؛ و ج‌ ۲؛ ص ۹۴۴؛ تحف العقول، ص ۱۶۹؛ کمال الدین و تمام النعمة؛ ج ‌۱؛ ص ۲۸۹؛ خصائص الأئمة (ع) (خصائص أمیر المؤمنین (ع)؛ ص ۱۰۵؛ الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد؛ ج ‌۱؛ ص ۲۲۷؛ الأمالی (للمفید)؛ ص۲۴۷؛ نزهة الناظر و تنبیه الخاطر؛ ص ۵۶؛ الأمالی (للطوسی)؛ ص۲۰؛ روضة الواعظین و بصیرة المتعظین؛ ج‌۱؛ ص ۱۰؛ عیون الحکم و المواعظ (للیثی)؛ ص۱۵۰؛ کشف الیقین فی فضائل أمیر المؤمنین علی علیه السلام؛ النص؛ ص۱۸۴ ذکر شده است.

حکمت ۴۴۴ نهج البلاغه، به روایت امامزاده ناصرالحق

حجت الاسلام و المسلمین فلاح مبارکه اظهار کرد: در تیسیر المطالب سید ابوطالب آملی می خوانیم که امامزاده ناصرالحق از امیرالمؤمنین علی (ع) روایت می کند: «وَ بِهِ قَالَ حَکَی الْقَاضِی أبو عَبْدِ الله الْوَلِیدِی فِی کِتَابِ الأَلْفَاظِ، عَنِ النَّاصِرِ لِلْحَقِّ الْحَسَنِ بن عَلِیٍّ علیه السلام، قَالَ: سَمِعْتُهُ یَقُولُ: کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٌّ (ع)، یَقُولُ فِی خُطْبَتِهِ: قَلِیلٌ مَدُومٌ عَلَیْهِ خَیْرٌ مِنْ کَثِیرٍ مَمْلُولٌ مِنْهُ، إِذَا أَضَرَّتِ النَّوَافِلُ بِالْفَرِیضَةِ فَارْفُضُوهَا، قَالَ: وَسَمِعْتُهُ -یَعْنِی النَّاصِرَ علیه السلام-، یَقُولُ وُیَرَدِّدُ هَذَا کَثِیراً: مَنْ أَخَافَکَ حَتَّی یَطْرَحَکَ فِی الأَمْنِ خَیْرٌ مِمَّنْ أَمَّنَکَ حَتَّی یَطْرَحَکَ فِی الْخَوْفِ» (تیسیر المطالب فی أمالی أبی طالب؛ ص: ۴۳۷)

وی یادآور شد: این روایت زیبا را در حکمت ۴۴۴ اینچنین می خوانیم: «وَ قَالَ ع: قَلِیلٌ‌ مَدُومٌ‌ عَلَیْهِ‌ خَیْرٌ مِنْ کَثِیرٍ مَمْلُولٍ مِنْه» این روایت را در دیگر منابع هم می توان دید؛ از جمله مجموعة ورام؛ ج‌ ۱؛ ص ۶۳؛ وسائل الشیعة؛ ج‌۱؛ ص۱۱۸؛ و بحار الأنوار؛ ج‌ ۶۸؛ ص ۲۱۸.