شناسهٔ خبر: 75493236 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: آنا | لینک خبر

آنا گزارش می دهد

سهیلی قشم؛ روستای سبز خلیج فارس که جهان را شگفت‌زده کرد

در غرب جزیره قشم، جایی که آفتاب روی آب‌های نیلگون خلیج فارس می‌تابد و باد‌های ملایم درختان حرا را به رقص درمی‌آورد، روستای سهیلی واقع شده است. روستایی که این روز‌ها به ثبت جهانی رسیده و نامش در فهرست بهترین روستا‌های گردشگری جهان قرار گرفته است.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا،  در غرب جزیره قشم، جایی که آفتاب روی آب‌های نیلگون خلیج فارس می‌تابد و باد‌های ملایم درختان حرا را به رقص درمی‌آورد، روستای سهیلی واقع شده است. روستایی که این روز‌ها به ثبت جهانی رسیده و نامش در فهرست بهترین روستا‌های گردشگری جهان قرار گرفته است. اما سهیلی چیزی فراتر از یک مقصد گردشگری است؛ جایی که زندگی، طبیعت و فرهنگ در هم تنیده شده‌اند و هر گوشه آن داستانی برای گفتن دارد.

تاریخچه

سهیلی، دهکده‌ای کوچک با ریشه‌های تاریخی عمیق، از دیرباز محل سکونت صیادان و کشاورزان جزیره بوده است. مردم این روستا با تجربه‌ی نسل‌ها در تعامل با طبیعت، توانسته‌اند یک زندگی ساده، اما پرمعنا بسازند. خانه‌های کم‌ارتفاع با دیوار‌های گلی و سقف‌های نی‌پوش، همچنان یادآور گذشته‌اند و در عین حال، بسیاری از آنها به اقامتگاه‌های بوم‌گردی تبدیل شده‌اند تا گردشگران نیز بتوانند زندگی واقعی اهالی را تجربه کنند.

زندگی روزمره در سهیلی

صبح‌ها با صدای پرندگان و گاه آواز مرغابی‌ها آغاز می‌شود. زنان روستا به جمع‌آوری صدف و جلبک‌های دریایی مشغولند و در کنار آن، صنایع دستی مانند سبد و حصیر می‌بافند. مردان به قایق‌سواری و هدایت تور‌های گردشگری مشغولند و جوانان با مهارت راهنمایی گردشگران و اجرای برنامه‌های تفریحی، نقش مهمی در اقتصاد محلی دارند.

یکی از اهالی می‌گوید: ما یاد گرفته‌ایم که برای آینده خود و طبیعت، با گردشگری زندگی کنیم نه با آسیب به محیط. 

این جمله خلاصه‌ای از فلسفه زندگی در سهیلی است؛ همزیستی انسان و طبیعت، به گونه‌ای که هم درآمد ایجاد شود و هم محیط زیست حفظ شود.

جاذبه‌های طبیعی و تجربه گردشگری

جنگل‌های حرا: جنگل‌هایی که به عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره جهانی شناخته می‌شوند، زیستگاه پرندگان مهاجر و دلفین‌های دریایی‌اند. گردشگران می‌توانند با قایق‌های سنتی در میان درختان شناور حرکت کنند و شاهد زیبایی طبیعی این اکوسیستم باشند.

سواحل و تالاب‌ها: بازدید از تالاب‌های سهیلی با قایق‌های کم‌صدا، تجربه‌ای آرام و متفاوت است. ماهیگیران محلی در طول مسیر، داستان‌های خود از زندگی در دریا و ارتباط با طبیعت را برای گردشگران تعریف می‌کنند.

صنایع دستی و بازارچه‌های محلی: زنان روستا، سبد، حصیر و زیورآلات سنتی می‌بافند. بازارچه‌ها نه تنها محلی برای خرید هستند، بلکه فرصتی برای گردشگران تا فرهنگ و مهارت‌های مردم محلی را درک کنند.

غذا‌های سنتی و دریایی: غذا‌های تازه دریایی و خوراک‌های محلی، مانند ماهی کبابی با ادویه‌های جنوب و غذا‌های گیاهی از نخلستان‌ها، تجربه‌ای اصیل از طعم زندگی در جنوب ایران ارائه می‌دهند.

فعالیت‌های فرهنگی و تفریحی: شب‌ها برنامه‌های ستاره‌نگری، موسیقی محلی و نمایش‌های کوتاه از آیین‌های جنوب ایران برگزار می‌شود. گردشگران می‌توانند در کنار مردم روستا به اجرای آیین‌ها بپیوندند و فرهنگ آنها را از نزدیک لمس کنند.

توسعه پایدار و نقش جامعه محلی

ثبت جهانی سهیلی باعث رونق اقتصادی و ایجاد فرصت‌های شغلی برای اهالی میشود. مشارکت مستقیم مردم در گردشگری، از مدیریت اقامتگاه‌ها گرفته تا هدایت تور‌ها و فروش صنایع دستی، نمونه‌ای از گردشگری مبتنی بر جامعه محلی است. این مدل نه تنها درآمد ایجاد می‌کند، بلکه انگیزه‌ای برای حفظ محیط زیست و فرهنگ روستا فراهم می‌آورد.

یکی از جوانان روستا می‌گوید: زمانی که گردشگران می‌آیند، ما نه فقط اقتصادمان بهتر می‌شود، بلکه احساس می‌کنیم فرهنگ و زندگی ما دیده و احترام گذاشته شده است. 

جشن ثبت جهانی

در روز ثبت جهانی، مردم روستا با لباس‌های محلی و مراسم‌های سنتی به استقبال مهمانان و گردشگران رفتند. موسیقی محلی، نمایش صنایع دستی و ارائه خوراک سنتی، جلوه‌ای زنده از فرهنگ جنوب ایران بود. این جشن، علاوه بر شادی اهالی، فرصتی بود تا گردشگران با زندگی واقعی مردم سهیلی آشنا شوند و درک عمیق‌تری از فرهنگ و طبیعت این منطقه پیدا کنند.

چشم‌انداز آینده

ثبت جهانی سهیلی نه تنها یک افتخار ملی است، بلکه الگویی برای توسعه پایدار گردشگری در دیگر نقاط کشور فراهم می‌کند. با توجه به مدیریت هوشمندانه زیرساخت‌ها، آموزش مردم و گردشگران و کنترل بازدیدها، سهیلی می‌تواند الگویی از گردشگری مسئولانه باشد که فرهنگ، طبیعت و اقتصاد محلی را به طور همزمان تقویت می‌کند.

سهیلی، با زندگی هماهنگ با طبیعت، مردمانی مهمان‌نواز و تجربه‌های گردشگری بی‌نظیر، نشان می‌دهد که توسعه واقعی زمانی حاصل می‌شود که انسان و طبیعت با هم همزیستی کنند.

انتهای پیام/