نیک اور، کارشناس خنثی‌سازی مواد منفجره در سازمان امدادرسانی (Humanity & Inclusion) ضمن توصیف نوار غزه به‌عنوان یک میدان مین وحشتناک و نقشه‌برداری‌نشده، اعلام کرد که پاکسازی نوار غزه از انبوه مهمات منفجرنشده ناشی از جنگ رژیم صهیونیستی علیه این باریکه در ۲ سال گذشته ۲۰ تا ۳۰ سال زمان می‌برد.
وی در حال حاضر عضوی از یک تیم ۷ نفره است که توسط Humanity & Inclusion برای بررسی زمین‌ها با هدف یافتن مواد منفجره واقع در نزدیکی ساختمان‌های ضروری مانند بیمارستان‌ها و نانوایی‌ها تشکیل شده است.
این گروه در حال حاضر در تلاش است تا موافقت رژیم صهیونیستی را برای انجام کشف، حذف و نابودی مواد منفجره‌ای که پیدا می‌کند، بگیرد و وعده داده است که بمب‌ها را خنثی کند تا استفاده مجدد از آن‌ها غیرممکن شود.
به گزارش نیویورک‌پست، این کارشناس خنثی‌سازی مواد منفجره گفت: نوار غزه به شهر‌های انگلیس پس از جنگ جهانی دوم شبیه است؛ میزان بمباران و تخریب در غزه به حدی بوده که بسیاری از بقایای انفجاری در زیر خاک و میان آوار‌ها مدفون مانده‌اند.
وی هشدار داد: اگر انتظار دارید همه آوار‌ها و بقایای انفجاری پاکسازی شود، باید گفت این هرگز به‌طور کامل ممکن نیست؛ بسیاری از آن‌ها در عمق زمین باقی می‌مانند و نسل‌های آینده نیز با خطرشان روبه‌رو خواهند بود.
اور که در طول ۲ سال جنگ غزه چند بار به این منطقه سفر کرده است، همچنین با اشاره به اینکه پاکسازی سطحی زمین به معنای آنچه روی خاک دیده می‌شود، شاید در طول یک نسل و طی حدود ۲۰ تا ۳۰ سال قابل دستیابی باشد، گفت: این تنها بخشی بسیار کوچک از یک فاجعه بزرگ‌تر خواهد بود.
براساس داده‌های سازمان ملل، تاکنون بیش از ۵۳ فلسطینی در غزه بر اثر انفجار مهمات باقیمانده از جنگ‌های ۲ سال گذشته به شهادت رسیده و صد‌ها نفر زخمی شده‌اند؛ با وجود این، سازمان‌های امدادی معتقدند که آمار واقعی قربانیان بسیار بیشتر از ارقام رسمی است.
کارشناسان می‌گویند حجم بمباران و استفاده از انواع بمب‌های سنگین در مناطق مسکونی، مدرسه‌ها و بیمارستان‌ها باعث شده غزه به یکی از آلوده‌ترین مناطق جهان از نظر بقایای انفجاری تبدیل شود؛ تخمین زده می‌شود میلیون‌ها تُن آوار و مواد منفجره عمل‌نکرده در سراسر نوار غزه باقی مانده باشد که پاکسازی آن به تجهیزات تخصصی، منابع مالی عظیم و شرایط امنیتی پایدار نیاز دارد.
به گفته این کارشناس، انجام عملیات پاکسازی غزه از مین‌ها و مهمات منفجرنشده بدون آتش‌بس پایدار، ورود تیم‌های بین‌المللی به غزه ممکن نیست و هر تاخیر در این روند به معنای افزایش خطر برای هزاران غیرنظامی، به‌ویژه کودکان است.
براساس گزارش سازمان ملل، تا روز چهارشنبه، دست‌کم ۵۳ نفر توسط بمب‌های پنهان قتل‌عام شده و صد‌ها نفر دیگر مجروح شده‌اند.
سرویس اقدام علیه مین سازمان ملل پیش از این خواستار راه‌اندازی یک تلاش عمومی گسترده در غزه شده بود تا به غیرنظامیان هشدار دهد که در هنگام بازگشت به مناطق خطرناک این منطقه جنگ‌زده، از وسایل مشکوک دوری کنند.
پاکسازی مناطق متراکم از مین می‌تواند یک تلاش چالش برانگیز و زمان‌بر باشد؛ حدود ۲۲ سال طول کشید تا موزامبیک در سال ۲۰۱۵ به دلیل جنگ استقلال و جنگ داخلی این کشور آفریقایی رسما عاری از مین اعلام شود.
حتی ۵۰ سال پس از سقوط سایگون، ویتنام هنوز مین‌های منفجرنشده بی‌شماری در زمین دارد و طبق آخرین تخمین هانوی، حدود ۱۸ درصد از کشور آلوده به مین است.
طبق گزارش مرکز ملی مین‌زدایی ویتنام، از سال ۱۹۷۵، این مواد منفجره حدود ۴۰ هزار نفر را کشته و ۶۰ هزار نفر دیگر را زخمی کرده‌اند.
انتهای پیام/