به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران با معرفی فیلمسازان برگزیده به کار خود پایان داد. شاید مهم‌ترین ویژگی این رویداد سینمایی حضور فیلمسازان جوان و پرانگیزه با ایده‌های جذاب است که توجه مخاطبان و منتقدان را به خود جلب می‌کند.
دانیال نوروش یکی از این فیلمسازان جوان است که امسال با فیلم کوتاه «دچار» در بخش مسابقه سینمای ایران (بخش داستانی) حضور داشت. او البته برای مخاطبان سینما و تلویزیون چهره‌ای آشناست چراکه کار بازیگری را از سنین کودکی آغاز کرده و تجربه ایفای نقش در آثاری همچون فیلم‌های سینمایی «پابرهنه در بهشت»، «آزادراه»، «آتابای» و «موقعهیت مهدی» و سریال‌های «مومو و می‌می»، «سرزمین مادری»، «سلام آقای مدیر» و «افعی تهران» را در کارنامه خود دارد.
این بازیگر ۲۷ ساله به ویژه در فیلم «آتابای» به کارگردانی نیکی کریمی توانست در نقش «آیدین» همپای هادی حجازی‌فر بازی قابل‌توجهی را از خود ارائه داده و نگاه منتقدان و مخاطبان را به خود معطوف کند. نوروش در کنار بازیگری، به شکل جدی فیلمسازی را هم دنبال می‌کند. او پیش از فیلم «دچار»، دو فیلم کوتاه «مایکل، میکل، میکاییل» و «کورتیزول» را هم کارگردانی کرده بود.
بیشتر بخوانید:
عروس قنات به ایرانمال آمد +فیلم
روایتی سینمایی از برخورد با خفت‌گیران خیابانی +فیلم
حمایت از فیلم کوتاه و جوانان فیلمساز، پشتوانه‌ای برای آینده سینما +فیلم
در خلاصه داستان «دچار» آمده است: «صمد» روحانی جوان پیش‌تر یک داستان عاشقانه را پشت سر گذاشته است. او امروز درگیر افسردگی است و به پیشنهاد روانشناسش تصمیم می‌گیرد سراغ فردی که دوستش داشته برود و خشم خود را نسبت به او بروز دهد.
در این فیلم ۱۵ دقیقه‌ای که فیلمنامه آن هم به قلم دانیال نوروش به نگارش درآمده، بازیگرانی همچون امیراحمد قزوینی، مجیدآقاکریمی، علی تاریمی و نگار شاه‌محمدی ایفای نقش می‌کنند.
در همین ارتباط، دانیال نوروش در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری آنا عنوان کرد: پیش از «دچار» دو فیلم کوتاه تجربی دیگر هم ساخته‌ام، امّا از حیث گستردگی کار و روند تولید، این فیلم اولین فیلم جدی من محسوب می‌شود.
یک درام با چاشنی روان‌شناسی
وی در پاسخ به این پرسش که آیا نگران حساسیت سوژه فیلم و تأثیر آن بر شیوه پرداختن به آن بوده یا نه نیز گفت: راستش خیلی به این موضوع فکر نکردم. بیشتر روی این نکته تمرکز داشتم که چه مسئله‌ای درگیرم می‌کند. به هر حال وقتی فیلمساز درگیر موضوعی می‌شود، آن را در ذهنش پرورش می‌دهد و در نهایت آن مسئله به درجه‌ای می‌رسد که می‌تواند در قالب فیلمنامه اجرا شود؛ به نوعی خودِ آن سوژه می‌گوید که دیگر باید ساخته شود.
نوروش افزود: «دچار» را نمی‌توان صرفاً یک فیلم اجتماعی یا روانشناسانه قلمداد کرد. شاید بهتر این باشد که آن را یک درام با چاشنی روان‌شناسی دانست. به هر حال فیلم روان‌شناختی ویژگی‌های خاص خود را دارد و خیلی جدی‌تر به مفاهیم روانشناسانه نگاه می‌کند، امّا دچار بیشتر وجوه دراماتیک دارد و درگیری‌های روحی فردی را روایت می‌کند که حالا متعلق به یک صنف یا قشر اجتماعی خاص است.
کارگردان فیلم «دچار» درباره این که چرا شخصیت فیلم خود را یک روحانی جوان قرار داده است نیز گفت: دلیل خاصی نداشت و این گونه نبود که مثلاً در زندگی شخصی خودم نمونه مرتبطی را دیده باشم. فقط به این نتیجه رسیم که اگر این شخصیت روحانی باشد بستر مناسب‌تری برای بیان بحران روحی فراهم می‌کند. هر لباسی برای هر قشری ویژگی‌های خاصی تعریف می‌کند.به هرحال تعلق این فرد به قشر روحانی و داشتن لباس و ویژگی‌های رفتاری مرتبط با این صنف، محدودیت‌هایی را به وجود می‌آورد. مسئله اصلی برای من ارتباط این محدودیت‌ها با بحرانی بود که شخصیت فیلم درگیرش بود.
«دچار» یک اثر انسانی است نه ایدئولوژیک
وی اظهار کرد: تلاش کردم تا داستان فیلم رنگ و بوی ایدئولوژیک نگیرد و یک کار انسانی باشد. «صمد» شخصیتی است که افسردگی دارد و شرایطی که دارد هم محدودیت‌هایی برایش ایجاد می‌کند که باید راهی برای رفع ان‌ها پیدا کند.
نوروش درباره انتخاب گروه بازیگران فیلم هم گفت: با آقای قزوینی در «افعی تهران» همبازی بودم. آقای آقاکریمی هم بازیگر باتجربه و کاربلدی است و هردو انتخاب‌های اول من بودند که منت گذاشتند و سر این کار آمدند. خانم شاه‌محمدی هم اولین تجربه بازی در فیلم کوتاه را پشت سر گذاشتند که به نظر من بسیار خوب و قابل قبول بود.
لازم به یادآوری است، چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران با شعار «خِردمحوری و اندیشه‌ورزی» از ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۴ در پردیس سینمایی ایرانمال برگزار شد. در این دوره، فیلم‌های کوتاه کمتر از ۳۰ دقیقه در بخش‌های سینمای ایران و بین‌الملل در گونه‌های داستانی، مستند، پویانمایی و تجربی به رقابت پرداختند.
انتهای پیام/