برترین‌ها: «تک‌گویی‌های زنانه» به نویسندگی افشین هاشمی و با بازی مونا فرجاد، یک تجربه متفاوت در عرصه اجراهای تک‌نفره است.
این مجموعه ۳۲ قسمتی، ترکیبی از نبوغ بازیگری و روایت‌های زنانه است که دید تازه‌ای به زبان و فرهنگ ایرانی ارائه می‌دهد.
در این مجموعه، هر قسمت به یکی از حروف الفبا اختصاص دارد و فرجاد با ظرافت طنز و دقت در جزئیات، واژگان و اصطلاحات عامیانه و فرهنگی را که طی سال‌ها در زبان مردم شکل گرفته‌اند، معرفی و بازخوانی می‌کند.
از اصطلاحات خنده‌دار و تند گرفته تا کنایه‌های تیز و پر معنی، «تک‌گویی‌های زنانه» دریچه‌ای تازه به دنیای زبان و هویت زنانه در فرهنگ ایرانی است.
- سوسگی: نام یکی از گذرهای قدیمی و معروف تهران
- سوسه: شائبه‌ی دروغ
- سرشاخ: اصطلاحی آمده از کشتی به معنی درگیر شدن
- صلواتی‌کش: مفت‌کش
- سورچرونی: لذت بردن
- صفاسیتی: شهر لذت!
- سوروسات: وسایل مهمانی
- سگ‌خور: چیز نفله‌شده بر خلاف میل صاحبش
- سرسبک کردن: کنایه از قضای حاجت
- به این سوی سلمان: مانندِ به این سوی چراغ، نوعی قسم
- سوگلی: محبوب و مطلوب
- سوزنک: سوزاک، بیماری جنسی
- سیاسوله: همان سیاه‌سوخته با جنبه‌ی مزاح
- سینه‌کفتری: صفتِ مردانی که سینه را بیش از حد معمول جلو می‌دهند
- سیت و سماغی: زبروزرنگ
- سوتی: خطا
- سگ‌محلی:محل نگذاشتن
- سوبله چوبله: سه چهار برابر
- سُرومُر: تندرست و سالم
- سزی‌دزدی: سرقتی قبیح‌تر از دزدی
- سربه‌راه: نجیب و مطیع
- سنگ رو یخ: خیت شدن
- سور زدن: از اصطلاحاتِ پاسور برای بردن
- سیخال‌مد: آدم شیک و نونوار
- سیرمونی: سیر شدن
- سوت و کور: خالی از شادی
- حسن دله: کنایه از آدم هرزه
