مطابق قانون و اصول حاکم بر ارتباطات و روابط سازمانی، هر اقدامی که شائبه ایجاد کند یا سلامت سازوکارها را زیر سؤال ببرد، عملی ناپسند و مذموم تلقی می‌شود.
ازاین‌رو، هرچه فرآیندها و مکانیزم‌های تصمیم‌گیری شفاف‌تر و عادلانه‌تر باشند و دسترسی‌ها برای همه افراد به یک میزان فراهم شود، بیشتر مورد تأکید قانونگذار در کشور ماست.
با وجود این، همچون بسیاری از موارد دیگر، اجرای چنین سیاست‌هایی نیز گاه با بدسلیقگی یا حتی سوءاستفاده همراه می‌شود. به نظر من، شایسته بود دولت فعلی این بخشنامه را از همان آغاز کار صادر می‌کرد. زیرا در سال‌های اخیر موارد متعددی از انتصابات وجود داشته که حواشی رسانه‌ای و ابهام‌هایی را به دنبال داشته است.
البته هدف، صدور قضاوت درباره صحت یا سقم این موارد نیست، اما به هر حال روند طبیعی و اداری در برخی از این انتصابات رعایت نشده است.
به همین دلیل، هرچند بخشنامه جدید اقدامی مثبت محسوب می‌شود، اما می‌توان آن را قدری دیرهنگام دانست.
افزون بر این، باید توجه داشت که همواره فاصله‌ای میان قوانین مصوب و اجرای آنها در دستگاه‌های مختلف و حتی مجلس مشاهده می‌شود؛ گاه دخالت‌ها و عزل و نصب‌های مبتنی بر روابط شخصی نه بر ضوابط قانونی، مانع تحقق کامل این اصول می‌شود.
وزیر فرهنگ و ارشاد دولت سیزدهم
منبع: روزنامه ایران ۴ آبان ۱۴۰۴